De tijd : dagblad voor Nederland

IN DEZE LAATSTE weken voor Sinterklaas hebben wij zoveel mooie, avontuurlijke, spannende en grappige boeken van de uitgevers ter bespreking gekregen, dat we ze niet allemaal even uitvoerig in deze rubriek kunnen bespreken. Eén ding is zeker, de nieuwe vormen van speelgoed houden een nek-aannek-race met de hoeveelheid nieuwe boeken, die er de laatste weken op de markt zijn gekomen. Alles bijeengenomen lijkt het er veel op dat de keuze aan geschenken dit jaar groter is dan ooit tevoren.

HET MERKWAARDIGE met meisjesboeken is, dat er nog enorm veel vraag is naar boeken, die door de moeders van de huidige generatie gretig gelezen werden. En verder is het opvallend, dat veel meisjesboeken die je op het ogenblik in de etalages ziet liggen uit de Engelssprekende landen afkomstig zijn. Een reden misschien om het vandaag eens over een andere boeg te gooien en de' schijnwerper te richten op enkele boeken van Italiaanse schrijfsters. Annamaria Ferretti is daarvan een der bekendste. Ze heeft een indrukwekkende reeks meisjesromans op haar naam staan, waarvan er verscheidene in het Nederlands vertaald zijn. Een van haar laatste boeken is onder de titel „Betty in het neonlicht" uitgekomen in de Caroline-reeks van uitgeverij H. Meulenhoff in Den Haag. Leuke hijzondei heid is nog, dat bet verhaal zich vpor een groot deel afspeelt in Nederland. Annamaria Ferretti behandelt in haar boek een hoogst actueel onderwerp: het schijnwerper!icht en het klatergoud van de publiciteitsmiddelen. Betty en Lietta, de twee hoofdpersonen in het boek I.rijgen te maken met het wonderlijke wereldje van mannequins en fotomodellen en wat dat betreft geeft de schrijfster een aardig beeld hoe het daar achter de schermen kan toegaan. Betty en Lietta weten zich in het voor hen vreemde Nederland goed staande te houden, ook al worden zij in een onprettig avontuur betrokken. Het boek is met vaart geschreven en vlot vertaald. Prijs f 6.90. ROSSANA Guarnieri, die ook een lange reeks meisjesboeken op haar naam heeft staan, laat haar „Laura's debuut" eveneens spelen in een schijnwereld, namelijk die van het toneel. Maar voordat Laura op dé planken staat is er veel gebeurd. Rossana Guarnieri weet haar romantische pen goed te hanteren en heeft met dit dertiende deel in de Caroline-reeks een bijzonder boeiende meisjesroman afgeleverd. GEHEEL ander? van inhoud is het boek van Elena Mignucci, dat onder de titel „Een tuin voor Maura" in dezelfde reeks verscheen. Niet de schijnwereld van toneel en t.v., maar de keiharde realiteit van een grotestads-jejgd. die opgroeit in de mallemolen van het verkeer. Maura heeft in haar koppige hoofd een plannetje om die jeugd van de straat te halen. De tegenstand en de moeilijkheden schijnen onoverkomelijk groot. En die beschrijft Elena Mignucci op-een heel fijne, vaak humoristische wi j/.e.

Illustratie uit „Sprookjes van overal",

AL SINDS enige tijd seeft H. Meulenhoff in Den Haag in de klassieke Jeugdgalerij voor jongeren bewerkte boeken uit, die behoren tot de toppunten van de wereldliteratuur. Sommige daarvan zijn overbekend, zoals „Gul livers reizen", „Ben Hur" en „Het schateiland". Onlangs is het bekende „Olivier Twist" van Charles Dickens aan de reeks toegevoegd. In de Jeugdgalerij verschijnen echter ook boeken, die een beetje in de nevel van het verleden zijn verdwenen. Een daarvan is het precies honderd jaar oude „Onder moeders vleugels" van de Amerikaanse schrijfster Louisa Alcott. Het boek gaat over de belevenissen van de viei dochters van een Amerikaanse dominee. Een huiselijke roman zou ie zo zeggen. Maar dat tekent het boek toch maar ten halve. Er gebeurt in dit huisgezin zo het een en ander. Vrolijke en droevige dingen. Er. de manier waarop Louisa vlcott de gebeurtenissen in huize March beschrijft, is na honderd jaar nog helemaal modern. Er is naar onze smaak zelfs aan dit boek meer bewerkt dan nodig was. Met dat al toch een fijne roman, waarmee je je eer aantal uren goed kunt bezighouden. De prijs van de boeken in de Jeugdgalerij is f 5,90. Het vervolg van „Onder moeders vleugels" is onder de titel „Op eigen wieken" al eerder in de reeks verschenen

WIJ HEBBEN de laatste weken al enkele sprookjesen voorleesboeken in deze rubriek behandeld. Mogen we toch noj> even aandacht vragen voor „De sprookjesmolen". Deze reeks sprookjes van Tsjechische herkomst /.ij n door Paul en Marijke Biegel voor Nederlandse kinderen naverteld en de uitgeversmaatschappij- Holland in Haarlem heeft er voor de prijs van f 16.90 een fantastisch mooi boekwerk van gemaakt. Bij sprookjes ben je geneigd vooral te denken aan prinsessen, tovenaars, hekser en feeën. Maar in deze sprookjes komen daarnaast ook telegraafpalen, postzegels, auto's en gloeilampen voor. En toch blijven het sprpokjes: Een bijzonder applaus verdienen de tekeningen van Vaclav Sivko. Ze zijn niet alleen bijzonder knap, maar ook helemaal op jonge lezers afgestemd. MARGREET Bruyn verzamelde in „Sprookjes van overal" vertellingen uit alle hoeken van de aarde. Uit Lapland en Mongolië, Japan en IJsland, China en Indonesië en nog veel moer landen. Het is daardoor een heel dik en gevarieerd boek geworden met malle, spannende, dromerige en betoverende sprookjes. Van Goor en Zonen in Den Haag gaf het uit voor f 15.90. WIJ HEBBEN in deze rubriek al eens eerder gezegd, dat Paul Biegel een rassprookjesverteller is. Hele-' maal in zijn boek ..De tuinen van Dorr", in de boekhandel gebracht door Uitgeversmaatschappij Holland in Haarlem voor de prijs van f 9,90. Persoonlijk vinden wij dit een van .zijn. beste boeken. Het veihaa' i>aat over de avonturen van Dvvergelief, op zichzelf al een sprookje. Maar haar belevenissen worden telkens onderbroken en aaneengeregen door verhalen van mensen, die /.ij op haar weg ontmoet. En ieder van die verhalen is weer een sprookje apart, op papier gezet met een grandioos gevoel voor sfeer en met een tere gevoeligheid. VAN EEN HEEL andersoort sprookjesachtigheid is „De zoon van de woordbouwer" van Frank Herzen, verschenen bij A. W. Sijthoff in Leiden voor f 12,50 Een sprook noemt de schrijver het zelf. En gezien de lengte is het ook inderdaad geen sprookJE meer. De avonturen van de jongen Kleine Woord zijn boeiend genoeg. En toch heeft dit boek ons niet bijzonder kunnen boeien. Hoe dat komt? Eigenlijk in de eerste plaats wel door de vele hoofdletters. Anders gezegd door de eindeloze reeks eigennamen, die veel te gekunsteld zijn. Kleine Woord is de zoon van Woordbouwer. Hij woont in Betonstad in Steenland, maar komt eigenlijk uit de Oude Streek, waar hij in de plaats Groen stad woonde. Zo komen er nog tientallen namen in dit: boek voor en dat is juist iets te veel van het goede. Een ander bezwaar is dat de schrijver zo verschrikkelijk opvoedkundig te werk gaat. Opvoedkunde is mooi. maar het moet er niet al te dik opliggen. En als dat ook nog eens in een plechtig voorwoord wordt aangekondigd, wordt het ons een beetje te bar. Jammer eigenlijk, want de schrijver heeft fantasie Kenoog om fijne verhalen te kunnen schrijven.

't Maantje schijnt al door de bomen. Sinterklaas zal weldra komen, 't Is haast pepernotentijd... Rrrring, hij belt bij Bonjolijt, gaat met Zwarte Piet naar binnen, groet de vrienden en vriendinnen, vleit zich in een leunstoel neer: „Jongelui, daar zijn we weer. 't Is hier altijd dik in orde. Maar wie wast daar nog de borden? Haal haar als de drommel hier!" ~Goed" roept Pieter. „Met plezier!" En hij binnendansen met de keukenmeid Constance, met de hondjes en de kat. ~Zet 'm op!" roept Habbekrat. En ze zingen van Kapoentje,

Sinterklaas denk aan m'n schoentje Maar opeens zegt Sinterklaas: „Makkers, staak nu dat geraas!" En dan komt hij met cadeautjes, specu'aas en pepernootjes. Wat een vreugd in Bonjolijt! O, Constans de keukenmeid krijgt een prachtig keukenklokje en een schortje en een rokje en een witte nylon bloes en een bakje voor de poes en een emmer voor haar wasje en een aardig vatenkwastje plus een dikke zoen van Piet. Nou, royaler kan het niet! VERA WITTE

IRMGARD Smits, het muisje dat destijds met „Blijf lachen. Irmgard" en twee andere Irmgard-boekon iedereen verraste, heeft inmiddels een vierde boek afgeleverd. Het heet „Irmgards grote kleine wereld". Opnieuw de gewone belevenissen van een gewoon Nederlands meisje. Maar een meisje met een grote opmerkingsgave en een goed schrijftalent. Het is geen boek met een les, geen spannende avonturen, geen afgerond verhaal met een duidelijk begin en een duidelijk slot. Het zijn gewoon de belevenissen van Irmgard Smits. Belevenissen die iedereen kan ken, maar niet iedereen kan beschrijven. Net als de voorgaande boeken van Irmgard verscheen ook • dit in de Witte Raven-reeks van ..Westfriesland" in Hoorn voor de prijs van