De tijd : dagblad voor Nederland

HEERENVEEN, 2 febr. — Het was enkele dagen geleden dat Stien Kaiser bedachtzaam sprak: „Ik vind het niet erg om nu tot de tweede garnituur te behoren. Ik heb mijn tijd geloof ik wel gehad. Er zijn meisjes gekomen die beter xijn dan ik. Sneller. Maar ik heb er vrede mee. De schaatssport heeft mij veel geweldige ogenblikken geschonken. Die zal ik nooit vergeten. Nu wil ik rustig uitdrijven. Niet stoppen overigens, want als je jaren zó intensief hebt getraind, zou dat verkeerd zijn. Ik wil alleen nog maar echt voor mijn plezier schaatsen. Voorlop'ig nog wedstijden, daarna toertochten. Gewoon tussen iedereen in." Flarden van deze uitspraken drongen zich gistermiddag onweerstaanbaar op toen Stien Kaiser (over vier maanden 32 jaar) na de Russische Nina Statkevitsj de hulde in ontvangst mocht nemen voor haai inspnnningen tijden het eerste Europese kampioenschap vooi dames Want toen Stien Kaiser zich. vrij gemakkelijk eigenlijk, in het eindklassement van het toernooi in Heerenveen plaatste vóór alle andere Nederlandse deelneemsters, vóór de sterke Noorse Sigrid Sundby en vóór de wereldkampioene van het vorig jaar, Lasma Kauniste, drong zich eveneens de vraag op of ook zij zichzelf niet schromelijk heeft onderschat. En de gedachten gingen terug naar Innsbruck. waar Ard Schenk vorige week een Europese titel veroverde na uitdrukkelijk te hebben verkondigd het betrekkelijke van dc zaken wat duidelijker te zien. Er is daarom een grote overeenkomst tussen de Ard Schenk die in Innsbruck alle glorie verdiende en de Stien Kaiser die in Heerenveen het zilver opeiste Want beiden zijn het belang van de topsport gaan relativeren Zoals Ard Schenk na jarenlang verbeten het ijs te hebben betreden nuchter stelde dat er in het leveii ook andere zaken van belang zijn. zegt Stien Kaiser: ..Als je je nog wilt bewijzen sta ie veel fellei tegenover zo'n kampioenschap Dan beleef ie grote spanningen Dan ben ie soms overgeconcentreerd Daai had ik hier helemaal geen last van. Ik wilde gewoon een lekker toernooi rijden Het resultaat was voor mij bij voorbaat minder belangrijk dan het ooit is geweest "

Onze sportchroniquer OLYMPUS heeft het in deze dagen moeilijk. Vorige week eiste Ard Schenk zoveel van zijn aandacht op, dat de bijdrage van Olympus één dag later moest verschijnen. Nu is het niet de schaatssport, maar zijn het carnavaleske supporters, die onze Olympus ver, heel ver deden onderduiken. In DE TUD van dinsdag komt hij weer boven.

De nieuwe Europese kampioene Nina Statkevitsj

Drie dubbel succes voor de Nederlanders op de lange afstand. V.l.n.r. Rieneke Demming (derde), Ans Schut (winnares) en Stien Kaiser(tweede),.

De Stien Kaiser maakte in Heerenveen niettemin waar dat zij Nederlands sterkste rijdster van het moment is Want Ans Schut (hoewel het verschil in het eindklassement miniem was), Attje Keulen-Deelstra (de verrassende Nederlandse kampioene van Deventer) en het „wat raadselachtige meisje Elly van de Brom (die een fractie tekort kwam om Sigrid Sundby van de vijfde plaats te houden) moesten Stien Kaiser de eer van de suprematie laten. En dat terwijl zij óók na de onverwachte hulde op het ijs van Thialf stelde: „Normaal gesproken zijn er zeker vijf rijdsters die vóór mij moeten kunnen eindigen Ans Schut, Attje Keulen. Elly van de Brom en twee Russinnen." Maar Stien Kaiser, vorig jaar door Lasma Kauniste in Grenoble naar het tweede plan venvezen na twee seizoenen de sterkste tei wereld te zijn geweest, heeft in Heerenveen de klasse die haar in feite niet meer werd toegekend weer opgepoetst. Sterker nog: Stien Kaiser heeft bewezen dat zij. als veterane bijna, in staat moet zijn om over een maand in West-Allis tot de zeer serieuze gegadigden voor de wereldtitel te behoren Want op de drieduizend meter versloeg zij gistermiddag de latere kampioene Statkevitsj in oen persoonlijk duel met ruim vier .seconden Op de vijftienhonderd meter was het verschil nog geen halve seconde in het voordeel van de Russin en op de vijfhonderd meter sprintte Stien Kaiser een seconde langzamer. Een velschil, dat bij de dames van minder betekenis is dan bij de grote vierkamp meter verspeelde ze te veel tijd Stien Kaiser zelf daarover: „Toen was ik weer even kwaad op mezelf. want er zat gewoon een betere tijd in. En als je 'je dat achteraf realiseert, besef je dat er mogelijk nog meer had ingezeten". De tweede plaats van Stien Kaiser in Heerenveen moet voor een groot deel worden toegeschreven aan de ontspannen manier waarop zij (de vergelijking met Ard Schenk) dit seizoen heeft beleefd. Stien Kaiser is niet zoals de anderen verbeten en bezeten aan de training begonnen. Zij zegt: „Ik heb het allemaal wat rustiger aan gedaan. In de zomer veel gefietst, maar geen gekke dingen. Ik ben niet rneegeweest naar de wedstrijden om de Dynamo Cup, omdat ik in alle rust wilde dooi trainen. Die cup heb ik een paar keer gewonnen. Het was nu voor mij echt niet zo belangrijk meer". Stien Kaiser is beminnelijker geworden. Zij praat gemakkelijker, blijkt meer dan ooit een charmante vrouw te zijn. Over het seizoen dat haar minstens één eerbiedwaardige triomf bracht, vertelt zij.nog: „Het is dit jaar voor mij prettig verlopen. Vorig jaar was dat zo anders. Toen waren er spanningen en lag ik wel eens met mezelf overhoop Nu ging het eigenlijk vanzelf. Ik ben spelenderwijs in vorm gekomen, zonder er ooit bij stil te staan hoe die vorm zich zou openbaren. De trainingsopbouw van Kees Broekman heeft mij zonder meer goed gedaan".

HEERENVEEN, 2 febr. — Toen de Noor Dag Fornaess als debutant in het gezelschap der groten een Europese- en wereldtitel opeiste, werd dat in de schaatswereld als een opzienbarende gebeurtenis gezien. Maar nu ook Nina Statkevitsj (25) uit Leningrad, zoals zo vele Russische topsporters fysiologie studerend, in haar eerste internationale seizoen de concurrentie gevoelig op tekortkomingen wijst, kan zo'n evólutig niet meer als een unicum worden gezien. Nina Statkevitsj was in Heeienveen onbetwist de sterkste klassementsrijdster. Nina Statkevitsj heeft overigens sterker dan Fornaess indertijd haar faam vooruitgeworpen. Zij won immers in het voorseizoen de "Dynamo Cup. ontnam Ans Schut het wereldrecord op de vijftienhonderd meter en liet beste ooit gerealiseerde puntentotaal over vier afstanden. Waar Nina Statkevitsj dit seizoen startte, won zij. Dat zou de Luropese titel 19.0 dij de krachtrijdster Statkevitsj terecht zou komen is dan eigenlijk ook door niemand betwijfeld. Dat de totale prestatie van het Russische vijftal in Heerenveen tegenviel (Lasma Kauniste was als zevende na Nina Statkevitsj de beste geklasseerde) was echter wel een verrassing En sterkte (of hielp?) Kees Broekman in zijn overtuiging dat hij werkt volgens de juiste trainingsopbouw. De Russen, die de titel van Statkevitsj overigens als èen normaal verschijnsel aanvaardden, bliezen dan ook iets minder stoom af dan zij tijdens de dagen voor het toernooi deden. Coach Evgeni Krasilnikov liet dan ook via een tolk minzaam weten: In West-Allis zal de strijd harder zijn. De Nederlandse dames moeten in vier weken hun vorm nog kunnen verbeteren." Het falen van de meeste Russinnen, die niettemin in Eudmilla Titova een sterke winnares op de vijfhonderd en duizend meter hadden, deed Krasilnikov af met: „De omstandigheden waren hier voor ons erg ongunstig. De vochtige lucht was erg in on.s nadeel. We zijn dat gewoon niet gewend." Het falen van meisjes als Lasma Kauniste, vorig jaar een sterk wereldkampioene, Tatiana Shelekchova en Ludmilla Mochnatseva is zeer in het voordeel van Broekman geweest. Broekman kan immers nooit worden verweten dat hij zijn keurkorps op een onverantwoorde maniei naar dit toernooi heeft geloodst. Een tweede, derde, vierde, zesde en twaalfde plaatr in het eindklassement betekende dat Nederland in de breedte gezien in Heerenveen verreweg de sterKste schaatsnatie was Kees Broekman, vooral dooi een man als Klaas Visser fel aangevallen (en degenen * die Vissei liefhebben volgden hem) over zijn gezapige opvattingen over de voorbereiding op het schaatsseizoen kon echter gistermiddag — gezien de ontwikkeling tijdens dit eerste Europese kampioenschap voor dames — niet ten onrechte stellen: „Ik heb mijn doelstellingen waargemaakt. Nina Statkevitsj reed in het voorseizoen heel sterk. Nu zaten onze meisjes al vlak achter haai. En als je dan rekent dat er tussen nu en net wereldkampioenschap nog vier weken liggen geloof ik er nog meer in." Broekmans opvattingen blijven niettemin rijp voor een kritische benadering. Want als, evenals bij de heren mannen als Fornaess, Claesson en Verkerk — zonder de pech van lang ziekzijn — dat bewezen hebben, toonde Nina Statkevitsj toch ook in Heerenveen aai; heel lang in vorm te kunnen zijn Kritiek komt er dan ook niet alleen van Klaas Visser. Ook de oudcoaches Piet Zwanenburg en Henk Lamberts menen dat de voorbereiding van de Nederlandse dames op de grote toernooien te veel gekoesterd is met het begrip: „Voorzichtig zijn, er komt nog zoveel méér." Piet Zwanenburg: „Vroeger reden we het hele seizoen sterk. Tijdens de Nederlandse kam/ - oenschappen (wat dit jaai voor de kernploeg zeker niet het geval is geweest) en ook bij de wedstrijden om de Dynamo Cup. Toen deelden wij de tikken uit en niet de Russinnen." Kees Broekman kan op dit moment weinig worden verweten, hoewel velen (vooral in Friesland) hem al op de slachtbank hadden gedacht. Broekman: „Er wordt altijd zo veel gepraat.-Laten we niet vergeten dat dit seizoen erg lang is. Ik heb daarvoor mijn maatregelen moeten treffen. En ik geloof dat ik het goed heb gedaan. Al die misère en kritiek die er na het Nederlandse kampioenschap is geweest, wuif ik dan ook maar weg."' De geruchten dat hij dit seizoen het bijltje er bij neerlegt? Broekman: „Ik heb een contract voor twee jaar. Na West-Allis ga ik eens rustig bekijken of er verdere perspectieven zijn. Eén ding zal ik dan van de bond wel verlangen: er zal met name als het om selectie gaat een hardere lijn moeten komen. Dat geharrewar moet ik niet meer hebben."

Klaas Visser kon het toch niet laten. Hier geeft hij zijn pupil Attje Keulen-Deeistra aanwijzingen tijdens de race.

Die opbouw van Broekman is anders hier en daar nogal sterk bekritiseerd. „Maar", zegt Stien Kaiser. „ik geloof dat dit toernooi bewezen heeft dat Kees het niet zo slecht heeft gezien. We zijn twee, drie en vier geworden Elly van de Brom zesde en Rieneke Demming twaalfde. Vijf rijdsters bij de eerste twaalf. Dat is een goed resultaat. Bovendien: we zaten nu dichter bij de Kussinnen dan tijdens de Dynamo Cup. Ik dacht dat dat wel een bewijs was" Het seizoen dat Stien Kaiser zelf niet als een glorieuze periode („Er zijn mensen die zeggen: ie hebt een koude oorlog willen voeren, maar dat is echt niet waar") heeft willen zien, heeft de Delftse dan toch, na haar tweede plaats bij de Nederlandse titelstrijd, een internationaal glanzend hoogtepunt opgeleverd. West- Allis kan daarom voor Stien Kaiser een interessante aangelegenheid worden Want Ans Schut, al twee jaar eigenlijk gedoodverfd als de opvolgster van Stien Kaiser. maar die dat op de beslissende momenten nog nimmer heeft kunnen waarmaken, kan er na „Heerenveen" niet op vertrouwen eindelijk de hoofdrol te gaan spelen. Ans Schut doet denken aan de zwemster Ria van Velsen. Wereldrecords op de meest onverwachte ogenblikken. maar tekortschieten op de momenten dat iedereen op de beslissende explosie zit te wachten. In West- Allis moet Stien Kaiser daarom met succes een volgende stap kunnen nemen. hoewel zij zeif een kleine kanttekening plaatst: „We zijn blij dat er voor de dames ook twee kampioenschappon zijn. maar het zal nog even moeilijk zijn de interesse in de training te bewaren. Maar er liggen gelukkig vier weken tussen Dat is goed." . . De kansen in West-AUis? Stien Kaiser: „Nina Statkevitsj is te kloppen, ondanks het feit da ze hier de enige echte kampioene was. Ik heb al tegen Ans gezegd: Als jij het niet doet. doe ik het". Bij Stien Kaiser is in „Heerenveen" toch weer iets gaan branden.

HEERENVEEN, 2 febr. — „Ik laat haar niet weer alleen." Klaas Visser heeft gesproken en beslist: Akke Falkena zal zich zaterdag en zondag in Davos niet onderwerpen aan een vierde selectie om uit te maken hoe de Nederlandse damesploeg aan het wereldkampioenschap in het Amerikaanse West Allis deelneemt er zal uitzien.

Afgelopen zaterdag kwamen Akke Falkena en Klaas Visser overeen dat het beter is de storm volledig te laten luwen en de rust in de gelederen van de kernploeg te laten weerkeren. Vandaag ■ is het Friese meisje met haar trainer naar Inzeil vertrokken om de laatste twee weken van het trainingskamp van Nederlands tweede seleetie mee te maken. Het verhaal rond Akke Falkena is als een nachtkaars uitgegaan. De botsing waarop Friesland hoopte, blijft uit. Van de zca meisjes die morgen naaf Davos vertrekken zuilen «lechts Carry Geijs#en en Rieneke Demming moeten uitmaken wie reserve moet vertolken. Het besluit dat Visser en Akke Falkena zaterdagmorgen namen, heeft velen een zucht van verlichting doen slaken. Wierd Wvnia, voorzitter van de Technische Commissie van de Bond, zei: „De ploeg die naar-Davos gaat, kan nu rustig verder werken. Dat is natuurlijk een enorm voordeel, hoewel ik het ergens wel jammer vindt dat het zo moet lopen. Ik had Akke Falkena heel graag haar kans gegund.*' Een opeens opvallend rustige Klaas Visser (die overigens door Wynia met nadruk is verzocht zijn kritiek op Broekman op een reële manier te geven): ~Dit is, dacht ik, de beste oplossing. Ook voor Kees Broekman is het een pak van zijn hart. Ik begrijp heus wel dat het voor hom ook niet allemaal even gemakkelijk is geweest. Toch blijf ik er bij dat er na het Nederlands kampic oenschap in Deventer een grote fout is gemaakt. Akkc Falkena had toen voói Rieneke Demming recht op een plaats in de kernploeg." De betere sfeer in die kernploeg is teruggekeerd. Rieneke Demming. die voor dat het toernooi zaterdag begon door Broekman van de verlossende ontwikkeling in de zaak-Falkcna op de hoogte was gesteld, heeft de Europese titelstrijd ontspannen kunnen beleven. Ondanks het feit dat het Fries* deel van het publiek haar niet bepaald als een landgenote begroette en /elf» met minder fijne kreten bedeelde. Rieneke Demming heeft de eerst» dag in Heerenveen moeilijk kunnen verwerken en finishte niet bepaald sterk op de 500 en 1500 meter. Gistermiddag heeft zij (Stien Kaiser: „Ik heb tegen haar gezegd: dat hoort ook bij de topsport. Daar moet je maar tegen kunnen) zich van die door het publiek veroorzaakte druk kunnen ontdoen. Het resultaat was een derde plaats op haar sterkste afstand, de 3.000 meter. Net voor Attje Keulen-Deelstra. En daardoor werd schaatsminnend Friesland de kans ontnomen een landgenote op het ere-platform te zien staan. De zaak-Falkena behoort tot het verleden. Het is goed overigens op te merken dat Akke F alkena zei f nooit achter de in het Friese land ontketende hetze heeft gestaan. De grote schuldigen zijn de Friese dagbladen geweest die op een kwalijke manier de zaak zeer subjectief hebben belicht. Men ging zelfs zo ver om Falkena s grootvader van 87 te interviewen en de brave man in grote koppen te laten roepen „Dat hij dit niet verwerken kan." Merkwaardig genoeg heeft de kernploeg zich door deze meer dan provinciaalse opvattingen van sportjournalistiek laten beïnvloeden. Broekman: „Het heeft inderdaad moeite gekost die door de Friese per» ontketende hetze weg te praten. Als we moeten sidderen van wat zo n ouo« man zegt ie bet eind natuurlijk bvie soek"

STIEN KAISER er had nog meer ingezeten ... .

AKKE FALKEWA en KLAAS VISS6R

HEERENVEEN, 2 feb. — Attje Keulen-Deelstras aanwezigheid in de kernploeg en Akke Falkena's absentie hebben dit weekeind Frieslands dichters gelegenheid gegeven hun gedachten in decimetergrote letters te vereeuwigen. Op spandoeken wel te verstaan. Hieronder volgt een bloemlezing: Broekman's anti-fries, er is geen betere.

Akke sil j'm wol pakke. It wiede Hollanners min nei t sin. dat Atsje sa hurt ride kin. Heya Atsje doch dvn best. De juffen moatte lest. (vertaling: het was de Hollanders niet naar de zin, dat Atlje zo hard rijden kan. Heya Attje doe je best. De juffrouwen (de ongehuwden in de nationale kernploeg) moeten het laatst eindigen). Hup Atsje flean nei t ere-platsje. Oh Akke lit de moed net sakke.