Barchemnieuws

Op 17 en 18 September heeft de Arbeiders Gemeenschap der Woodbrookers een weekend-conferentie georganiseerd te Barchem over het thema:

„Mogelijkheden en moeilijkheden rond de Doorbraak”.

Het programma is als volgt: Opening Zaterdag 17 u. DE DOORBRAAK OP POLITIEK GEBIED door ds P. Smits Zaterdag 19.30 u. Ochtendwijding Zpndag 10 u. DE DOORBRAAK OP GEESTELIJK-KERKELIJK GEBIED door J. Quast Zondag 10.30 u. Algemeen gesprek Zondag 15 u. Sluiting Zondag 18 u.

De leiding van dit weekend berust bij ds A. van Biemen, die op dit eerste weekend het werk voor het oosten van het land zal inleiden. Zakelijke gegevens'. Aankomst te Barchem: Zaterdag tussen 16 en 17 uur,. vertrek Zondag na de broodmaaltijd, d.w.z. omstreeks 19 uur. De kosten bedragen naar draagkracht ƒ4.—, ƒ5.— of ƒ6.— per persoon, voor echtparen ƒ 8.—, ƒ 9.— of ƒ 10.—. Deze kosten mogen voor niemand een bezwaar zijn, men schrijve in dat geval ds J. H. Jansen te Vorden, de secretaris van de oostelijke commissie. Opgaven kan men zenden aan en inlichtingen inwinnen bij ds J. H. Jansen, „De Wehme”, Vorden. Practische mededelingen worden tz.t. aan de deelnemers gezonden. * * *

Kortehemmennieuws

Vacantieweek 15—22 Augustus Maandag 15 Augustus kwamen ruim 40 ouderen en jongeren samen om een vacantieweek door te brengen in het Woodbrookershuis te Kortehemmen. Wat een verrassing was het voor velen om temidden van bos, afgewisseld met bouwland, dat grote, lichte huis te vinden, waar allen hartelijk ontvangen werden door de leiders, ds en mevrouw Mentzel. Hoe genoot ieder van het rustige, ruime uitzicht vanaf het terras op het grasveld, dat omzoomd was met geboomte.

Tijdens het theeuurtje kwamen de gasten binnendruppelen en maakte men kennis. Nog wat vreemd en in afwachting van wat er komen zou, zette men zich gezamenlijk aan tafel. De 14 kinderen van verschillende leeftijden zaten met de kinderverzorgsters aan één tafel. De jeugd met haar natuurlijk aanpassingsvermogen had al heel gauw de juiste manier ontdekt om ongedwongen met elkaar om te gaan. Al tijdens de eerste maaltijd deden de kinderen alsof ze elkaar allang kenden. Er

heersten een vrolijkheid en gezelligheid, die aanstekelijk werkten op de ouderen, die vanzelfsprekend iets meer gereserveerd waren. Toen ’s avonds de jeugd ter ruste was, werd de samenkomst officieel geopend door ds Mentzel, die een en ander vertelde over het werk der Woodbrookers. Een avondwandeling door het bos besloot de eerste dag.

Nog stond men enigszins vreemd tegenover elkaar, maar dat veranderde in de loop van de volgende dagen heel snel door het samen corveeën, samen wandelen en de gesprekken, die gevoerd werden. Bij de meeste deelnemers was de bereidheid te luisteren naar de ander. Zo leerde men al heel spoedig elkaar wat kennen.

De morgenwijdingen In het eeuwen oude kerkje gaven ledere dag een moment van rust en stille overpeinzing. Zij hebben stellig bijgedragen tot het scheppen van de goede sfeer. Zo genietende van de weldadige rust en de vrijheid kwamen de mensen nader tot elkaar. Dat was vooral te merken na de lezing over „Persoonlijk religieus leven” door ds Mentzel. Men raakte niet uitgepraat en niet bevredigd in de nabespreking en dus werd ex de volgende avond gelegenheid gegeven om samen In twee praatkrlngen dieper In te gaan op verschillende vragen. Stil en In eerbied luisterden allen naar het geloofsgetuigenis van een man, die In de oorlogstijd gevangen genomen en naar Duitsland gevoerd was. „In alle ellende, bij alle vervolgingen en mishandelingen wist Ik, dat er Een was Die mij leidde. Nooit ben Ik bang geweest”, zei hij. Geen wonder, dat men na deze avond de onderlinge verbondenheid meer en meer voelde. Ondertussen ging de tijd verder en werden er plannen gemaakt voor wandel- en fietstochten naar Olterterp om met de kinderen naar een speeltuin te gaan. Een grote tocht werd ondernomen naar Bakkeveen om de Volkshogeschool „Allartsoog” te bezichtigen en te luisteren naar de geleider, die heel boeiend vertelde over de geschiedenis van de streek en tot slot een lezing gaf over het doel en het werk van de Volkshogeschool. Tijdens de bezichtiging van het terrein ontdekten de kinderen cantharellen en gingen Ijverig aan ’t zoeken, zodat ze een koffer vol paddenstoelen mee konden nemen, die later thuis smakelijk opgegeten werden. Tot slot van de zonnige, frisse dag kwam ds Horst ’s avonds en declameerde bekende en minder bekende poëzie en proza In het ernstige en humoristische genre. Voor Vrijdag stond een boottocht naar Grouw op het programma. Het begon ’s morgens al met regen en het regende tot op de middag, maar toch ging de groep met kinderen er op uit. De boot was overdekt zodat niemand nat behoefde te worden, maar men moest zich amuseren met het zingen van talloze liederen en kon bijna niets zien van het anders zo prachtige waterland. Voor de „Hollanders”, die het specifieke Friese landschap graag wilden zien, was deze tocht een teleurstelling. De kinderen, voor wie de tocht veel te lang duurde, gedroegen zich voorbeeldig. Op de terugweg was het droog en niet zo koud. Toen profiteerden velen nog van het uitzicht over de poelen, plassen en welden. Wat het voor de huismoeders waard was om thuisgekomen een overvloedig en smakelijk maal kant en klaar op tafel te zien, kon men begrijpen. Nadat de jeugd snel naar bed was gegaan, zetten de ouderen zich In de zaal om te luisteren naar de heer Mozer, die een boeiende, duidelijke lezing hield over de situatie In het na-oorlogse Duitsland. Zo zag ieder ineens de enorme problemen van het Duitse volk scherp voor zich.

Na de geestelijke Inspanning van de vorige dagen stond de Zaterdag In het teken van lichamelijke Inspanning. De jeugd had nl. een korfbalwedstrljd georganiseerd waaraan leder mee kon doen. Begmstlgd door heerlijk zonnig weer werd de wedstrijd een groot succes. Het publiek heeft zich kostelijk vermaakt en de spelers waren voldaan over hun prestaties.

Nadat volgens oude gewoonte de klok bij het kerkje ter voorbereiding voor de Zondag had geluld, begaven allen zich kerkwaarts om te luisteren naar de zang van mej. Mlen Peters, die op het orgel begeleid werd door mej. Turksma. ’t Was donker geworden en daarom brandden de petroleumlampen. Heel stil luisterden allen met aandacht. Na de pauze werd het concert in het gebouw voortgezet met luchtiger liederen. De ontspanning die deze avond bracht, deed goed en was een waardig besluit van de veelbewogen week. Zo kon de Zondag in rustige sfeer beginnen. Velen gingen ter kerke en waren onder het gehoor van ds Horst.

De middag werd nog gebruikt om te wandelen of te fietsen en tevens werden voorbereidingen getroffen voor de bonte avond.

’t Waren vooral de kinderen die zich op deze avond verheugden en veel moeite deden om liederen te leren en voordrachten In te studeren. Maar ook veel ouderen hadden een werkzaam aandeel in de uitvoering van een bont programma. Wat Is er gezongen en uitbundig plezier gemaakt. De humor was niet van de lucht en de vrolijkheid bereikte wel het toppunt bij het laatste nummer. In de duisternis van de stille zomeravond stonden allen ten slotte samen om het hoogoplaalende kampvuur, waar geluisterd werd naar een kort verhaal en waar ds Mentzel het slultlngswoord sprak.

Allen zongen „Laat heel de wereld zinken” en „Mijn schild ende betrouwen”. Hiermee was het feest, dat een week geduurd had, geëindigd. Met gevoelens van dankbaarheid voor het vele, dat men ontvangen had, ging de groep de volgende morgen uiteen, ieder naar sajn eigen woonplaats. EEN DEELNEEMSTER * * *

(VERVOLG VAN PAGINA 7) De gelanceerde Augustus-stakingen moeten ook weer dienen om Moskou de wind in de zeilen te blazen, het economische leven te ontredderen en daardoor aan de eiser van de zware herstelleveringen de gelegenheid te geven tot grotere pressie. In de Verenigde Naties wil de USSR Finland niet hebben, omdat het te goed weet dat het Westers georiënteerd is en blijft.

Evenals de Sowjet-Unie de Finse oorlog van October 1940 tot Maart 1941 slechts kon winnen na Inzetten van de overmacht tegen de dappere Lotta’s c.s., zo kan nu slechts de politieke druk belemmerend werken, doch Finland blijft Westers, tenzij het gewapenderhand wordt veroverd en dit zal zelfs nu het Westen niet tollereren. Ook de Zweedse neutraliteit, hernieuwd door het niet-toetreden van Stockholm tot het Atlantisch Pact, is voor Finland in dezen een opluchting geweest, al staat het te bezien of Moskou zijn Westgrens dan zou hebben durven verleggen.

Hoe het ook zij, Finland heeft zich wederom een zelfstandigheid bevochten.

TIDEMAN

Leestafelnieuws

Bico Bulthuis. Het andere verleden. Ultg. Bom N.V., Assen. Geb. ƒ4,50. Een jongeman Is plotseling zijn geheugen kwijt en door de stad dwalend, wordt hij wegens verdacht gedrag gearresteerd, maar daarna In een psychiatrische Inrichting opgenomen. Daar wordt door de geneesheer-dlrecteur al het mogelijke gedaan om bij hem herinneringen aan zijn verleden op te roepen. De aanknoplngspimten, die worden gevende, weet de Jonge man zelve te benutten om de zelfontdekking tot stand te brengen, daartoe gedreven door de liefde voor een der verpleegsters. Hoewel een zekere wijdlopigheid hier en daar de gespannen aandacht voor de ontwikkeling van dit wonderlijk proces verslapt, volgen we toch met buitengewone belangstelling de ontraadseling van het geheim. Volgens de bekende zenuwarts en para-psycholoog dr Paul Dletz Is de medische en psychologische zijde van het boek aan de werkelijkheid ontleend. De schrijver raadpleegde deskundigen, ten einde zijn verhaal zoveel mogelijk aan de realiteit te laten aansluiten. Een zeer bijzonder, belangwekkend gegeven, knap verwerkt In een zeer leesbaar, vaak spannend verhaal met verrassende ontknoping.

Norah Lofts. Colin Lowrie. Roman. Uit het Amerikaans vertaald door Ko van der Laan en Wlm Vonk. A. G. Schoonderbeek. Laren 1947. Ing. ƒ4.90. Geb. ƒ6.90.

De Jacobleten, die In de 18de eeuw het herstel der Stuarts op de Engelse troon beoogden, vonden veel aanhang bij de Schotse edelen. Dit boek vertelt van de avonturen van een zoon van een Schots edelman, Colln Lowrie, een jonge man van een krachtig, weerbarstig, ontembaar karakter, die wegens hulpverlening aan een Jacoblet reeds als 12-jarlge jongen moet vluchten. Hij wordt matroos en maakt het ruwe zeemansleven uit die tijd mee, wordt door zeerovers als slaaf verkocht en werkt 10 jaar In slavernij op St Crlspljn, een der kleine Antlilen (en niet In Vlrglnla, zoals de achterflap van de omslag abusievelijk vermeldt). Hij komt vrij en belandt In Vlrgmla, waar hij 3 jaar, rondtrekkend In een wagen, goederen verkoopt en geld verzamelt om een plantage te kopen. Ten slotte gaat hij naar Schotland terug, naar de puinhopen van Braudlowrle, het landgoed van zijn geslacht, dat hij wil opbouwen.

Niet slechts het avontuur trekt door dit boek, ook een geweldige kracht, die grote karakters formeert, een kracht, die levens samenvoegt en scheidt, die sterker is dan sterfelijke liefde en dood te zamen, omdat ze is het onweerstaanbare, eeuwige Leven zelf. Een boeiend boek.

Moa Martinson. Moeder trouwt. Roman, vertaald door dr Saskia Perwerda. Uitg. De Arbeiderspers. Geb. ƒ6.90. Deze Zweedse schrijfster, die op aandringen van de bekende auteur M. A. Nexö (schrijver van „Ditte”) begon te schrijven en nu in en buiten Zweden grote bekendheid en genegenheid heeft verworven, heeft in dit boek „Moeder trouwt” een episode van haar kinderleven beschreven. Het is een aangrijpend verhaal geworden. Een verhaal van bittere ontberingen, van de diepste armoede, van erbarmelijke woontoestanden, van ruzies, dronkenschap, vechtpartijen, maar ook van ongebroken energie om uit die omstandigheden los te komen. Het beschrijft een levensperiode van een meisje van 7 tot 9 jaar, het dochtertje van een ongehuwde fabrieksarbeidster. Het is wonderlijk, hoe weinig verbittering er in dit boek doorklinkt over het eigen bitter lot, hoeveel ruimte er over blijft voor humor en wat geluk. Dit boek is geschreven met de wijsheid van een door smart gestaalde en gezuiverde vrouw. Want veel leed kreeg deze vrouw, Moa Martinson, te dragen; na een harde jeugd huwde zij een arbeider, die een dronkaard bleek te zijn en zelfmoord pleegde. Twee kinderen verloor ze door een ongeval, zoals ze zelf in het boek vertelt. Dit boek is zo oprecht en levensecht, zó raak en zuiver tot diep in de kern der verhoudingen schouwend geschreven, zó eenvoudig en onopgesmukt, dat men niet aan aesthetische, stylistische problemen denkt. En toch beschikt de schrijfster over een merkwaardig literair talent: alsof we alles direct, intens en begrijpend meebeleven, zo verplaatst ons de schrijfster door haar realistische beschrijvingskunst midden in de wereld van haar van tragische conflicten overvolle jeugd. Een prachtig boek. J. T.

MV. M ARSBMRSKU • AMTSRM*