Om België’s KONING Het droevige lot der overwinnaars

België heeft een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de lijvige koningskwestie. Haisstarriger nog dan hun favoriete vorst hebben de rooms-katholieke politici, na een halve overwinning bij de volksraadpleging, opnieuw alles op alles gezet, ten einde Leopold zowel als de rooms-katholieke heerschappij in den lande te winnen.

Hun tegenstanders vormden geen gesloten geheel. De communisten vielen buiten de normale oppositie, de liberalen en socialisten waren het, zelfs op het punt van de koning, geenszins met elkander eens. De Belgische liberale partij demonstreerde overduidelijk, hoe zwak een politieke beweging staat als deze geen grotere bindingen kent dan bepaalde groepsbelangen. Zodra de discussie buiten deze belangensfeer treedt, blijkt de overtuiging bij velen zoek. De Vlaamse liberalen hebben hun invloed, die ter beveiliging van de ook ons zeer wel bekende zgn. liberale belangen werd gezien, willen bewaren door in deze koningsgezinde provincies geen anti-leopoldistische gezindheid ten toon te spreiden. In de Waalse provincies was de publieke opinie in meerderheid tegen de terugkeer van de koning gericht. Hier wonen de anti-koningsgezinde liberalen. Het resultaat van dit alles is een halfslachtige liberale houding geweest, die door de kiezers is gehonoreerd met voorkeur voor de socialistische of de katholieke lijst. Het merkwaardige bouwwerk, dat de Belgische liberale partij na de oorlog heeft opgetrokken, is afgelopen Zondag lelijk verbrokkeld.

Na de roes van de verkiezingsnacht zijn de commentaren van rooms-katholieke zijde voorzichtiger geworden. „Koning Leopold is op 1 Juli terug”, verklaarde minister de Vleeschauwer, een der leiders van de ultraleopoldisten. Zondag j.l. Sindsdien is het verstand meer gaan spreken. Inderdaad, de meerderheid van drie stemmen in de kamer geeft de C.V.P. de mogelijkheid om de wet, die ’s konings terugkeer verbiedt, ongedaan te maken. Zeker, als er geen ander advies dan tot nog toe wordt uitgebracht, zal de koning wel gaarne willen terugkeren. Hij is tevreden met het resultaat, luidde ’t commentaar uit Pregny. En heeft de koning eerder al niet meegedeeld, dat hij zich niet meer gebonden acht aan zijn compromisvoorstel, dat het feitelijke gezag na terugkeer in handen zou leggen van prins Boudewijn?

Het ware te wensen, dat er toch nog adviseurs komen, uit de kring van de C.V.P., die de vorst en zijn ultra-nationalistische pleitbezorgers diets maken, dat het herstel van de koning in al zijn rechten een verwijdering schept tussen _ de beide grote partijen, van socialisten en rooms-katholieken, die moeilijk overbrugd zal kunnen worden; dat het gebrek aan matiging, waarvan de koning en zijn aanhang blijk geven, zich niet slechts behoeft te manifesteren in deze koningskwestie, maar zich ook op andere terreinen moet uiten, waardoor de kans op een nuttige rooms-rode

Alhrecht Dürer, ets: De verloren zoon

De verloren zoon

De avond daalt.

en elke felle kleur wordt teer en zacht... Wie heel zijn leven heeft gedwaald,

in alles wat hem uitdreef, heeft gefaald bidt in de schemering om kracht

dat hij, vóór ’t vallen van de nacht, het vaderhuis nog haalt...

ANDREAS GLOTZBACH