hebben wij bovengenoemde nieuwe uitgaven ontvangen. Duidelijk zijn deze Oost-Alpenkaarten door bun uitvoering in drie kleuren, groen, bruin en blauw, terwijl de lettertypes zó gekozen zijn, dat de talrijke benamingen de tekening nergens bederven. De hoogtelijnen zijn om de 100 m ingetekend; de bergkammen springen door bun fijn uitgevoerd relief duidelijk in bet oog.
Blad 48 omvat het gebied van de Allgauer en Lechtaler Alpen, Verwall- en Samnaungroep, van Bludenz in het Westen tot Landeck in het Oosten, Oberstdorf in het Noorden tot de Vermuntpas in het Zuiden. De gemarkeerde routes zijn met een rode lijn aangegeven, enkele winterroutes paars gestreept.
Dit is bij uitstek de kaart voor de wandelaar en trekker die niet alle details van
de A.V.-kaarten op grote schaal behoeft.
Blad 49 omvat het Gardameer met de omringende bergen, die meer dan 2000 m boven bet wateroppervlak uitsteken. In dergelijke gebieden waarvan moeilijk topografische kaarten te krijgen zijn hebben wij de Touristen-Wanderkarten in bet bijzonder leren waarderen. Wellicht zal deze kaart ertoe bijdragen, dat deze prachtige, ruige bergen wat vaker bezocht zullen worden, dan tot nu toe bet geval is geweest. De alpinist die in bet late voorjaar of in de vroege herfst in de buurt is, kan er zeker aan zijn trekken komen.
De verklaring der tekens is in het Italiaans, Duits en Engels weergegeven.
J. M. A. T.-K.
Excerpta Alpina
„DIE ALPEN” (S.A.C.), Aug. 1955.
Traversée des Aiguilles des Maisons Blanches door Edmond Pidoux.
Ten Westen van de Grand Gombin. Uitgangspunt is de Gabane de Panossiere. Weinig bezocht. I’Epée en Ie Moine als hoofdtoppen. Aantrekkelijk beschreven.
Die Erschliessung der Blauen Berge in Neusüdwales door G. J. F. Bergman.
Een historisch en touristisch verslag (uitvoerig) over deze bergketen (Blue Mountains) van Australië. Alpinistisch is er niet veel te beleven, alleen wat rostklimmerij.
Varia. Een nieuw uitrustingsstuk nl. een helm als beschutting tegen steenval. Vervaardigd van Ultramid B. Gewicht 290 g.
Karchenzönga (Himalaya).
Brown en Band van de Engelse expeditie 0.1. v. Evans bereikten op 25 Mei ’55 de top. 1/2 meter eronder bleven zij staan om de religieuze gevoelens van de Sherpa’s niet te kwetsen wegens het te verwachten onheil over het land bij een werkelijke betreding.
„DIE ALPEN” (S.A.G.), Sept. 1955.
Felsen in Rotglut: Las Médulas (Galiciën) door R. F. Streiff.
Een tocht door een rotsgebergte in de Noord-Westhoek van Spanje.
Berge der Insel Zypern door J. Sanseverino.
Een bergketen van 160 km lengte op Gyprus. De Buffavento (954 m) werd het eerst in 1683 door de 'Nederlander van Bruyn beklommen. De hoogste top meet 1023 m.
Le Val Tournanche il y a 100 ans door Mintolé Retrog.
Handelende over I’abbé Amé Gorret, de z.g. „Ours de la Montagne”. In de groep van Garrel bereikte hij 3 dagen na Whympers Matterhorn overwinning de top via de Italiaanse graat.
ALPINE KRONIEK.
Dit jaar zijn 3 Zwitserse berggidsen verongelukt: Fritz Steuri en Peter Schlunegger uit het Berner Oberland, S. Kalbermatten uit Baas Fee.
Walter Bonnati, expeditielid van de geslaagde K2-beklimming volbracht het om in 6 dagen (5 bivaks) de Zuid-Westpeiler van de Dru te beklimmen, practisch alles „artificiel”. Een werkelijk bovenmenselijk physiek.