JAPAN.

Een voorbestemd huisgezin.

Ben van onze laatste weesmeisjes heet Ham. Ik wil u in ’t kort de geschiedenis van haar familie verhalen.

Kobayashi Choji, haar vader, en Mitsu, haar moeder hadden zeven kinderen. Sada, het oudste, trad in ’t huwelgk, had verscheidene kinderen, kreeg een longziekte en stierf na een lijden van veertien dagen. Kort voor haar dood werd zij nog gedoopt.

Nagatoshi, de oudste der jongens, werd een uitmuntend huisvader. Hij zou, zoo dacht men, de steun van zijn gezin worden. Helaas ! hij werd ook ziek en kwam bijna zes maanden lang in ons hospitaal hulp en geneesmiddelen vragen. Daarna was hij verplicht het bed te houden en wij bezochten hem in zjjn ellendige woning. Het eenige vertrek van vier vierkante meters diende tot verblijf aan ’t heele gezin. In het midden lag de zieke op een eenvoudige mat, nauwelijks gedekt. Maar de longtering had haar werk gedaan. Nagatoshi begreep het, hg bereidde zich voor tot den dood, werd in uitmuntende gesteltenissen gedoopt en ging zich in een betere wereld hg zgn zuster Sada voegen.