Het paard van Pater Frencken.

Vervolg van bladz. 57.

II

Théke was geen slappe jongen, zooals er maar al te veel loopen, maar ’n kranig kereltje, die wist wat ie wou. Als ie zich iets had voorgenomen, dan deed ie ’t ook ! En zoo kwam het, dat ie in één van z’n zakken, altijd in ’t zelfde hoekje, ’n dubbeltje had zitten, dat daar blijven moest, dat ie niet mocht versnoepen, niet verliezen, maar dat ie trouw bewaren zou. 't Was het dubbeltje van Pater Frencken. ’t Zou niet uit z’n zak komen, dan alleen om naar Pater Frencken te gaan.

„Maar wat was er nou met ’t paard van Pater Frencken ?”.. Geduld maar hoor; dat komt wel.

Maar ik kan toch niet over ’t paard van Pater Frencken vertellen, als die nog niet eens ’n paard heeft.

Maar omdat je nou zoo nieuwsgierig bent, vooruit maar.

Pater Frencken trok naar de missie van Indië en was daar al gauw aan den arbeid, want hij wou werken voor drie man. Dagin daguit zat ie op z’n paard, trok van den eenen post naar den anderen, werkte dag en nacht en won overal zielen voor den Lieven Heer. Hij gunde zich geen rust, geen afstand was