LEZERS

PARLEMENT

De lezers kunnert op deze bladzijde meerlingen of denkbeelden te kennen geven ten bate van de nationale zaak, onafhankelijk van de opvattingen der redactie

EEH MAL BOEK

Zeer geachte Redactie,

Mag ik uw aandacht vestigen op “ Shadow Crusade,” “ a secret service thriller of to-day,” door Woosnam Mills, een boek dat dezen zomer te Londen verschenen is. Het beschrijft de heldendaden van een gelegenheidsagent van den geheimen dienst, Sir John Howden, die in Nederland de vijfde kolonne bestrijdt. De schrijver van dit nogal dwaze relaas _ van de daden van een blind (!) genie meent het niet kwaad, maar hij geeft een lasterlijke voorstelling van den toestand in Nederland voor den oorlog. De Duitschers regeeren daar, zij terroriseeren de autoriteiten, hebben in Gelderland een buiten dat zij tot een soort concentratiekamp hebben ingericht. De schrijver weet iets van Amsterdam, maar van de Nederlandsche rechtspraak, die hij ten berde brengt, weet bij heelemaal niets. De Duitschers kunnen een spionageproces tegen een Nederlandsch officier op touw zetten, dat, ondanks het beter weten van velé betrokkenen, met een doodvonnis (!) zou zijn geëindigd, dank zij hun Nederlandsche helpers in politiedienst, als niet de blinde Engelschman alles ten schande gemaakt had.

Alles heet de Duitschers te gehoorzamen. Is een openbaar protest van onzen kant tegen dit fabrikaat, dat bij Hodder en Stoughton verschenen is, niet op zijn plaats?

Hoogachtend, Z.

De schrijver doet een goed werk hierop te wijzen. (Red.V.N.)

HOLLAND-HUIS

Geachte Redactie,

Laten wij eens de gelegenheden tot persoonlijk contact voor ons Nederlanders hier te lande systematisch opsommen:

a. De tea’s in de Dorchester. Hieromtrent is éénmaal een bekendmaking uitgegaan, verder zijn ze voor nietdirect ingewijden in het vergeetboek geraakt.

b. De z.g. Dutch Club te Londen. Een gelegenheid waar weinig van uitgaat.

(Vervolg van pagina 481)

begrijpelijk die ook wezen moge. Wat wij hier echter bepleiten willen is niet wraak, maar nuchter, zakelijk inzicht in de lessen der geschiedenis, en in de volstrekte die daaruit voortspruiten. Wij moeten bijtijds in de machtige democratische staten, die voor ons strijden, en aan wier zijde wij strijden, het besef hebben gewekt, een levendiger besef dan nu waar te nemen valt, van hetgeen hun levensbelang niet minder eischt dan het onze. Wij vervullen daarmede niet enkel een taak voor ons zelf, maar ook een taak der dankbaarheid.

Er is meer te doen dan Hitler te verpletteren. Zegt het voort!

c. De officiers Sunday Club. Goedbezocht, speciaal doof verlofgangers. d. De Overseas Club. Bij onze militairen wel in trek, naar ik meen.

Bovenstaande instellingen voldoen elk een kleine en speciale groep. Voor het meerendeel gescheiden: voor burgers en militairen, en ook deze elk weer in groepen verdeeld. Bestaat er animo voor, een alles-omvattende instelling? Mijns inziens wel. Een dergelijke inrichting is tot stand te brengen door het oprichten van een Holland-Huis, alwaar: 1° gelegenheid is tot eten, liefst Hollandsch. Binnen zeer korten tijd zou dit het populairste eethuis worden. 2° Een gezellige borrelgelegenheid. Echte “ pubcrawlers’’ worden wij toch nooit. 3° Gelegenheid tot biljarten, kaarten e.d. Hiervoor zullen wij toch meer blijven voelen dan voor dart en andere spelen waarop onze gastheeren verzot zijn. 4° Gelegenheid tot vergaderen b.v. voor de vereeniging “ Pro Patria ” en dergelijke. Ook voor de verschillende comité’s. 5° Eventueel een propaganda-afdeeling, alwaar alle publicaties op dit gebied aanwezig zijn en bovendien een leesportefeuille op actueel gebied en cultureel gebied aanwezig is.

Odysseus.

ZIJN WIJ “R...FOREIGNERS?”

Geachte Redactie. •r , . j j._ T--X

Is het niet te betreuren dat wij nog steeds “ r . . . foreigners ” zijn in de oogen van zoovele Engelschen. Het is mij, na een verblijf van negen maanden op het platteland, gebleken, dat er nog ontzettend veel onkunde bestaat over “ onze zaak ”, of moet ik het onwelwillendheid noemen?

Weten de Engelsche autoriteiten dit? Zoo ja, wordt er iets aan gedaan? Zoo niet, stemt U niet met mij in, dat het toch zeer nuttig zou zijn als de bondgenooten elkaar grondig zouden verstaan en begrijpen?

Waarom hoort men b.v. altijd over den “ bondgenoot ” Rusland en den toekomstigen “ bondgenoot ” Amerika, maar zelden of nooit over Holland, Ned.- Indië, Polen, enz. Ik mag wel aannemen dat wij, van onzen kant, doen wat wij kunnen.

Hoogachtend,

Een 'Hollander.

DENK AAN JE ZWEMVESTEN

Geachte Redactie,

Hiermede zou ik eenige mededeelingen willen doen en een goeden raad geven aan alle zeevarenden als zij in de gevaarlijke zone’s zijn, waar de kans bestaat door een duikboot aangevallen te worden.

We hadden een aanval te doorstaan en om ons heen werden schepen tot zinken gebracht. Er werd bevel gegeven: “alle hens aan dek, zwemvesten aan met de bijbehoorende lichten Er waren sommigen die er licht over dachten, wat hun noodlottig is geworden. We hadden een aanval te doorstaan en in één minuut was alles weg, geen schip meer te zien, toen ik, na van het schip gespoeld te zijn, bovenkwam. Ik was kalm en daar het nacht was, stelde ik mijn licht in werking. Na uur in het ijskoude water gelegen te hebben, werd ik opgepikt door een reddingboot van- een corvet. Ik was

er gelukkig afgekomen en had alleen een gebroken pols en eenige schrammen. Hoofddoel van dit schrijven is aan alle zeelieden den raad te geven: doet wat er gecommandeerd \yordt; trek je zwemvest aan en controleer je licht. Het heeft mij het leven gered.

Hoogachtend, H. G.

De redactie houdt zich het recht van bekorting voor, terwille van plaatsruimte, ter vermijding van herhalingen, of om brieven voor opname geschikt te maken

WOORDEN EN DADEN

Geachte Redactie,

Ondergeteekende wil het volgende onder de aandacht van Uw lezers brengen. Hij heeft 7 weken in het Seamen.’s Hospital te Londen gelegen. De eenige Nederlandsche bezoeker was iemand van het Shipping Gommittee (Hartelijk dank!) Maar is er nu niemand van de geheele Nederlandsche kolonie in Londen, die eens een paar uur per week kan missen om de mooie woorden over onze flinke zeelieden in daden om te zetten.’ Een geregeld bezoek aan de diverse ziekenhuizen kan soms meer waardeering vinden, dan mooie woorden door de radio of in de pers. Het zou een klein bewijs zijn, dat de Nederlan.ders zich werkelijk één gevoelen. De meeste zeelieden merken er zoo weinig van. In dit geval wordt de daad zoo veel meer gewaardeerd, dan de mooie belofte. Met dank voor de plaatsing.

v.d.W.

DE BELASTING EN DE KINDEREN

Geachte Redactie,

Onder de opmerkingen, die ik over het Nederlandsche belastingbesluit heb gehoord wordt het feit genoemd dat geen rekening wordt gehouden met het aantal kinderen van den gehuwden belastingbetaler.

Dat is niet geheel en al juist.

Zij die reeds Engelsche belasting betalen moeten aan Nederlandsche belasting 25/- meer betalen voor ieder kind. ,

ledereen kan dat' zelf gemakkelijk uitrekenen.

Hoogachtend, H.

BELOONDE PLICHTSBETRACHTING

3 November 1941

Geachte Redactie,

Ik ben kanonnier op een koopvaardijschip en ben reeds tweemalen getorpedeerd, maar daar gaat het niet om. Wat ik Uw lezers wil laten weten is dat de post mij' vandaag een brief van de Engelsche regeering bracht met £l5. erin en een onderscheiding. En dat heb ik ontvangen omdat ik een jaar geleden mij'n eerste schipbreuk leed. Het is toch wel heel bij'zonder dat de Engelsche regeering de moeite neemt nog aan mij' te denken, al heb ik niets bijzonders gedaan.

z.