loos. Yan tongbeet heeft zij nooit iets bemerkt. Zij was erg pijnlijk na een toeval en wist zich het gebeurde niet meer te herinneren. Sedert een half jaar had zij geen toevallen gehad. Bij onderzoek blijken alle organen normaal te zijn, ook neurologisch zijn er geen afwijkingen. Yan 14 Febr. tot 2 Maart is zij in de kliniek. 16 Febr. heeft zij een licht toe val van korten duur, zoodat uit de beschrijving alleen niet te beoordeelen is of het hysterie of epilepsie is. Yerder is zij tijdens haar verblijf inde kliniek normaal. De baring verliep spontaan in 6 uren. De vrouw is hereditair belast, daar haar moeder aan epileptische toevallen lijdt. Haar broers en zusters zijn evenals zij zelf zenuwachtig van aard. No. 4. Toe. 1907 n°. 48. 29 jaar I para. Zij is 15 maanden getrouwd ; vóór dien tijd is zij dienstbode geweest, kon haar werk goed doen, maakte zich altijd zeer druk, en was altijd zenuwachtig. Menses waren altijd geregeld. Zij denkt nu ruim drie maanden zwanger te zijn en is zeer bang voor de pijn, welke bij de baring zal optreden. Zij verlangt daarom, dat er abortus zal worden opgewekt. Of de huismedicus haar op dit denkbeeld heeft gebracht, is niet uitte maken. Yader en moeder zijn beiden zenuwachtig, ook haar acht broeders en zusters zijn allen zenuwachtig en driftig. Een zuster heeft twee haringen zonder bezwaren doorstaan. Patiënte is mager, bleek; hart, longen en nieren zijn normaal. Er is een graviditeit van 3 '/i maand. Patiënte zegt angstig te zijn voor de pijn en de gevaren der baring. Zij droomt er den geheelen dag over. Zij houdt veel van kinderen, maar wil ze niet zelf hebben. Zij zegt spijt te gevoelen niet vóór haar huwelijk met haar moeder gesproken te hebben. Reeds vóór haar trouwen dacht zij over deze dingen. Zij kan haar huishouding niet doen, wordt door haar moeder hierin geholpen. Zij voelt de angst altijd, nu eens hier dan weer daar, het meest in haar hoofd. Zij heeft geen last van de zwangerschap, is ook niet bang voor den afloop, maar ziet alleen tegen de pijn op. Altijd is zij bang voor pijn geweest, zij heeft echter wel kiezen laten trekken, omdat het moest gebeuren. Yoor het opwekken vaneen abortus is zij niet bang, daar zij dan weggemaakt kan worden. Onder gebruik van veronal en opium wordt zij wat minder angstig en slaapt sommige nachten vrij goed. Sommige dagen leest zij of handwerkt zij. Zij blijft echter tobben. Na enkele dagen neemt de angst echter weer toe. Zij zegt veel te droomen, ook op tijden, dat zij niet slaapt. Zij is voor redeneering onvatbaar en gelooft zelf, dat haar hoofd niet in orde is. Zij zegt

13