Het elftal van Emmen. Van links naar rechts staande: Trainer Woltjes, Veenstra, Kruize, Róssing. Timmer, ten Berge, Jalving, Weggeman en Ziengs; geknield: Rozema, Hidding en Scholten.

Jaap Woltjes, Emmens oefenmeester. Een trainer, die de knepen van 't Noordelijk voetbal kent.

EMMEN

DRENTES JONGSTE

EERSTE KLASSER

„Wij hebben lang gedokterd aan onze voorhoede", zo vertelde Jaap Woltjes, de oefenmeester van Emmen ons, toen wij onlangs over de situatie in deze Drentse club met hem spraken, „maar ik geloof, dat wij nu de juiste opstelling hebben gevonden".

Die aanvalslinie was overigens maar een van de problemen, waarmee de leiders van deze voetbalvereniging in Oostelijk-Drente te maken hebben. Weet U, dat de gemeente Emmen een buitengewoon grote oppervlakte beslaat, en dat, met de omstreken mee, men een gebied van 35 km doorsnee bestrijkt van waaruit men do spelers naar de training moet laten komen? Het is vanzelfsprekend niet mogelijk, dat de ver weg wonende voetballers, na hun dagelijkse arbeid, dergelijke afstanden nog komen fietsen, en zo heeft de club maatregelen moeten treffen, om hen met auto's te halen. En datzelfde geldt ook voor de trainer, die — naar men weet — uit Veendam afkomstig is, en voor wie men thans eindelijk een huis in Emmen heeft kunnen machtig worden.

Sportief bekeken is het verblijf van de Emme-

Spil ten Berge, de oudste speler van Emmen, maar als verdediger een der nuttigste krachten.

naren in de hoogste Noordelijke afdeling weinig meer geweest dan een aanhoudende strijd om zich in die eerste klasse staande te houden. En in het thans lopende seizoen is dat zeker niet hel minst het geval geweest. Deze aanhoudende dreiging heeft de animo van de spelers evenwel niet kunnen doven, integendeel! Zij oefenen geregeld twee maal in de week, en zetten elke wedstrijd opnieuw weer de tanden op elkaar om er het beste van te maken.

Is het geen typisch verschijnsel, dat men een ervaren en technisch sterke speler als Rademaker destijds bij de reserves plaatste? Zeker: Men waardeerde zijn balvaardigheid, doch het streven werd meer op snelheid en doortastendheid gericht, en dan kan het licht gebeuren, dat een „technische" speler een remmende factor gaat worden. Rademaker is een van de cracks, die destijds meehielp zijn club in de eerste klasse te brengen. Veel van die Emmer sterren zijn in het huidige elftal niet meer over. In de voorhoede en halflijn bruist het van jeugd en geestdrift; achter treft msn op de linksbackplaats nog de oudere Albert Scholten aan, en dan staat er. in het centrum voor het doel, nog de 32-jarige

Linkshalf Jalving beschikt over een goede balbeheersing, en hjj steunt zön voorhoede goed.

Timmer, de rechtshalf, paart helder spelinzicht aan grote qver. Twee zeer goede eigenschappen.

Geert ten Berge. Dezelfde ten Berge, die in het rode shirt van Achilles uitkwam, omdat hij in de Drentse hoofdstad ging werken en wonen, maar die naar zijn oude liefde en club is teruggekeerd. Een stoere, flink gebouwde, goed koppende en daarom als stopper uitstekend bruikbare speler, een verdedigende spil, zoals men er tegenwoordig meer op onze velden aantreft. De nog jonge midvoor Kruize is in de voorhoede de leider; hij is een zwoeger, een knaap die „er boven op zit" en overal, een kansje ruikt. Een van de plezierigste spelers om naar tc kijken is de rechtshalf Timmer. Een middenspeler, die zijn taak in een stopperend elftal heel goed blijkt te verstaan.

Zo vormt Emmen tegenwoordig een elftal, dat in de Noordelijke eerste klasse heel behoorlijk kan meekomen niet alleen, maar bovendien blijk geeft, het spel zo goed en doelmatig mogelijk te willen spelen. En in de oud-Veendammer aanvoerder Woltjes-heeft men een deskundige en toegewijde leider, die van dit materiaal op de beide trainingsavonden van elke week zeker zal maken, wat ervan te maken valt.