weerspiegelden duidelijk de primaire bedoeling van den weg, de nederzettingen, in casu groote boerderijen, onderling zooveel mogelijk te verbinden. De wegresten van deze periode zijn bij elk Kempensch dorp nog terug te vinden; iedere autobestuurder kent die telkens ongeveer 90 graden ombuigende wegen bij de dorpen. Sedert de veertiende eeuw ontwikkelden zich echter de steden. De gezichtskring der

pianeianuers weru ruimer ; ze zagen de stad en zochten wegen om deze zoo spoedig mogelijk te bereiken. De stedelingen zagen op hun beurt andere steden en ook zij verlangden wegen om die andere steden zoo vlug mogelijk te bereiken ; met andere woorden de periode breekt weer aan, waarin men naar groote, rechte wegen begint om te zien. Het gevolg hiervan was natuurlijk, dat een of andere nederzetting, die vroeger van beteekenis was, door deze nieuwe wegen geheel geisoleerd kwam te liggen. Zoo ging het ook met het dorp Waalre. Zoowel de noord-zuid gerichte verkeersspanning tusschen den Bosch en Luik (via Eindhoven), als de westoost gerichte verbindingsdrang tusschen Antwerpen en Roermond isoleerden Waalre steeds meer. De omliggende plaatsen, met name Aalst

Fig. 1. Groei der bevolking. Ontleend aan (13).

en Valkenswaard, kwamen in veel gunstiger situatie, loen in 1054 aan Eersel, Steensel en Veldhoven een goede verbinding gegeven werd met Eindhoven, bleef Waalre geheel afgezonderd liggen. Wel werkte het gemeentebestuur ijverig om wegen langs Waalre te krijgen. Het eenige wat bereikt kon worden is een zijtak van den weg ËindhovenLuik die in Waalre dood loopt! Toen er sprake was om een nieuw kanaal door Brabant aan te leggen (het Wilhelmina-kanaal) werd de grond hiervoor door de gemeente kosteloos afgestaan en nog een sub-