berooid voor, dat hij een akker verkoopen moet; de koopakte is in de puntjes, de kadastreering evenzoo. Niettemin wordt de looier door de kastemenscnen van het dorp als geen eigenaar van den akker beschouwd, ze laten het veld van Rama Maloe door hun beesten afweiden, krek als de gewassen fijn malsch uitschieten. Dat veld is jandorie niemandsland !

De huidvetter moet er ook voor zorgen dat de inhoud der huiden, m. a. w. de krengen, van het aanschijn der aarde verdwijnen, desnoods met ze zelf op te vreten. Tot loon voor dezen openbaren dienst worden deze gedwongen hyena's achteraf voor smeerpoezen, met geen tang aan te raken, gescholden. Bij zoover dat zij letterlijk een straatje moeten omgaan, zoodra ze een kaste-Hindoe naderen zien. Net als melaatschen. In den tijd van Rama Maloe's bestevaar waren de kasteloozen zelfs nog verplicht rond te loopen met een zeevernap onder de kin en bij wijze van staart een slepende doornstruik te dragen, die hun voetsporen zou wegwisschen.

Slaags.

Eerst poogde Dr. Ambedkar de Hindoes door onderhandelingen tot inschikkelijkheid te bewegen. Bij de meeste hunner leiders klopte hij aan doovemans deur.

De gewijde boeken werden tegen hem aangevoerd; de zielsverhuizing behoorde inderdaad uitdrukkelijk tot de eerbiedwaardigoude traditie van het Brahmanendom. Bijgevolg had hij zich in zijn onontkoombaar lot te schikken, of en bloc het Hindoeïsme te verwerpen. In zijn vorig bestaan had hijzelf zijn huidige situatie definitief bepaald.

IHS

.