blik op iezus doorgaande handelwijze, bewondert de Christen ook hierin de wijsheid van zijnen Heer. De Apostelen ontvingen last om het Evangelie te prediken. Aan wie? O, dat sprak volgens hunne denkwijze van zelf. Hel Joodsohe parlicularismus wilde het alleen aan de zonen en dochteren van abraham verkondigd hebben. Maar waartoe het er dan met zooveel nadruk bijgevoegd, dat zij slechts aan deze, en niet aan Heidenen en Samaritanen moeien prediken? Juist omdat jezus te rade ging met den geest zijner Jongeren en wel wist, dat zij er riog niet aan dachten, om ook aan de Heidenen en Samaritanen het Evangelie Ie verkondigen; Hij wil er hen opmerkzaam op maken en hen in het tegenwoordig verbod een toekomstig gebod geven. Door dit nadrukkelijk verbod loch moest hel hun voorkomen, alsof jezus vooronderstelde, dat zij zich zoo maar aanstonds ook naar de Heidenen en Samaritanen zouden begeven, en dat de Meester hun daarom onder het oog wilde brengen , niet dat dit nimmer geschieden moest, maar dat nn de tijd daarvoor nog niet rijp was, en zij dus voor het tegenwoordige veel liever gaan zouden tot de verlorene schapen van het huis Israëls (5).

De Dooper wordt in zijne gevangenis ongeduldig. Het schijnt, dat de donkere kerker hem voor een oogenblik mei een somber floers van twijfelingen heeft omgeven. In allen gevalle ligt het in zijnen geest, om te willen haasten en aanschouwen. Hij wil dus regtstreeksche en afdoende verklaring van jezus zijde en zendt daarom zgne Jongeren lot jezus met de vraag: » Z,ijt Gij degene, die komen moet, of ver-

(6) Matth. X: 5—7.