« Zeker », antwoordde hij, « want ik heb den bonga bevolen weg te gaan en den zieke niet meer lastig te vallen. »

...Een dag of wat later stierf de man.

Mislukte genezingen kunnen het vertrouwen van de Santals in een bepaalden goeroe schokken, maar niet in den goeroe in het algemeen. Wanneer de eene faalt, gaan zij naar een anderen en gooien zoo heele sommen geld weg, voordat de patiënt herstelt... of sterft.

Zon en maan en sterren.

De Santals zien in de zon, maan en sterren bezielde wezens. De zon wordt als mannelijk beschouwd, de maan vrouwelijk, terwijl de sterren hun kinderen zijn.

De vier groote sterren in den Grooten Beer, die den rechthoek vormen, heeten « de bedstede van de oude vrouw », de andere drie sterren « de dieven van het komfoor ». De ster, die het verst van het bed verwijderd staat, moet steeds op afstand blijven,... omdat ze altijd lacht.

De drie sterren van den Orionband zijn « de juksterren ». De drie andere dichter bij, de « juksnijders ». Twee kleine sterren bij Vega in de Lier heeten de « duiveneieren ». Den melkweg noemen zij den « Weg naar de marktplaats », maar anderen zeggen ook het « Olifantenpad ». De Morgenster heet « Die de dieven verdrijft », omdat iedereen meent dat dieven, als zij de Morgenster zien opkomen, hun boos bedrijf staken en zich uit de voeten maken.

De meest populaire uitleg van een zonsverduistering zegt, dat lang geleden de zon of de maan (of beide tegelijk) eens borg stonden voor het menschel ijk geslacht, toen dat door den nood gedwongen voedsel ging leenen van een zekere godheid, Doesad genaamd. Wijl de schuld nooit is betaald, strekt Doesad nu en dan de hand uit naar de zon of naar de maan, en grijpt ze vast om ze aan hun plicht te herinneren. Bij elke eclips slaan de Santals op hun keteltrommels en leggen ze stapels graan in de open