UIT ONZE ANDERE MISSIES
MELAATSCHEN...
DOOR C. 1BELINGS. S. J.
Begeleiden de klanken van het harmonium klagend de langzame misgezangen, of zoeken de tonen spelend zich boven hun eigen somberheid te verheffen ?... De melaatschen doen moedig hun best om het lied te zingen van de vreugde der eeuwige schoonheid, die eens volgen zal op het levend vergaan van hun lichaam. Met stompjes van vingeren drukt een der mannen de toetsen in, en slaat een ander de maat.
« De vrede van den Heer zij immer met u » zingt de priester... Hoe is zulk een vreugde mogelijk bij mismaakten, die ondanks het verband op hun wonden een spoor nalaten van etter op den weg, in de gangen, in de kapel ?