Nu was hij ambtsvoorzitter —een simpele dorpsschout — niets meer en niets minder. Hij ... en een dochter uit het eerste gravenhuis van Westfalen — neen, dat ging nooit of nimmer. Die gedachte was waanzin!
Theo maakte een rondgang. Onder den rooden beuk zat de moeder met een godsdienstig boek in de hand. Zij vertelde hem in het voorbijgaan, dat «Bles", de roode koe, geen voedsel nemen wilde; en hij beloofde, het dier eens bijzonder in het oog te zullen houden.
Aan de heiningen om het erf zaten de knechts ter linker en de meiden ter rechter zijde zich in het zonnetje te koesteren. Eenigen lazen een boek, met groote moeite de regels spellend. De meesten zaten te babbelen.
In de hooischuur verraste Theo den schaapherder bij het tellen van geld. Daar had de landheer niets tegen, dat zijn dienstpersoneel spaarzaam was; maar de zonderling verschrikte blik van dezen knecht en de ontstelde gelaatstrekken, ook de haastige handbeweging, welke de schat verbergen moest — waartoe dat?
»Waart ge niet in de vespers, Karel ?" vroeg hij streng; want de schaapherder droeg zijn daagsche kleeren.
«Neen, heer, ik gevoel me niet erg lekker,"' zeide hij verlegen.
»Ik wil hopen, dat ge er aanstaanden Zondag heen gaat." — Daarmee nam Theo een arm vol hooi en wierp die voor de zieke koe.
Diep in gedachten was ook Frans, toen Theo hem achter den stal op een steen vond zitten. De landheer ging door struik- en heestergewas op hem aan — de droomer hoorde hem niet. Daar tikte hij hem op de schouders en de jongeling kromp van schrik ineen: «Mijnheer Starke!"
»Nu Frans — waarover denk je toch zoo ingespannen na?"
»Ach, mijnheer!" stamelde Kürling verlegen.
»Zeg 't mij!"
»Ik dacht, wie toch wel mijn vader kan hebben doodgeslagen!"
«Arme jongen! Daar moet ge niet meer over nadenken. Niemand weet het, en wellicht zal 't nooit aan den dag komen."
«Mijnheer — ik wil echter alles in het werk stellen, dat het toch uitkomt!"
«Hoe wilt ge dat aanleggen?"
«Ik weet het nog niet, maar —"
«Laten we daar niet meer over spreken! — Kom eens met me in huis ! Ik wil je een mooi boek geven. Lees daarin — dat verdrijft je die nuttelooze gedachten."
Tot den eersten-knecht Huszmann zeide Starke later: «Aan Frans moet zulk werk gegeven worden, dat hij niet alleen is en
te veel aan zijn vader denkt. Misschien is het goed als hij met Karel rondtrekt, om de schapen te hoeden."
Weder in zijn kamer teruggekeerd, zat Theo weldra vlijtig verdiept over zijn boeken. Hij scheen in een wetenschappelijk werk te studeeren. Van tijd tot tijd schreef hij cijfers op een naast het boek liggend vel papier. Ook teekeningen schetste hij — machines en gebouwen. —
Plotseling wordt er aan de deur geklopt.
«Binnen!" De landraad v. Sporck stond voor de deur.
«Goeden dag— wat bezorgt me de eer. mijnheer de geheimraad ?"
«Ja —- mijn beste Starke — ik wilde eens een kwartiertje met u praten. Hebt u misschien een sigaar voor me — ik ben zoo vergeetachtig — zie zoo, mijn dank! Wat ik zeggen wilde: Hebt u een paar minuten voor een wandeling vrij? — voortreffelijk! Het is zoo heerlijk buiten — en in de open lucht spreekt 't ook gemakkelijker — zoo — kom dan."
De landraad — een bloedverwant van graaf v. Uhlenhorst — was door dezen op den jongen bezitter van «Starke's Hof' opmerkzaam gemaakt, toen deze hem om een deskundige in landbouwaangelegenheden vroeg.
«Zeg me eens, beste Starke", begon de landraad, toen zij beiden een eind weegs zwijgend waren voortgeschreden,— «u hebt immers den nieuwen electrischen ploeg in bedrijf. Is u erover tevreden ?"
«Geheel en al, mijnheer de geheimraad. Er zijn wel is waar nog enkele gebreken aan — ook moeten de kosten voor een bekwaam persoon, die de machine bedient en onderhoudt, opgebracht worden! Ik profiteer dan echter nog twintig procent".
«Drommels — dat is werkelijk prachtig!"
«Inderdaad! Maar — zooals gezegd — er vallen nog eenige gebreken aan te verbeteren. Ik weet nog niet"— ik geloof, door een kleine verandering van constructie liet zich de machine nog beduidend rentabeler maken. Wil mijnheer de geheimraad zich eens overtuigen? — Wij staan hier namelijk voor de krachtcentrale — daarnaast staat ook de loods, waarin de machines tegen regen beschut zijn."
De landraad knikte zwijgend en trad met zijn begeleider in het geopende machine-huis. In de uiterste zindelijkheid blonken hem daar op een met tegels bedekten vloer twee electromotoren tegen, in wier blanke koperen beugels, assen en Stangen zich het zonlicht weerkaatste. Aan den muur hing 'n soort schets van een landkaart, welke bij nader bezichtiging een teekening van Starke's eigendommen voorstelde. De landheer verklaarde zijn gast deze teekening. (Wordt vervolgd./
BOEKEN-ADVERTENTIËN.
BINNENKORT ZAL VERSCHIJNEN :
Politieke- en Sociale Studiën Zesde Reeks - No. 4 Organische of Individualistische Volksvertegenwoordiging ?
Afzonderlijk verkrijgbaar a 60 ct., franco per post 65 ct. Bij inteekening kost een reeks van zes deeltjes ƒ2.50, exclusief porto
R. K. GEMEENTERAADSLEDEN, leest:
INVREA,
SOCIALE GEMEENTE-POLITIEK, met een inleiding van Mr. P. J. M. Aalberse. f 1.—, franco per post ƒ 1.10.
„Futura" - Leiden.
Apologetische Volksbibliotheek No. 8: De vrijdenker en zijn geloof.
Vroeger verscheen in deze serie:
1. IS ER EEN GOD?
2. HEEFT GOD DE WERELD GESCHAPEN?
3. BIJBEL EN NATUURWETENSCHAP.
4. KOMT DE MENSCH VAN DEN AAP?
5. HEEFT DE MENSCH EEN ZIEL?
6. OVER HET HIERNAMAALS.
7. HET WONDER.
Prijs: 1 ex. fr. p. p. 5 cent, 100 ex. fr. p. p. f 4.—, 500 ex. fr. p. p. / 17.50, 1000 ex. fr. p.p. ƒ 30.—. P.S. Na inzending van f 0.50 ontvangt men de 8 reeds verschenen nummers en na verschijnen direct, de 2 eerstvolgende.