ANGSTIGE SPANNING.

Üouise zat uren te turen

Aan ’t spiegeltje voor aan ile straat

i;-' Zij zag er slechts huizen en muren,

1 Zij werd al inquiet disperaat.

Nu drukt zij de tipi)en der lippen

In angstige spanuing op een ,

Straks laat zij den angstkreet ontglippen :

n Och 1 dat hij toch eindlijk verscheen.'

„ „Wat zit gij te wachten te smachten ,

Lonise ! zeg wacht gij een vrind p “ "

„Och! H is nu al kwart over achten,

Ik zeg dat ik ’thatelijk vind."