ANGSTIGE SPANNING.
Üouise zat uren te turen
Aan ’t spiegeltje voor aan ile straat
i;-' Zij zag er slechts huizen en muren,
1 Zij werd al inquiet disperaat.
Nu drukt zij de tipi)en der lippen
In angstige spanuing op een ,
Straks laat zij den angstkreet ontglippen :
n Och 1 dat hij toch eindlijk verscheen.'
„ „Wat zit gij te wachten te smachten ,
Lonise ! zeg wacht gij een vrind p “ "
„Och! H is nu al kwart over achten,
Ik zeg dat ik ’thatelijk vind."