had, zich van haar meester maakte. Meer en meer kwam zij tot de overtuiging, dat het geene liefde geweest was , die zij voor peerand gevoeld had . neen veeleer vriendschap en pligtbesef hadden haar er toe gebragt hare hand aan haren neef te schenken. Nu eerst wist zij wat hartstogtelijkc liefde was, nu eerst beminde zij met al den gloed, waarvoor een edel vrouwenhart vatbaar is

Geheim volle dagen in ’t leven derraaegd,

Als ’t jagende harte begint te gevoelen

En, schuchter, zij zelv’ hare ziel ondervraegt.

Of ’t vreugde is dan smart, dat haer zoo mag doorwoelen.

Ook hij was niet onverschillig gebleven voor de bekoorlijkheden der jonge hertogin, ook hem had het harte dikwijls warm geslagen als hij het geluk had haar te ontmoeten. Het gevoel echter van den groeten af.stand, die er tusschen hem, den man uit het volk door moed vooruit gekomen, en de afstammelinge van een der edelste huizen van Frankrijk bestond, gevoegd bij de vrees, dat al konde hij hare liefde verwerven hare familie hunne vereeniging toch zoude tegenwerken, weêrhield hem echter langen tijd. Hij, de fiere krijgsman, die zoo menigmaal de dapperste troepen van het tweede fransche keizerrijk in het vuur was voorgegaan, had geaarzeld den stap te doen, waarvan het geluk van zijn leven afhing Twee harten, die elkander beminnen begrijpen elkander echter spoedig, en zoo was het ook