tot liet besluit, als teeken onzer erkentelijklieid en tot gedachtenis, aan ZHG. de plaat aan te bieden, voorstellende: die Trauer der Juden zu Jerusalein. Het college over de Isagoge werd door den oplettenden hoorder met belangstelling gevolgd.

Van de Exegese des O. T. vonden velen, dat liet wel wat langzaam voomit ging, en dat men er meer grammaticaal, dan exegetisch onderwijs ontving. Maar het is eene treurige waarheid, dat velen, zonder voorafgegane'grammaticale verklaring, weinig van de exegese zouden begrijpen, daar menigeen o[> het college komt, zonder eerst het Hebreeuwsch te hebben nagelezen en vertaald, en verreweg de minsten in de Semitische talen zoo ver gevorderd zijn, dat zij het O. T. ad aperturam kunnen lezen en begrijpen.

Na deze beschouwing over de lessen, dit jaar in onze faculteit gegeven, moeten hier nog eenige algemeene opmerkingen volgen.

Bij voortduring mogen zich de Theol. verheugen in eenen aangenomen en vriendschappelij ken omgang met hunne professoren. Met het zwarte pak en den rok, waarmede de student zich vroeger bij dergelijke gelegenheden moest opsieren, is ook veel van de stijfheid geweken, die in den tijd onzer vaderen bij de »theecolleges” (nomen est omen) voorzat.

Het besluit dat de voorstellen der Theol. cand., voor dat zij werden uitgesproken, door de Professoren moesten worden gerevideerd, wekte, als gewoonlijk iedere nieuwe zaak, zeer verschillende gewaarwor-