volk geeft nog steeds grof geld 'uit voor wat maar weinig voedingswaarde heeft. Hoelang zullen de kooklessen nog op zich doen wachten? En waarom wordt er geen onderwijs gegeven in de verzorging der tanden, in het leeren omgaan met een naaimachine, in de eerste hulp bij ongelukken, in het inrichten eener eenvoudige boekhouding, in de programma's der verschillende staatkundige partijen, in de behandeling der wasch, in de verzorging van bloemen, in zwemmen en roeien, van alle lichaamsoefening de gezondste, in de vervaardiging van babykleertjes, in het houden van toespraken over onverschillig welk onderwerp, in het verbeteren van schrale gronden, in het onderkennen van nuttige en schadelijke vogels, in het aanleggen van tuintjes, in het zich verdedigen tegen dwaalleeringen. In dien chaos van vrome en onvrome wenschen, wier vervulling van de volksschool verwacht wordt — nog niet zoo heel lang geleden, werd haar tot taak gesteld, door de gewenning van jongens en meisjes aan openluchtspel in Adamscostuum schilders en beeldhouwers aan minder verschrompelde modellen te helpen en een andere verlichtheid achtte het haar roeping, het zoo schadelijk geloof in een God te ondermijnen, waardoor de zelfstandigwording der menschheid reeds lang genoeg is vertraagd —- komt ook deze voor: „de collecten voor de zending brengen veel te weinig op, dus aan zendingsgeschiedenis een plaats op den lesrooster gegeven". Is hiermee nu veroordeeld iedere verbinding van zending en school? Laat mij mogen beginnen met U te zeggen, dat ik geen bewonderaar ben van kinderexploitatie, al geschiedt dit ten bate van ik weet niet, welk verheven doel. Die kleine collectanten voor tehuizen van schipperskinderen, voor sanatoria van longlijders, voor asylen van drankzuchtigen, die verkoopertjes en vooral die verkoopstertjes van bloemen voor bleekneusjes, lupuspatiënten, Hongaarsche, Oostenrijksche en Duitsche verhongerden worden aan veel ernstiger gevaren blootgesteld dan men, uitsluitend denkende aan de geldelijke baten, vrij algemeen schijnt te beseffen.

Ook prikkaarten, waarmee kinderen rondgaan, zijn mij weinig sympathiek. Niet alle dubbeltjes toch hebben evenveel waarde, er zijn er, die brood vertegenwoordigen, dat men