HET BOEK JOB EEN DEAMA.

Geen enkel boek in de Heilige Schrift heeft zooveel moeielijkheden opgeleverd of den verklaarders zooveel stof verschaft tot het opperen van verschillende vermoedens over zijne beteekenis, als het boek Job.

Men heeft het een geschiedkundig verhaal, een didactische verhandeling eene allegorie, eene idylle, eene bespiegelende theologische verhandeling en een dramatisch gedicht genoemd.

Niet zoodra was de schrijver het met zichzelf eens, welke verklaring hij er van geven zou, of hij moest een hardnekkigen strijd aanbinden met de moeielijkheden, die zijne definitie in het leven geroepen had, en algemeen wordt toegestemd, dat wij van het boek Job geen bevredigende verklaring hebben, of ook iets wat er in de verte op lijkt.

Toch ligt onder al de rijpe kennis, die zich met dit onderwerp heeft bezig gehouden, naar mijn meening, de aanwijzing verborgen van de eenige mogelijke oplossing, die ik gewaagd heb in dit artikel kenbaar te maken. Ongelukkigerwijze zit iedere bijbelcriticus, tenzij hij zich buiten de perken der orthodoxie wenscht gestooten te zien en de algemeene verachting wil aanvaarden, bij zijne bijbelverklaring opgescheept met een deelgenoot, namelijk de kerk of secte,

1) Naar een artikel van Forbes Phillips in de Nineteenth Century van September 1906.