de arya samadsj.

109

opkomende en volle maan, en ook bij het begin en het eind van ieder jaargetijde.

De andere vormen zijn bekend als de zestien San-skaras, gebruiken in verband met de verschillende trappen van het menschelijk leven, te beginnen met Garbkadkan (de bevruchting) en eindigend met het barsten van den schedel op den brandstapel bij de begrafenis. In het algemeen sluit het ritueel zich aan bij dat der Dkarma en Grikya Soetras (Wetten der Aryas), die naar algemeen gevoelen ten grondslag liggen aan de latere Smritis, die nu door alle Hindoes worden nageleefd.

Maatschappelijk streven.

De eerste drie van de tien grondbeginselen der Arya Samadsj zijn hierboven onder „godsdienstige opvattingen" vermeld. De andere zetten nader haar maatschappelijke oogmerken en leeringen uiteen.

Het vierde legt iederen Arya den plicht op, om altijd bereid te zijn, de onwaarheid te vlieden en de waarheid te aanvaarden.

Het vijfde, om te handelen in overeenstemming met Dharma na grondig onderzoek van goed en kwaad.

Het zesde verklaart, dat het hoofddoel der Arya Samadsj bestaat in „de verbetering van den lichamelijken, verstandelijken, zedelijken en maatschappelijken toestand der menschheid." En daarop grondt zij haar aanspraak, een universeele Kerk te zijn, die haar werk niet bepaalt tot een enkel land, noch noodzakelijk tot het onderrichten van eenen leerstelligen godsdienst.

Het zevende wijst op het hooge gewicht, dat de houding tegenover andere wezens, door liefde, reinheid en rechtvaardigheid bepaald worde.

Het achtste verklaart, dat „het onze plicht is om Avidya of onwetendheid te bestrijden en Vidya of-ware kennis, geestelijke en wereldlijke wetenschappen te beoefenen." De verzamelaar van het „Rapport over de Volkstelling in de „Vereenigde Provinciën" over 1901 zegt, dat in overeenstem„ming met deze zeer prijzenswaardige geboden de „Aryas