VOOR DEN VREDE OP DEN BALKAN.

oneenigheid over Macedonië, daar met de werkelijkheid onvoldoende rekening was gehouden. Ongelukkigerwijze hebben de drie oorlogen, sedert 1912 gevoerd, de Macedonische kwestie niet kunnen regelen, want de ontwerpers der vredesverdragen hebben de gevaren voor den vrede, die kunnen ontstaan door het spelen met vuur in de buurt van dit „vaatje buskruit", zooals dit hoekje van het schiereiland op karakteristieke wijze is bijgenaamd, voorbijgezien. Het „vaatje buskruit" is tegenwoordig gevaarlijker dan ooit. De Macedonische kwestie vergiftigt nog voortdurend de atmospheer op den Balkan. Op het oogenblik, zoowel als in het verleden, is zij de zwakke plek in het harnas, waardoor op den Balkan de invloed van de belanghebbende mogendheden binnendringt, wier destructieve actie een belemmering vormt voor de blijvende handhaving van den vrede. Frankrijk is daar niet bij en kan daar niet bij zijn. Daarom is het zijn plicht aan zijn vrienden en bondgenooten de gevaren te toonen, die de Macedonische wonde voor hen oplevert en mede te werken aan de genezing ervan.

Met een hardnekkigheid, die zelfs J. Sauerwein overdreven toescheen, houden de Serviërs vol, dat de Macedonische kwestie definitief door de verdragen tot een oplossing is gebracht en dat zij niet meer bestaat voor het koninkrijk Joego-Slavië, daar de bevolking van Macedonië Servisch was en er verheugd over is, dat zij zich heeft kunnen voegen bij haar broeders van het oude Servië. Het zij ons vergund, niet alleen aan de juistheid, maar ook aan den ernst van die verklaringen te twijfelen. Er zijn in het verleden en in het heden te veel bewijzen voorhanden, die aantoonen, dat de Serviërs de bevolking van Macedonië niet als een Servische bevolking beschouwden en beschouwen. En ook thans zullen nog vele welingelichte Serviërs erkennen, dat de Macedonische kwestie nog altijd bestaat en dat de bevolking van Macedonië Bulgaarsch is, hoewel men de hoop koestert, haar mettertijd in het Servische verband te doen opgaan. Ziedaar de waarheid. De oogen voor haar te sluiten, wil niet zeggen, dat men haar daarmede de wereld uit heeft geholpen. Zij bestaat en het zou meer in het belang zijn van Joego-Slavië haar te aanvaarden zooals zij is, teneinde voor de Macedonische wonde het juiste