historische beoordeeling

Saksische opstanden (778-785). Ongelukkigerwijze vergeten zijn lofredenaren, dat Wittekind drie jaren na den moord bij Verden Christen werd en voortaan den vrede bewaarde met de Franken. Deze „vlek" op zijn karakter kan niet uitgewischt worden, maar men zal haar wegnemen met de eigenaardige redeneering: „In den gekerstenden Wittekind stellen wij geen belang meer."

Wanneer „de tijd uit zijn voegen is geraakt", is het gevaarlijk zich aan de zijde der onpartijdigen te scharen. De geschiedschrijver zal nauwelijks in staat zijn de argumenten van het wetenschappelijk onderzoek te doen zegevieren, want deze vleien niet de zelfzuchtige doeleinden der machthebbende partijen. Vaderlandsliefde, eerbied voor iemands eigen nationaliteit en helden-aanbidding zijn van de hoogste waarde en de geleerde durft ze niet te verwaarloozen, zoo hij niet wil verdwalen in bloedelooze abstracties. Toch, met het oog op alle verzoekingen van deze, of een andere soort, moet hij trouw blijven aan de grondstelling: Amicus Plato, magis amica veritas.

Historicus.