KRONIEK.

blijft het, bij den eersten oogopslag, trouwe zonen dier ééne kerk zoo fel elkander te zien bestrijden.

Maar de meeste verrassingen bood ons de antirevolutionaire partij. Met verbazing heeft ieder de kracht gadegeslagen, welke haar leider in dezen weder heeft ontwikkeld. En die kracht was grootendeels gekeerd tegen voormalige vrienden en bondgenooten. Al de leden deiKamer, die zich tegen het ontwerp Tak hadden verklaard, werden als „conservatieven" met de grootste felheid door de Standaard bestreden. Zelfs de Heer de Savornin Lohman werd niet gespaard, al bestond daartoe in den aanvang wel het voornemen. De „deputaten"-vergadering liet hem nagenoeg alleen staan, en onder aanvoering van Ds. Kapteyn trokken in Goes de antirevolutionairen te velde tegen den man, voor wiens verkiezing zij voor eenige maanden met warmte hadden geijverd. Het was een zonderling schouwspel, de geheele juridische faculteit der „Vrije Universiteit," ja zelfs den Heer W. Hovy in conflict te zien met Dr. Kuyper.

Maar de redacteur van de Standaard bepaalde zich niet tot het bestrijden van zijn vroegere wapenbroeders en gunstelingen. Hij beval mannen aan van allerlei godsdienstige meening en van allerlei staatkundige beginselen, indien zij slechts dit ééne hadden, dat zij waren voor „finale uitbreiding van het kiesrecht."

Terwijl dus de H.H. Beelaerts, Huber, Brantzen van • de Zijp, Th. G. Mackay, de van Dedem's, e. a. als „conservatieven" werden bestreden, kwam de Stand, er toe, de keus aan te bevelen van de H.H. van Loenen Martinet, Valette en Levy.

Wanneer men zich nu herinnert, hoe wij voor renegaten , verraders en voor al wat infaam is door de Stand. werden gescholden, omdat wij zeiden: „kiest nooit een doleerende, maar stemt eerlijke liberalen" — dan moet