8

HET SPORTBLAD.

aan den overkant een schot van v. Gogh Sparta's doelwachter werk geeft. Clifford begint met snelle rennen meer en meor uit te blinken en vormt met Ten Cate een gevaarlijk paar, dat telkens weer voor Sparta de no)dige last met zich brengt. Na een doorbraak dier vleugel denken wij eens een punt voor de Haarlemmers te zien komen, doch de Rotterdammers zijn op hun qui-vive en werken den bal weg.

Sparta monopoliseert dan eenigen tijd den aanval, doch der gastheeren verdediging werkt gestadig voort en geen fout wordt er gemaakt.

v. Gogh maakt wat hij in vorige wedstrijden wel eens door luiheid bedierf, dubbel en dwars goed, door in de voor, zoowel als in de middenlinie keurig overlegd te werken, en de beroemde Tescbmacher, na half-time op den linkervleugel geplaatst, kan niet tegen Kimmeijser en Van Gogh op, terwijl Van Hoorn als centrehalf groote vorderingen heeft gemaakt en het tegen Ruffelse goed volhoudt. Kater speelt als links-half eminent en houdt zijn wing goed in bedwang, terwijl hij steeds op nieuw zijn voorwaarts aan den gang brengt. Clifford komt wat naar binnen en ten Cate valt direct in zijn plaats terug, een goed geplaatste bal komt dan plotseling bij den baby van het elftal, die zich keurig langs een paar Spartanen werkt en even mooi voorzet.

Zui yer komt de bal voor het doel, waar Mannus geen fout maakt en onder een onbeschrijfelnke geestdrift no. 2 in het net loopt. Hooren en zien verging bij dit doelpunt en voort rollen de juichkreten nog als weer wordt afgetrapt. Het is een tumult van belang, geen der toeschouwers kan zijn rust terug vinden. De H.F.C. speelt dan met 5 halfs en 3 forwards. Sparta valt natuurlijk heftig aan, doch de vesting is te sterk bezet en geen kans wordt ze gelaten. Het publiek krijgt de overtuiging, dat de H.F.C. nu zal weten vol te houden en een lang gejuich volgt op het kleinste stukje beraad dat een speler toont, Als een wervelwind dan gaat plots het drietal blauwwitte voorwaarts over het veld, een schot, nog een schot, de bal wordt weggewerkt, niet ver genoeg echter, v. Gogh vangt hem op, even op zijde dan voor een aanvaller en dan vliegt het leder in onstuimige vaart ten 3e male in het net der gasten. Er moet toen nog eens afgetrapt zijn en een minuut of wat gespeeld, hooren en zien kon je echter van het spel niets meer, een reusachtige massa brullende en springende menschen, die in een stroom het veld op vliegt als een laatst* stoot op scheidssignaal het einde aantoont. Zoo kwam het slot van dezen buitengewoon fraaien wedstrijd.

Dit het Sticht.

Alles werkte mede om den openingsdag van het nieuwe Herculesterrein tot een welgeslaagden feestdag te maken In de eerste plaats prachtig, niet te koud weer, dan groote belangstelling van de zijde van 't publiek nog verhoogd door 't winnen tegen Ajax den vorigen Zondag en ten slotte een netjes versierd terrein en een werkelijk keurige drapeering van de tribune.

De opening zelf geschiedde zonder veel om¬

haal en officieeldoenerij. Op hot officieele gedeelte, waarvoor een déftig baldakijn was geplaats, hadden de genoodigden plaats genomen. Met een kort speechje werd het terrein overgedragen, waarna de eigenaar van het veld, op een zilveren fluitje, hem ter herinnering aangeboden, het begiasignaal voor den wedstrijd blies.

Het veld zelf verkeerde in zeer goeden staat en bewijst meer en meer, dat het heel wat water verdragen kan. Do stoomwals van den Alg. Ned. Wielerbond had bovendien er zijn krachten op beproefd met gunstig resultaat, zoodat menig bultje en builtje verdwenen was. Natuurlijk is de gelijkheid nog lang niet wat ze wezen moet, maar men bedenke (en dit vooral gericht tot eeuwigdurende mopperaars), dat niet alles in eens kan komen en men voor alles tijd noodig heeft.

Zoo begon dan eerat tegen half drie de wedstrijd, een wedstrijd, die eigenlijk wegens zijn zeer middelmatige spelkwaliteit niet bijzonder paste bij al dat feestvertoon.

H.B.S. is zoo vriendelijk om slecuts met 10 man te verdwijnen. Hercules mist Louis, tengevolge waarvan Bajetto rechtshalf en de Stoppelaar rechtsbuiten speelt.

't Spel is terstond vurig en vlug. Reeds dadelijk krijgt Hercules door vlug opbrengen van den linkervleugel een kans, die echter den weg opging van de meeste kansen, 't Eerste kwartier is H.B.S. heelemaal niet op dreef, kan blijkbaar met het terrein nog niet goed overweg. Mis trappen is in de zwarte verdediging in die periode aan de orde en 't mag een wonder heeten, dat Hercules er toen niet van geprofiteerd heeft. Enkele goede voorzetten van links en rechts wor len door correct optreden van Taylor onderschept, enkele schoten gehouden. Dan begint H.B.S. ook eenigszins aan te vallen, waarbij van Renterghem en de vlugge Aernouts op den voorgrond treden. Snellen krijgt eenige niet moeilijke achoten te verwerken, wat hij zeer zeker, ik zou baast zeggen met meer zekerheid dan anders doet.

Zoo begint rust reeds in 't zicht te komen, als een algemeen opbrengen van Hercules een geweldig gedrang voor 't H B.S.-doel doet ontstaan, waaruit ten slotte de bal in 't uiterste hoekje van 't net belandt 1—0. 't Vreugdegeloei, dat uit de talrijke menigte opstijgt is ontzaglijk. Spoedig daarna is 't pauze. Scheidsrechter Groothoff's fluitsignaal hiertoe bleek echter niet krachtig genoeg om 't geheele veld te overklinken, zoodat 't vermakelijke geval zich voordeed, dat de Hercules-voorhoede"en H.B.S.-verdediging nog wanhopig vochten voor doel, terwijl de andere spelers reeds 't veld verlieten Een en ander onder uitbundig applaus van 't publiek.

Onder de klanken der militaire muziek gaat het praat-kwartiertje snel voorbij. Alles paradeert op en neer op de breede plankieren, die overal op 't veld zijn gelegd, 't geheel is een beeld van vroolijkheid en levendust culminéerend in 'toogenblik, dat de muziek een ommegang om 't terrein begint.

Dat moet van uit de hoog op den spoordijk voorbijsnellende treinen een fantastisch gezicht