HET S P O

Er zit geen fut in die jongelui — de duivel mag weten hoe 't komt, maar 't is soms krek, alsof diverse spelers om beurten 'n poosje indutten, 't Schijnt dat de noodige bezieling ontbreekt, de noodige clubliefde, die 'n- jonge kerel binnen de lijnen zich tot 't uiterste doet inspannen tot 't gewenschte resultaat bereikt is. Dan eerst komt individueel goed werk ook tot z'n recht.

En slechts enkele individueele prestaties verdienen nader gememoreerd te worden. Allereerst 't spel van Popping, die, nu Herckenrath ontbrak en Jeekel verkeerd beoordeeld wordt, de gevaarlijkste man in den aanval v»as en later zelfs met 6ucces verdedigde.

Dan heeft ook Hamburger ditmaal verdienstelijk gespeeld. Deze speler is op den vleugel onvoldoende, doch als spil blijkt bij toch nog uitstekend werk te verrichten. Verder toonde Zweerts weer goede dingen en kon ook de nieuwe back me wel bekoren. Moot Eortenhorst was niet op dreef en stelde zich zeer slecht op, terwijl Baes, die op weg was 'n goed achterspeler te worden, in de middenlinie niets presteerde. Verder was de rechtervleugel Artzeniuster Haar zeer zwak. Ter Haar werkt wel zeer hard, maar hij heeft nu eenmaal niet de minste meesterschap over den bal.

Ten slotte een woord van lof aan Wijnmalen's adres voor zijn bereidwilligheid om zich met de leiding te belasten. Scheidsrechter v. Gessel was voor deze ontmoeting aangesteld, doch verscheen niet op 't appel. In z'n gewone pakje, met 't risico dat die plunje druipnat zou worden, heeft toen op verzoek van beide partijen de scribus-schatbewaarder van de stadionbewoners de leiding op zich genomen en hij heeft dit op volkomen onpartijdige wijze gedaan, zooals trouwens niet anders te verwachten was.

NEVOH.

Uit Wageningen.

Mijn verontschuldigingen aan de weinige lezers, die speuren naar nieuws uit het Gelder, sche stadje, voor het misleidende opschrift en aan den verslaggever uit de Eoekstad, over mijn, zij het dan ook maar even. te grazen gaan in hunne wei.

'k Was Zondag niet in Wageningen, heb 2de elftal van G.V.C. dus niet ten strijde zien gaan, omdat ik in Deventer was. Zjj, die jaren evenals ik, hunne schoenen op de Wagcuingsche keien versleten hebben, wisten het niet, hadden er geen flauw vermoeden van, dat aan de, ja zek«r vele kelen, die G.V.C. bijval betuigden, ook mijn bescheiden stem zich paarde.

'k Heb genoten om velerlei. Schaam-rood beken ik, dat hierbij leedvermaak over teleurgestelde verwachtingen was.

Naast me, achter me, vóór me, overal hoorde ik het op mijn weg, naar het veld: „G.V.C, dat zich vermeten durfde met 6 invallers den strijd tegen het volledige Go-Ahead aan te binden, zou er dik ingaan."

't Wou er bij mij niet in, omdat ik eenige der invallers goed kende en hen tot mooie

dingen in staat wist maar toch was er

de vrees dat mjjn geloof niet anders dan clubverblinding zou blijken te zijn.

En het leek er waarachtig naar in het begin

EIBLAD.

7

van dezen forschen strijd, 't had alle schijn van het in vervulling gaan der Go-Ahead-verwachtingen. Toen toch hadden de blauw-gelen al 2 maal den bal met het net achter Brutel in botsing gebracht. Maar dan bleek het ook geruimen tijd gedaan, weigerde de achterhoede van G.V.C. hardnekkig den nog lang niet verzadigden doelpuntenhonger der Go-Ahead-mannen te stillen, lachte vrouwe Fortuna G.V.C. vriendelijk toe door den bewaker van het Deventer-doel den juisten kijk op een daardoor in het doel springenden bal te benemen.

Vloekende teleurstelling in het Go-Ahead kamp, waardoor ik — 'k heb het al gebiecht — genoot. Maar niet alleen daarom, er waren meer redenen tot verheugenis. Moest het mij niet verheugen, als ik Brutel naast gevaar lijk lonken naar het publiek, heel goede dingen zag doen, mij, die in den wedstrijd tegen Be-Quick niet anders dan het lonken zag?

Kan het anders dan blijdschap geven, als ik Luitjes telkens weer overwinnaar zag in de worstelingen daar voor het doel, dat hij mee hielp verdedigen en ouwen, dikken Duif zich onversaagd op de belagers van het G.V.Cheiligdom werpen zag ?

Moest het geen zoete streeling voor bei mijne oogen zijn, den langen Vis meer dan eens op te zien brengen tot ver in het vijandelijk gebied, den tongeren, dapperen Bommel en den taaien Huisman vaak succesvol te zien strijden tegen de pootige aanvallen in het rood-geel, het moedige, vasthoudende spel van den helaas slecht schietenden kleinen Boetert te aanschouwen?

Moest daarbij niet de ergernis, die d« laksen bangheid van den toch zoo stevig gebouwden telg uit het roemruchte voetbalgeslacht der v. d. Vinne's mij poogde te geven, in het niet zinken ? Immers ja.

Toen Go-Ahead dan ten slotte nog éénmaal den bal in het G.V.C.-doel gezwoegd had en vlak daarop het eind-signaal van den zeer tactvol optredenden scheidsrechter Willing weerklonk, heb ik mij haastig weggespoed vóór de menschen in het groene hemd, dat ook mijn lijf zoo dikwijls omsloot, mij ontdekken konden. Hun vaak geestdriftig spel had mij de opfrissching gegeven, die ik na de lauwe vertooning tegen Be-Quick dringend behoefde.

OUDGAST.

Uit het Uiterste Zuiden. Over den ln bekerdag kunnen we tevreden zijn. M.S.V. verloor slechts met 1—2 van den oostelijken le klasser Quick. G.S.C. won van de Valk en plaatste zich hierdoor, evenals M.V.V., dat met 4—1 van Helmond wist te winnen, in de 2e ronde. Genoegen doet het ons dat èn G.S.C. èn M.V.V. weer eens 'n succes konden boeken. M.V.V., dat met invallers voor de gebr. Jaspers en Fr. Gillissen naar Helmond toog, wist den geelzwarten, die voor deze gelegenheid volledig waren en ook een heel wat beter spel dan voor acht dagen te Maastricht vertoonden, een nederlaag toe te brengen. Met genoegen vermelden we nog dat Ulrich weder actief is geworden en dus niet langer op de M.V.V. ziekenlijst staat. V.V.V. te Venlo hield zich wel het slechtste. We weten geen nadere bijzonderheden over dezen wedstrijd, weten