126

DE VEREENIGDE TIJDSCHRIFTEN

kennismaking met de Italiaansche prima donna Gemma Bellincioni hernieuwd zullen hebben. In een jaar of vijftien was zij niet in ons land geweest en hoe leefden in ons allen nog de indrukken, door haar geweldige kunst indertijd achtergelaten! Als een zestigjarige is de groote kunstenares teruggekeerd, doch hoe meesleepend is haar kunst nog, hoe brandt het leven en de hartstocht nog in haar vertolking van „La Tosca"! En ook de stem noopt tot bewonderen! Het spreekt vanzelf dat Mevr. Bellincioni een twintig jaar geleden anders zong, dat het geluid toen malscher van klank, verleidelijker was, doch nog steeds is het de moeite waard naar haar zingen te luisteren, terwijl haar kunst van tooneelspelen imponeerend is als voorheen.

Er is een verklaring gekomen van Richard Specht in zake de tiende Symphonie van Gustav Mahler, doch een miserabele verklaring die wel niemand bevredigen zal. Men weet de zaak: Mahler had twee gedeelten van zijn tiende Symphonie gereed, toen de dood hem wegnam. Die twee deelen moesten op des componisten duidelijk uitgesproken verlangen vernietigd worden. In zijn groote Mahler-biografie heeft Specht dat medegedeeld en jaren lang hebben wij dat geloofd; niemand heeft het ooit tegengesproken. Totdat onlangs ineens die mededeeling gekomen is van Mahler's weduwe (die echter al lang weer hertrouwd is) dat het geheele verhaal slecht berustte op een in een baloorige bui, haastig gesprokenwoord, dat de componist een oogenblik later weer herroepen heeft. En nu komt de geheele verklaring van Specht hierop neer: de woorden die ik in mijn biografie geschreven heb, neem ik terug. Dit is bijna pijnlijk. Vroeger jaren stelde een biografist prijs op zijn goeden naam, maar dat schijnt ook alweer anders te zijn geworden. Want wat moet men denken van een wetenschappelijk man die bij het schrijven van een biografie zoo weinig consciëntieus is dat hij zeer belangrijke din¬

gen als feiten mededeelt, die achteraf beschouwd, dan blijken te berusten op een „in een baloorige bui haastig gesproken woord?" Maar nog veel zonderlinger is het, dat mevrouw Mahler Specht niet onmiddellijk op zijn fout attent gemaakt heeft, dat zij integendeel, een tweede druk van de biografie, nog geen drie jaar geleden heeft laten verschijnen, zonder met een woord tegen de onjuistheid van het geval op te komen. Dat moet toch een absoluut onbegrijpelijke handelwijze heeten! De heer Specht doet dan ook glad verkeerd aan het einde van zijn verklaring — die geen verklaring is — te gaan schelden op allen die de nieuwste mededeelingen op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd vinden. Men kan ook te veel van de goedgeloovigheid van de menschen eischen!

IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIW-lillNI!!^

Intermezzi. Invallen van „De oude Muziekmeester."

Pedanterie en ijdelheid, Een virtuoos raakt ze nooit kwijt.

* * *

Je mag nog zoo mooi spelen, je mag nog zoo

mooi zingen, Een publiek van stokvisschen is moeilijk tot toejuichen te dwingen.

* * *

Bij virtuozen kan je merken: Spelen is ook werken.

itmvmihiiHHimnBmwHMidtHtiBaiHtttttiiiwiiiiiiitHmmuamHiniiiiiii iiiiiiiiiitiiiiiiiiifliniiiiiiiiiiiii

INHOUD.

Jong Vlaanderen Jos. de Klerk.

Personalia: Ary Belinfante f ; Herman Meerloo "f";

Anton B. H. Verhey. f Jules Combarieu's werken over muziek, Constant van Wessem.

Muziekbespreking v. W.

Vraag en Antwoord.

Belangrijke Data v. W.

Het praatje van de maand. Intermezzi.

Nederl. Toonk. Vereen. Officieel orgaan.