SPORT IN BEELD.

22

Toch . . . Piet Scharroo!

—«=*e>—

O, kapitein P. W. Scharroo, Je titel ging te loor — Wij spreken voortaan in de sport Slechts louter van „Majoor".

Het sterren-trio tusschen hoofd

En Peewee's eed'le maag,

Het maakte plaats voor gouden streep

En één ster op de kraag. . . .

De kraag is anders, hóóger nu, Maar 't hart verandert niet — Al spreekt men van Majoor Scharroo, Hij blijft voor sportsmen: Piet!

Hij blijft de leider en de ziel Van ons athleten-blok; Hij blijft des leider's adjudant In 't populaire „NOC".

Je arbeidskracht, je lust, je tact — Zoo menigeen stond paf — Die geven wij aan maatschappij, Noch aan het leger af!

Al bouw je steden van beton, Al word je generaal, Al kweek je als minister straks Een tweeden nacht van Staal. . . .

Al heb je kragen om je hals Van platina-brocaat — Wij weten, dat de mensch Scharroo Nog naast ons, vóór ons staat!

Wij weten, dat als 't klokje klinkt Voor nieuwe plannen, strijd — De man, die richting gaf en lijn, Ons wéér naar 't nieuwe leidt....

Wij weten, dat Scharroo z'n geest Der jeugd behoort, die wacht Op flinke daden van dengeen, Die reeds dit flinke bracht.. . .

De kraag is anders, hóóger nu — Maar 't hindert niet! Hoe zoo ? Je bent voor 't jonge Nederland Nog altijd: Piet Scharroo!

Breêro Fils.

CAFÉ-RESTAURANT

VAN TUYLL

AMSTELVEENSCHEWEG HOEK STADIONPLEIN

RESTAURANT A LA CARTE DEN GEHEELEN DAG

HARDE Rt de aanvoerder van Duitsche voetbalelftal, ook ten onzent de interland-wedstrijden als bekwaam sympathiek sportsman bekend, schrijft:

het uit en

I „Ik kan gelukkig zéggen over een gezond hart en ijzersterke zenuwen te beschik- j

| ken, zoodat ik de vermoeienissen van de zwaarste wedstrijden gemakkelijk kan j

| uithouden. Dit heb ik eenerzijds te danken aan een stelselmatige training; ander- |

| zijds wil ik gaarne bekennen, dat ook de coffeïnevrije koffie HAG veel heeft bij- j

1 gedragen tot behoud van mijn gezonde lichaamsconstitutie. Ik ben reeds sedert j

| jaren voorstander van coffeïnevrije koffie HAG, daar ik mij vroeger bij het gebruik j

1 van gewone koffie door den nadeeligen invloed van de coffeïne nooit geheel en j

| al „fit" gevoelde, hetwelk mij als serieus sportbeoefenaar natuurlijk te denken gaf. |

| Gaarne zou ik derhalve alle sportvrienden en trouwens alle menschen het gebruik |

1 der coffeïnevrije koffie HAG willen aanbevelen, want zij spaart hart en zenuwen en |

| maakt derhalve een belangrijke opvoering van het prestatievermogen mogelijk." |

Het Peugeot' succes in de Rallye van Gent.

Wij hebben reeds in 't kort het succes van den heer de Goeyen te Arnhem met zijn Peugeot in de „Rallye International des Floralies" van Gent medegedeeld. Hier volgen nog eenige bijzonderheden, door den sportsman zélf verstrekt.

„Wij vertrokken 18 April 1928 des voormiddags om 10.20 van Amsterdam. Het weer was buitengewoon slecht; wij troffen alle bruggen en overgangen gesloten, zoodat het reeds 4.30 n.m. was, toen wij de eerste controle in Brussel passeerden. Van hieruit reden wij over Maubeuge, en, na een oponthoud van twee uur te Reims, arriveerden wij 1 uur 's nachts op de Place de la Concorde te Parijs. Het traject Parijs, Fontainebleau, Avallon, Dijon, le Col St. Cergues (1245 M. hoog) tot Genève deden wij precies in 9 uren 15 minuten. Na een welverdiende rust van 3 % uur begonnen wij den terugweg over denzelfden pas, richtten ons noordelijk naar Besancon over een zeer slechten weg, kwamen te 7.30 aldaar aan en bleven daar 10% uur.

Den volgenden morgen vervolgden wij onzen tocht via Belfort naar Straatsburg, alwaar wij ons contróle-biljet om 9.47 lieten afteekenen. Precies 11 uur verlieten wij deze stad. Te 4.55 n.m. bereikten wij de Luxemburgsche grens; de controle kostte ons een half uur. Gelukkig passeerden wij juist op het sluitingsuur de Fransch—Luxemburgsche

grens. Twee Belgische concurrenten waren minder gelukkig toen zij een half uur later arriveerden en verplicht waren den tocht op te geven. Na Reims waren wij weer op bekend terrein, en het parcours naar Parijs werd met volle snelheid afgelegd. In Parijs gunden wij ons een flinke rust. Daarna bereidde ik mijn begeleider, den heer Paizeau, een verrassing door hem over de route Nationale No. 2 van Dommartin naar Villers-Cotterets te dirigeeren, in de veronderstelling, dat dit een betere en kortere weg was. Later bleek ons, dat op de kaart van Taride deze weg als onberijdbaar was aangeduid. De hotelier van Laen, waar wij ontbeten, deelde ons mede, dat hij slechts twee wagens kende, die dit traject hadden afgelegd, doch in deplorabelen toestand waren aangekomen en niet verder konden. Wij hebben weliswaar met geringe snelheid gereden, doch, dank zij de veering van mijn Peugeot, werd mijn slaap niet gestoord.

Hierna was het nog af te leggen traject slechts een spelletje. Om 9.26 v.m. arriveerden wij te Brussel. Het concours eischte, dat men over een parcours van onbekende lengte (door twee vlaggen aangeduid) precies 30 KM. per uur moest afleggen, terwijl over elke 1/5 seconde verschil een strafpunt werd gegeven. Na den kilometerteller met een chronometer vergeleken te hebben, volbrachten wij ook deze opdracht met succes. Om 1.15 passeerden wij de eindstreep te Gent, na 2342 KM. te hebben afgelegd. Na 74 uren onderweg te zijn geweest liep mijn trouwe, kleplooze Peugeot met absoluut nog dezelfde regelmatigheid.