818 -

teristieks, dat hem van alle andere jonge Amsterdammers onderscheidt. Hij is kolorist, hij roept sterke effekten te voorschijn door het zetten van, gedurfde, soms brutale, kleur tegen kleur. Hij ziet er niet tegen op om op een der meest in het oog loopende plaatsen van een groot schilderij sterk rood tegen sterk blauw, of sterk blauw tegen sterk groen of geel te plaatsen. Of, elders weer, laat hij een sterk kleurvak rood domineeren, echter — en dit is zijn verdienste — zonder dat het uitspringt, zonder dat het hindert. Integendeel: men ziet, die kleur is op die plaats noodig.

In zijn tuin-scènes, een der meest karakteristieke onderwerpen van den schilder Maks, vindt men de bovenstaande karakteristiek steeds terug. En ook in zijn koppen, in zijn karakter-portretten van vrouwen, is Maks zeer persoonlijk. Ook in deze zal men zijn breeden toets, zijn gedurfde faktuur, zijn sterk koloriet, steeds terugvinden; aan deze zal men den persoonlijken kant van Maks' talent en zijn streven steeds onderkennen.

De catalogus van de tentoonstelling vermeldt een 22tal werken: 21 schilderijen en een pastel. Daaronder is het groote schilderij „Vroolijk gezelschap", waarover een paar jaar geleden zooveel te doen is geweest. De heer Knoops, de eigenaar, had het schilderij aan de Vereeniging tot het bijeenbrengen van eene verzameling moderne kunst in het Stedelijk Museum te Amsterdam in bruikleen aangeboden, doch het schilderij werd door

C. J. Maks

Ollita

Uot kcctnnr vnnrlpr nnaaaf van redenen, geweigerd.

Onze redactie, zoodra zij, door een toeval, van de

C. J. Maks

Nacht-café

weigering kennis kreeg, spande zich er dadelijk voor

m het gebeurde bekend te maken. Met gevolg daarvan was, — het werk had te Amsterdam (Sint Lucas) en te Parijs (Salon) de meest waardeerende kritieken gekregen, — dat de heer L. S i m o n s, lid van den gemeenteraad, den burgemeester van Amsterdam verzocht inlichtingen te willen geven omtrent de weigering van een zóó verdienstelijk werk van een zóó verdienstelijk Amsterdamsch schilder voor het Amsterdamsch museum. Burgemeester R o ë 11 evenwel stond buiten de weigering : het bestuur der genoemde vereeniging is autonoom in haar eigen verzameling, waarvoor zij inhetMuseum gastvrijheid geniet. De burgemeester, als hoofd der museum-kommissie, zei evenwel toe, dat, gezien de verdiensten van den schilder Maks, indien het schilderij, dat tóen naar de tentoonstelling te Rome was gezonden, aan de gemeente Amsterdam zou worden aangeboden, de burgemeester ervoor kon instaan dat het zou worden aangenomen. Echter, de heer Knoops heeft het werk, nadat het uit Rome terug was, weer in zijn eigen verzameling teruggenomen. Maar de schilder M a k s is sindsdien niet alleen met een zeer representatief schilderij in het Stedelijk Museum vertegenwoordigd, maar ook in de moderne verzameling van het Rijksmuseum hangt sedert eenigen tijd een zijner beste werken. N. H W.