Marineblad

4e. De Marinestaven en opperbevelhebbers bleven verantwoordelijk voor de oorlogvoering, niet tegenover den Raad, doch jegens hun eigen gouvernement.

„Le C.N.I. n'est done qu'une caricature de commandement unique; il lui manque ce qui fait la tête et le chef".

Tot November 1918 kwam de Raad 6 maal bijeen. Hetgeen er besproken werd, is voor ons minder belangrijk, evenals de onvermijdelijke wrijvingen. Belangrijk is echter het eindoordeel van Castex 56):

„Mais ce qui frappe surtout quand on examine les deliberations du C.N.I. ou des conferences interalliées c'est 1'allure negative et passive qu'elle impriment a la conduite des operations. A pari les propositions des Etais Unis, rien de positif, d'actif, d'energique et createur ne sort de ces palabers. Sur mer la coalition subit. Elle se defend. Elle pare les coups, tant bien que mal, ne depassant pas le stade des mesures protectrices couvernant la guerre sous-marine et la sauvegarde de son tonnage marchand. Elle a dans 1'ensemble et pendant la plus grande durée de la guerre complètement perdu 1'initiative des operations. Tout acte sortant de la routine ordinaire et conduisant a un effort liberateur exigerant en effet en 1'absence de commandement unique, un accord unanime qui n'existe pas, et c'est bien cette impuissance a imaginer, a créer, a réaliser, qui constitue le vice congénital des alliances".

Dit zijn geluiden die wij meer gehoord hebben, doch toen niet ten aanzien van de gezamenlijke oorlogvoering en de C.N.I., doch ten opzichte van het stafwerk der Admiraliteit en in het algemeen van staven, overkropt met routinewerk. Het zijn dezelfde klachten als wij van de Planning-Section, zoowel van de Admiraliteit als van de Amerikaansche Zeemacht in Europa beluisterden en eveneens in wezen die van de politieke- en Marineleiding in Washington. Dit feit doet reeds vermoeden, dat deze afwachtende defensieve en weinig inventieve houding niet alleen de gealliëerde samenwerking kenmerkte, doch niet minder de maritieme oorlogvoering van elke natie afzonderlijk. Castex maakt echter nadrukkelijk een uitzondering ten aanzien van de door de Amerikanen in 1917 geopperde plannen en hij wordt bijna enthousiast, wanneer hij eenige bladzijden verder hun plannen bespreekt.57).

„L'influence des Etats Unis dans les conseils de la coalition en 1918 est digne du plus haut interêt.

On les voit intervenir de plus en plus énergiquement dans la conduite des opérations, secouer leurs partenaires, les gagner a 1'ideé d'entreprises amples et audacieuses, et prendre en un mot la tête dans le domaine de 1'imigination et de la conception."

5e) Castex III, pag. 371. 57) Castex III, pag. 378.

774