Boekbeoordeelingen.

uit Méthodes familières, uit de Mots et dialogv.es, Vocabulaires of welke verzamelingen ook. Wij hebben daarvoor echter eenigszins andere redenen, dan die de schrijver opgeeft. Wanneer men de verschillende beteekenissen van een woord heeft gememoriseerd, dan staat men tegenover de zwarigheid der synonymen en homonymen in volmaakt dezelfde verhouding , als wanneer men bij het lezen een dictionnaire gebruikt.

Het is thans evenwel niet de tijd over dit punt breedvoerig uit te wijden. Later komen wij er wellicht op terug.

Het „lezen" dan? De heer V. v. O. meent, dat men , iets boeiends lezende , weldra vergeet de onbekende woorden op te zoeken, de beteekenis uit den samenhang tracht op te maken, en dat alzoo „het doel, waarom men leest , door zeer velen uit het oog wordt verloren." Zeer waar; wie heeft er zichzelf wel niet op betrapt?

Het best zal wel zijn , dat de onderwijzer een stuk in de vreemde taal met behulp van een goeden dictionnaire laat instudeereü en de onbekende woorden opteekenen en memoriseeren , om daarna het bestudeerde gedeelte overhnd te laten vertalen.

Wij gelooven, dat zoo op de meest doeltreffende wijze een tamelijk rijke woordenkennis kan worden opgedaan. Allicht blijft er dan iets van de gewoonte, om steeds het woordenboek bij de hand te hebben , nevens geschiktheid om er zich vlug van te bedienen, over bij voortgezette eigen lectuur. Wij zijn er dan ook zeer voor, dat menden leerlingen zoo vroeg mogelijk een goeden dictionnaire m de hand geeft en zijn om die reden minder ingenomen met werkjes, vertaaloefeningen behelzende, waar aan den voet der bladzijden of achteraan een lijst wordt gevonden van de moeielijke woorden, in dat werkje voorkomende.

De schrijver van het hier aangekondigde boekje geeft nog