JACOB WINKLER PRINS

de een natuur als de zijne, die niet met één gebied tevreden kon zijn? Zeker is het dat onze tijd van de individuen specialiseering van talenten vraagt, maar even zeker is het ook, dat dit wel eens gaat ten koste van de al-geheele openbloeiing van 's menschen allerdiepst innerlijk wezen, dat ontvankelijk is voor velerlei trilling.

Als philosoof drong hij door in Kant's wijsbegeerte, in die van Eduard von Hartmann en Nietzsche. Schiller's brieven over de naïeve en sentimenteele poëzie vormden den grondslag van zijn aesthetisch aanvoelen. Aristoteles werd niet verwaarloosd. Hij bewonderde Goethe's veelzijdigheid en wendde zich met voorliefde tot diens wetenschappelijke studiën. Als schilder werkte hij in het Louvre, aan het strand, in het bosch, op de hei, bezocht tentoonstellingen, en schreef zijn kunsthistorische aesthetische beschouwingen, die uitmunten door begrip, gevoel en woordkeus. Als bosch- en heide-ontginner volbracht hij het wonder, door leiden van de natuur, een heerlijk oord te doen ontstaan op een plaats waar vroeger niet veel anders was dan een wildernis.

Jacob Winkler Prins, de in 1849 geborene, als zoon van Ds. A. Winkler Prins en Hendrika Rensina Klijnsma, leefde voor een groot deel in een kenteringstij d. Reeds als jongmensch was hij met het oude en dufgewordene niet tevreden. Dwang van buitenaf kon hij niet dulden; hij wilde al vroeg zichzelf zijn en kwam daardoor spoedig alleen te staan. Men hield hem voor een eigen-aardig man met sterke sympathieën en antipathieën, die zich enkel uitsprak tegenover degenen, die hij kende als geestverwanten; maar wie zoo oordeelen, vergeten, dat deze innerlijk fijn-besnaarde, hoogst-gevoelige man, zich, door de jaren heen, aanhoudend heeft geuit, aan een hem onbekend publiek, in zijn opstellen, in zijn verzen. Hij was een Nederlandsch Kunstenaar, die een eigen plaats inneemt in de geestelijke ontwikkelings-geschiedenis van ons volk. Nog niet werd voldoende begrepen hoeveel men feitelijk aan hem te danken heeft, die, ondanks velerlei tegenspoed, een bouwer bleef. Hij was een kunst-gevoelige, die had