DE DROOM EN HRT LEVEN.

sloten, enkele trokken door het licht in de etalages nog de voorbijgangers. En ook in de zaak van zijn vader zag hij nog heel wat lichten in de uitstalkasten branden, toen hij er langs liep keek hij naar de poppen met najaarsjaponnen en een enkele bontmantel reeds getooid. De herfstmode al. Maar in den grooten winkel waren de lichten gedoofd. Toen hij den hoek omliep naar de deur van de bovenwoning, zag hij wat licht langs de overgordijnen voor der erker schemeren. Ze waren dus thuis — met toch een klop in zijn keel schelde hij aan.

Het duurde even voor de deur van boven werd opengedaan; hij stapte het portaal in, keek langs de trap omhoog.

„Wie is daar?" —hoorde hij vragen en het was de stem van zijn vader; in het licht bovenaan zag hij hem toen op de trap staan.

„Ik ben het, vader".... zei hij, „ik hoop dat u niet schrikken zult, maar ik kom een beetje met vacantie."

„Héé — jij!" zei de vader met verwonderde stem en hij zag zijn zoon reeds de buitendeur sluiten en met zijn tasch naar boven komen. „Zoo opeens?" — stamelde hij ontroerd. „Wel.... je briefkaart heb ik vanmiddag pas gekregen. Veel geluk met je beterschap. En hoe gaat 't er mee?"

Zij schudden elkaar de hand; hij hoorde de ontroering in zijn vaders stem klinken; lang kneep de stevige hand de zijne. „O, het gaat mij best — ik heb maar eens uitgerust lijkt het. Ja, twee weken verlof kreeg ik — ik dacht, ik zal u verrassen. Is moeder er ook? En Hermine?"

„Neen, die zijn beiden uit, toevallig; en de gedienstige — we hebben nu maar een dagmeid. Ik ben alleen. Ja, de twee zijn een bioscoop je maken, toevallig. Maar kom gauw binnen — neen, eerst je hoed en je tasch."

Zijn vader ontving hem als was hij een kleine jongen, hij praatte, en de blijde verrassing klonk in al zijn woorden.

„Kom in de kamer — en ga daar nu eens staan — onder het licht — ja, waarlijk, je ziet er toch goed uit. Dus dat ben je te boven gekomen — daar ben je van af —gelukkig, laten we dan zeggen. Ga zitten! Ja, nu is het toch jammer dat ze niet thuis zijn, als je geschreven had...."