OUDE DORPSFIGUREH.

bij elkaar, wat nog verhoogd werd door allerlei namen, die in het leuninghout van het klapbruggetje gesneden waren.

't Gebeurde wel eens op stille dagen, als we in school zaten en de ramen open stonden, dat je tok-tok-tokkenei! een kip over het bruggetje hoorde vliegen en dan zag je gedachten zoo duidelijk zoo'n lange kippenhals en rappe klauwpooten over het plankje vlerken, dat de aandacht voor de les voor vijf minuten verdwenen was. Dan zat je op een rose schriftvloeitje allemaal hardloopende kippetjes te teekenen.

En 's middags, als je zat te popelen naar buiten te mogen gaan en je zoo graag zou willen weten hoe laat het wel zou zijn, deed het klapbruggetje klap!....klappeklap, en dan wist je het precies, 't Was kwart over drieën, want dat was de oude dorpsnotaris, die zijn middagwandelingetje ging maken over den Hof.

(Wordt vervolgd.)