BRIEVEN ZONDER ANTWOORD

toen in het licht van die verre lantaarn in het Vondelpark? Ik weet het nu, het is iets wat jou niet waardig is: de liefde van een getrouwden man. Ik weet het nu pas, dat er schrik in je was, en angst, en twijfel, misschien voor de eerste maal in je leven. Maar ik weet nu ook, daardoor, door die erkenning, dat ik niet een willekeurige man voor je was, dat er in die paar uren iets tusschen ons was gekomen, iets anders. Ik heb je lief, meesterke, nog altijd, onverminderd, maar ik weet nu ook, dat jij mij lief zoudt kunnen hebben. Dat is de les van de gestolen kiek. Dat is heerlijk en hopeloos tegelijk. Want het kan niet, het kan immers niet. Och, had ik me dit alles maar verbeeld, en stond er maar in een

krant: Getrouwd En wist ik maar, dat je veilig en

gelukkig was.

11 September 192..

Weer schrijf ik een brief, maar ook dit is geen brief voor jou, meestertje. Het is een brief voor mezelf. Ik voel me soms als een hond, een kampong-gladakker, die jankt tegen de maan, net zoo dom, zoo amoureus en zoo gelukkig in het ongeluk. Ik kan met je praten, want ik heb immers je portret gestolen! Wil je weten waar het is? Soms is het in mijn portefeuille, in die diepe afdeeling van het groote geld. Proza en kinderachtigheid tegelijk, m'n kind. Ach, wat is de liefde van een getrouwden man voor het jonge meisje anders? Maar meestal ligt het in een lade, in de bovenste linkerlade van mijn schrijfbureau in mijn werkkamer thuis, maar nog meer lig je in diezelfde lade van mijn directiekamer aan de Kali Besar. Ik kom op mijn bureau, ik begroet den ouden Wakkers even, wanneer hij er al is, ik hang mijn helmhoed weg, en ik trek de lade een klein eindje open. En dan kijk ik je aan, en ik groet je eerbiedig: Goedendag, lieve herinnering! En dan lach ik, zooals jij ook lacht op die kiek. Tegen wie lachte je eigenlijk, toen die foto gemaakt werd? .. Maar wat doet het er toe. Je zult nog honderden, nog duizenden malen lachen, alleen maar nooit meer tegen mij. Ik ben niet somber, ik heb immers de volmaakte herinnering en — een gestolen portret.... Dag meesterlief!