Maar Nancy had niet gehoord. Voor haar lag haar eerste gedrukt gedicht : De korte verzen op het brede blad leken een smalle pad.
En langs dit pad stapte Nancy met starrige morgenogen, buiten bereik van de liefde en van de stem des Doods, en leidde hare dromen verre weg, door de kleine poort van de Roem heen, de zonnige landouwen der onsterfelikheid in.
Het genie, de roem en de « honger » van Nancy nemen toe. Lof van de drukpers, bezoeken van befaamde critici, ovaties in zalen en op straat, ontvangst door de koningin : niets ontbreekt aan baar geluk. En de omgeving, moeder, verdere familie, vrienden, knechten, alles moet maar werken, aanbidden, opofferen, door bet genie verslonden worden... en doet bet gaarne, als in een roes. En terwijl zij aan baar meesterwerk begint, « Het Boek », komt de Liefde aankloppen ; zij trouwt met Aldo della Rocca, uiterlik een Apollo, die later blijkt een tamelik veracbtelike zwakkeling te zijn.
« Het Boek » vordert nu veel langzamer, maar is toch tot kapittel XVII geraakt. Het zal niet verder geraken. Op zeker ogenblik dat Nancy juist bet cijfer XVII bovenaan een wit blad geschreven beeft, valt baar de pen uit de band, omdat de eerste moederpijn bet uur komt melden waarop zij van onder de verslinders tot de verslendenen zal overgaan. Enige uren later voelt zich de pas verloste moeder in de stille kamer volkomen gelukkig en rustig; zij denkt weer aan de toekomst, en aan « Het Boek » dat baar glorie moet bevestigen, dat zij weldra zal hervatten en voleindigen. Maar de rozige droom en de vreedzame stilte worden gestoord :
In het schemerdonker van de wieg opende het kind zijn ogen en zeide : » Ik heb honger. »
En al beeft Anne-Marie in de taal van pasgeboren kinderen gesproken, zij beeft genoeg gezeid om bet tweede deel van de roman te vullen.
Op baar beurt lijdt, strijdt, derft, leeft nu Nancy, leeft nu al wie de lucht voelt trillen onder de vleugelslag van bet genie, onder de dwingelandij van dit genie, dat omboog wil en moet.
De onwaardigheid van Aldo, de vadsige, gewetenloze Apollo, die ten slotte zijn vrouw verlaat, wordt verdragen, en ® Het Boek » wacht; maar Anne-Marie krijgt vioollessen. De armoede stijgt tot ellende, maar Anne-Marie verrukt al wie baar boort en « Het Boek » wacht. Een schatrijke, edelaardige Engelsman bemint Nancy en wordt bemind; te laat! Aldo is in de weg, maar vooral Anne-Marie, die nu een beroemde virtuose is, en « Het Boek » wacht. Dan volgt een echte triomftocht door konsertzalen van geheel Europa, ontvangsten bij koningen, ontspannen van rijtuigpaarden door geestdriftige menigten,