de la Renaissance d’Occident, Brussel; Fr. 25.—). Er bestaan al veel werken over dit onderwerp, maar nog geen enkel klom zoo ver en zoo beslist tot den ooi-sprong of is zoo volledig gedocumenteerd. Het «document» is in de eerste helft van het boek niet zelden het eenige element. Maar als de schrijver de latere tijdvakken bespreekt, wordt het boek levendiger en ook al uit den aard van het onderweip zelf belangwekkender. Hier krijgen we meestal werk uit de eerste hand. Gauchez kent zijn geschiedenis door en door. Voor velen zal zijn boek een aangename verrassing zijn. Want de Fransch – Belgische letterkunde blijkt er rijker en ouder dan gewoonlijk verondersteld wordt. De Belgische schrijvers mogen er een aanmoediging in vinden om meer en meer zichzelf te worden ; de meesten schijnen niet te beseffen, dat een Verhaeren en een Maeterlinck zoo groot en zoo gewaardeerd zijn, omdat zij hun eigen karakter in hun werken wisten te behouden. Het temperament van den Belgischen kunstenaar, hij weze Waal of Vlaming, verschilt ongeveer zooveel van het Fransche als van het Hollandsche. En die het tegendeel beweren zijn bevooroordeeld of, wat erger is, onzelfstandig, als mensch of als kunstenaar, of als beiden. Intusschen weze onze onvermoeibare confrater geprezen voor dat flink werk van hooge ver-dienste.

Een nieuwe uitgeversmaatschappij «Le Dauphin» (Antwerpen – Brussel – Parijs) begint een reeks «Les Maitres beiges» in den aard der uitgaven van Crès, en biedt ons van Lucien Rion, van weelderigen aanblik. Een schitterend al dadelijk een Vie des Abeilles (Fr. 35.—), met houtsneden debuut. Als de Belgische lezer nu maar eens wil beseffen, dat deze uitgave zoo schoon is als de beste en beter dan de meeste Fransche drukken, dan is er hoop dat deze nieuwe firma (die nog De Coster’s Ulenspieghel en Van Lerberghe’s Chanson d’Eve aankondigt), haar stout programma kan volvoeren.

Maurice Barrès heeft pas voor den oorlog in Syrië gereisd: het is dan ook niet verbazend, dat zijn jongste roman dit land als achtergrond en zijn bewoners als personnages heeft. Maar meer dan achtergrond en op z’n Oostersch gekleede men-