2)e IDaoeraab

Zooals de opkomende zon allengs aan den gezichteinder verschijnt en zich eerst tegen den middag in hare volle pracht en glans vertoont, zoo ook komt de zucht naar vrouwen-ontvoogding eerst allengs op, tót zij eens, even als de zon, uit gansche macht hare gouden stralen over de aarde zal uitspreiden.

Deze kwestie treedt hoe langer zoo meer op den voorgrond. lot nu toe toonde het meerendeel der vrouwen zich tamelijk onverschillig, en de lofwaardige pogingen van eenige alleenstaande, uitgelezene vrouwen, wierpen weinig of geen vruchten af.

Het noodzakelijke van een goed georganiseerden bond deed zich gevoelen; daarom traden wij in de voetstappen der mannen en alzoo is de Vlaamsche Bond ontstaan, die, naar wij hopen, geroepen is om grootsche • zaken te verrichten.

De menschheid zoekt naar een uitweg om tot eene betere en rechtvaardiger maatschappij te komen. Daarom is het dringend noodig, dat man en vrouw hunne krachten samentrekken om tot een goeden uitslag te geraken.

In alle hervorming, in alles wat de aangelegenheden des levens betreft, moet ieder belanghebbende op gelijken voet met den ander staan, willen er geene slachtoffers of verdrukten zijn.

Daarom is het de plicht van elke vrouw, 'tzij burgeres of werkster, zich met ons te vereenigen om alzoo door verzamelde krachten, datgene te verkrijgen hetgeen men ons halsstarrig weigert, namelijk : alle rechten, waarop wij evengoed aanpraak mogen maken als de man. Elisa Vanlangendonck.

*\Tv./\AAA^AAA/\A/VxAA WOW AA/V\A/\/\AAAA /\/> '\/Y/\

ïDe IDrouwenbeweotno

Het ingrijpen der vrouw in den strijd onzer dagen wordt steeds krachtiger en veelvuldiger, en waar de verovering van het algemeen kiesrecht vele landen beroert, ziet men overal de vrouw op haar post staan, niet het minst in Nederland. Zoowel te Amsterdam waar 20,000 manifestanten, als te Zwolle waar er 1400 te samen kwamen, voerden vrouwen het woord op de meetings in de open lucht. Te Stiens (in Friesland) werd zelfs eene dergelijke meeting, tevens als protest tegen de zware vonnissen, geheel en al door vrouwen

op touw gezet. « Als iedere vrouw op gelijke rechten aandringt zal binnen betrekkelijk korten tijd 't pleit gewonnen zijn ! » « De vrouw dreigt niet, maar houdt aan, altoos opnieuw, tot dat zij haar doel heeft bereikt. Voor den man kan zij een krachtige steun zijn, doch eerst dan als hij haar als zijns gelijke erkent en haar als mensch de eere geeft die hij zelf van haar verlangt te ontvangen. » (G. C. S. J. in het Friesch Volksblad van i3 Juli i8g3.)

De Hollandsch-Vlaamsche Vrouwenbond ontwikkelde zich krachtig, doch wij zullen dit liever eerst na eenige maanden uitvoeriger bespreken; het bleek echter duidelijk dat hij in eene behoefte voorziet. In België werden pogingen in 't werk gesteld om eene Vrouwenuniversiteit op te richten, terwijl de minister Le Jeune den moed had om een wetsvoorstel in te dienen, dat het onderzoek naar het vaderschap niet langer verbieden zal.

Bij de dreigende werkstaking onder de mijnwerkers in Engeland, die met groote meerderheid van stemmen (ondanks de onthouding der arbeiders van Durham en Northumherland), de loonsverlaging van 25 °/0 weiger¬

den, zijn de vrouwen slechts indirect betrokken. Vrouwen werken daar niet meer in de mijnen, doch de smartelijke gevolgen van het broodsgebrek voelen zij als moeder en vrouw in dubbele mate ; dit zal haar niet weerhouden om hare mannen aan te vuren in hun lijdelijk verzet tegen kapitalistische uitbuiting.

Het aardrijkskundig genootschap te Londen weigerde vrouwen in zijn midden toe te laten, doch deze nemen steeds meer deel aan de socialistische propaganda en de dames Conway, Stacey, Macmillan en Martyn zijn geliefkoosde redenaarsters op de vergaderingen van Engelsche arbeiders.

In Zwitserland werd de wettelijke bescherming van den arbeid der vrouwen en kinderen, behalve in de kantons Basel en Lucern, nu ook in St-Gallen doorgevoerd. Voor de vrouwelijke werklieden in fabrieken, winkels en herbergen werd een maximum-arbeidstijd van 11 uur vastgesteld en voor een vasten rustdag gezorgd. Arbeid van meisjes beneden 14 jaar en voor vrouwen kort vóór en na de bevalling werd verboden. In hoeverre dit streven steun of bestrijding verdient zal eerstdaags Wel worden besproken, daar deze gewichtige, maar ingewikkelde vraag overal aan de orde gesteld is, en ook te Zürich zal behandeld worden. Een sociaal overzicht is daarvoor niet de geschikte plaats.

Op de reuzen-meeting te Weenen ter verkrijging van het algemeen kiesrecht was Adelaïde Dworzak de meest gevierde spreekster. Deze vrouw moest op tienjarigen leeftijd reeds het gezin en de school voor de fabriek verlaten, doch wist door eigen krachts-insDanning zich

zoo ver te ontwikkelen, dat zij thans aan het hoofd der A rbeiterinnen Ztituvg (het Arbeidstersblad staat) en met Mej. Vykhidal de beste propagandiste van Oostenrijk is geworden. Deze laatste weet vooral in het industriëele Bohemen de vrouwen tot vereeniging op te wekken, wat dringend noodig is, wanneer men nagaat, dat bv. de weekloonen der kantwerksters, die voor 10 jaren nog i2-i5 franks verdienden, thans tot 3 fr. a 3,75 fr. gedaald zijn en zulks voor i5-i6 uren arbeidstijd per dag.

In het volgend overzicht zal het socialistisch Congres te Zürich (6-12 Augustus) veel stof tot bespreking geven, en is het te hopen dat op dat Internationaal Congres van alle arbeiders der wereld de vrouwen flink zullen vertegenwoordigd zijn, om voor hare belangen te waken, indien de mannen deze uit het oog mochten verliezen.

Brussel, 3i Juli i8g3. Rienzi.

/V\/\/\^/\/V\/\/\/\/\/\/\/\/\/\r\ 0/\/V\/\/\/\ rvAAAAAAAA.'NAA

©ns kleine ooebje

Frits is een woelwater en Moeder is soms wat opvliegend. Op het oogenblik heeft zij veel naai- en stopwerk. Daar komt kleine Frits en haalt haar maasbal weg. « Kwajongen, geef me dien bal terug, » zegt Moeder, boos. Maar Frits drukt den bal met beide handjes tegen zich aan; hij vindt het zoo 'n mooi speelgoed! « Wil je hem teruggeven?» schreeuwt Moeder. Frits loopt weg. Moeder hem na. Zij haalt hem in, neemt hem den bal ruw af een geeft hem een tik op zijn handje. Frits zet een keel op, en 't ventje had gelijk; er was hem onrecht aangedaan. Zoo 'n kind van 2 1/2 jaar begrijpt niet, dat moeder dien mooien bal noodig heeft bij haar werk. Moeder is óók uit haar humeur en doet geen enkele poging om het huilende kind tot bedaren te brengen. En als straks de vader thuis komt, vindt hij in den eenen hoek der kamer den kleinen jongen, die pruilt over Moeder's boosheid, en in den anderen zijn vrouw, die uit haar humeur is omdat zij wel voelt,