anderen. Een groot stuk oorlogsgevaar moet verdwijnen.

Als een uitvinder erin slaagt de natuurkrachten om te zetten in geconsolideerde, verplaatsbare motorkracht, kan de productie plotseling verhonderdvoudigd worden en moet een totale omkeer in het economische leven komen. En die kan dan niet anders dan welvaart en in 't einde vrede betekenen.

Laat die Kerstgedachte ons hoop en troost geven in de duisternis; hóóp dat ook eenmaal het welbehagen in de mensen komen zal! Want nu is dat nog onmogelijk Er gebeuren te vreselijke dingen! B. J. B.

BUITENLAND

Onder het hongerhakenkruis

De nood van de middenstand Het is niet alleen het vet waaraan in Duitsland schrijnend gebrek is. Eieren zijn schaars in vele gemeenten en vlees is niet meer geregeld te verkrijgen en moet met overmatige prijzen betaald worden. Daardoor lijdt niet alleen de arbeidersstand. Vele slagers zijn in de grootste moeilijkheden gekomen. Voor de klandizie bij de Nazi's worden de grotere slagers voorgetrokken. Talrijke kleinen moesten hun winkels sluiten. In Krefeld hebben 40 pet. van de kleine slagerijen, in de laatste maanden, het bedrijf moeten staken. De slagers hebben zich als werklozen opgegeven. In Dusseldorf hebben opstandige arbeidersvrouwen bij een grote slagerij de ruiten in gegooid, omdat van daar uit alleen de rijke klanten bediend werden. In een abattoir zijn de kleine slagers de grote te lijf gegaan. Dat was 1 September en op 5 October werden in het abattoir te Berlijn de grote slagers gemolesteerd, zó, dat de politie hen moest komen bevrijden.

De bakkers zagen met grote zorg de Kerstweken tegemoet. Versnaperingen, lekkernijen zijn niet meer te krijgen. De groothandelaren hebben de verkoop van amandelen en marsepein moeten staken. Voor Kerstgebak ontbreekt dus een van de belangrijkste bestanddelen. Niemand begrijpt hoe het alles verder moet gaan. Menige huisvrouw heeft gehoopt dat Hitier op de Neurenbergse partijdag een vertroostende belofte zou gedaan hebben: dat de oorlogstoerusting tijdelijk gestaakt zou worden, opdat de mensen hun honger een enkel maal zouden kunnen stillen.

In plaats daarvan heeft Hitier (de 8e September te Neurenberg) een 4-jarige oorlogstoerusting aangekondigd en daarbij ijskoud voorspeld dat het gebrek aan boter, eieren, vet en gedeeltelijk ook vlees minstens nog vier jaren duren zal. De Duitse vrouwen hebben niet alleen de zorg over het diep gedaalde loon, ze

weten helemaal niet wat er van het allernodigste voor dat weinige te krijgen

zal zijn.

Oorlogstijden!

Tot op heden hebben de Duitse vrouwen altijd nog vol afgrijzen gesproken van de ellenden in de oorlogstijd. Van het urenlang in de rij staan, van de woekerprijzen in de sluikhandel. Deze tijden schijnen nu teruggekeerd te zijn. Even als toen wordt alle afval bewaard en benut. De Nazivrouwenbond eist dat alles bewaard en verzameld zal worden. Bijvoorbeeld:

1. Alle papier, al of niet bedrukt.

2. Lompen.

3. Metaalwaren. Alle soorten oud roest, koper, tin, emailwaren, als afgedankt kookgerei, deurknoppen, radioartikelen, wasketels, emmers, gloeilampjes, lege dozen, karton-omhulsels, zalf- en tandpastatubes, zilverpapier etc.

In een terechtwijzing (in de Völkische Beobachter, no. 172) beklaagt zich de vrouwenbond dat de vrouwen weerspannig zijn en in hun huizen van deze vuiluitzoekerij en verzameling niets weten willen, want de opbrengst was tot nu toe zeer onvoldoende. Ze ergert zich aan de koppigheid en om die tegen te gaan snuffelen beambten in de vuilnisbakken van de huizenblokken en in de asemmers. Overal vindt men de plakkaten

op ae muren en ae Kranten hebben geillustreerde bladen ten dienste van deze afvalverwerking. De onderschriften van het Nazi-blad van 4 Oct. spreken voor zich zelf. „Lege tubes hebben waarde en

moeten verzameld worden." „Huisvrouwen let op dat ge de aardappelen niet te dik schilt." „Voor elke mand schillen en groenteafval kan men in de ruilhandel een gelijk gewicht aan brandstoffen krijgen." „Niets mag weggegooid worden, alles heeft waarde voor de volkshuishouding".

Als getuigenissen van het leven onder het honger-hakenkruis moest men deze kranten overal tentoon kunnen stellen en- vooral daar, waar dwazen nog blijven dwepen met de zegeningen van het

Derde Rijk. k.

*

Brief uit Spanje

Onze Amsterdamse partijgenote Trijn Hulleman, verpleegster, schrijft ons een brief uit Spanje, waarvan wij het volgende vermelden:

Ik ontving in Laguarta zo juist „De

Proletarische Vrouw" van 11 November, en terwijl de postbode zich warmt en droogt bij het houtvuur in het hospitaal, waar wij werken, kijk ik de krant in en lees over Spanje. Ik wil hem nu meteen even een klein briefje voor u medegeven.

Hij moet eten en ook nog zijn paard verzorgen, dus hoop ik dat dit mede kan.

U heeft in „Het Volk" kunnen lezen, dat wij met een aantal van zes man sterk gegaan zijn om onze Spaanse kameraden te helpen.

Ik wil u even schrijven, dat wii

vol bewondering zijn voor de hoffelijkheid van de soldaten. Wij eten allen hetzelfde, maar wij vrouwen worden het eerst bediend. Toen ik een tocht naar een tandarts moest maken, geschiedde dit onder geleide van soldaten; zij waren in alle opzichten vriendelijk, hulpvaardig, hoffelijk — echt goede kameraden. Voor hun houding heb ik slechts bewondering. Ik zal die mijn leven lang niet vergeten. Ook de Engelse verpleegsters, die hier werken, hebben dezelfde ervaring.

Ik heb een meisje gesproken, wat met een geweer voor de vrijheid streed; ik geloof niet, dat ik dat zou kunnen, maar ik heb haar natuurlijk niet veroordeeld.

De schrijfster eindigt met de volgende woorden:

Ik schrijf in haast, bij het licht van het houtvuur, zonder tafel, maar ik wil van hier uit nog hulp vragen voor onze kameraden, die niet alleen voor hun eigen vrijheid, maar ook voor de onze strijden.

LEVEN.

Leven is* een moedig strijden tegen onrecht en verraad.

Leven is, uit liefde lijden met een glimlach op 't gelaat.

Leven is, zich één te weten met de duizenden in leed,

en je eigen pijn vergeten om wat men je broeder deed.

Leven is, je zelf te geven in spontane levenslust.

Vechten voor een mooier leven met een hart, dat niet berust.

BETSY BULSING—v. BESOUW.

INGEZONDEN Recept aalbessenlikeur

1 pond witte siroop, 4 ons witte suiker. 7/10

liter water.

Breng het water aan de kook en laat de siroop en de suiker er in oplossen. Wanneer de siroop en suiker zijn opgelost en de vloeistof kookt, giet men onder het roeren twee halve flesjes aalbessensap toe. Even door laten koken en de likeur is gereed.

Rode en zwarte aalbessen gemengd, is ook zeer lekker. Witte siroop is verkrijgbaar bij een drogist en kost pl.m. 20 cent per pond.

H. L. v. S.

Rectificatie In het sonnet Kerstbede 1936 van

Mw. B. Buising v. Besouw is een storende drukfout geslopen n.1. begroeven inplaats van bezweken.

Het moet zijn:

De heil'ge nacht daalt op besneeuwde

[weiden,

waar millioenen onder hellelijden bezweken op 't satanisch veld van eer.