in afstekende kleur, of bij erg kleurige stof uit knopen van dezelfde stot of kleur. De rok heeft even voorbij m.vóór een doorgestikte plooi en wordt op een tailleband gezet.
Het blousje met aangeknipt strookje valt dus los over de rok heen. De knoopsgaten worden gepassepoileerd.
Het kraagje kan van dezelfde stof als het blousje, of ook wel van andere stof in bijpassende kleur gemaakt worden. In dit geval laat men van deze stof ook 3e knopen en gesp voor de ceintuur maken.
De mouw kan van onderen geheel glad genomen worden zoals op het plaatje, of afgewerkt worden met een omslagje of manchetje van dezelfde stof als het kraagje. De ruimte in de kop wordt gerimpeld of in een paar plooitjes gelegd. Met het inzetten valt de mouwnaad 5 a 6 c.m. naar voren.
J. v. M.
Kinderverlamming ')
Nu de gevallen van kinderverlamming toenemen en daarmede de angst onder de ouders, is het wel gewenst, dat onze vrouwen iets nader over deze ziekte worden ingelicht en tevens enige eenvoudige maatregelen leren, om hun kinderen zo veel mogelijk te beschermen.
Kinderverlamming (poliomyclitis antenor acute) is evenals roodvonk, mazelen etc. een infectieziekte, die bijna uitsluitend (jongere) kinderen treft. Een enkele maal wordt ook een volwassene getroffen, maar dit is hoge uitzondering. In het lichaam van den volwassene zijn afweerstoffen, die het kind nog niet bezit en die hun immuun (onvatbaar) voor deze ziekte maken.
De ziekte is besmettelijk, ze wordt van kind op kind overgedragen. De patiëntjes dienen onmiddellijk geïsoleerd te worden, daar er anders gevaar voor besmetting van de omgeving bestaat. Op deze wijze tracht men het ontstaan van epidemiën tegen te gaan. Evenwel is men nog niet klaar, als men alle aangetaste kinderen onmiddellijk isoleert. Ten eerste zijn er gevallen, die zeer licht verlopen onder de verschijnselen van verkoudheid, griep of lichte bronchitis. In poliomyclitisstreken moet men deze verdachte gevallen eveneens isoleren.
Ten tweede komen er z.g.n. kiemdragers voor, d.w.z. mensen, meestal kinderen, die de verwekker van de ziekte bij zich dragen, zonder zelf ziek te zijn, zonder te vermoeden, dat ze de besmetting rond zaaien. Deze infectiebronnen te vinden, is de grote moeilijkheid. De kiemen zitten meest in het slijmvlies van de neus-keelholte en van de bovenste luchtwegen. Het gevaar zit daarom vooral in het hoesten en niezen, waarbij ontelbare fijne druppeltjes de ruimte ingeslingerd worden en door andere
mensen ingeademd (druppelinfectie). Op deze wijze worden ook andere ziekten verspreid (diphterie, tuberculose). Leert dus uw kinderen bij hoesten of niezen de hand voor de mond te houden! Het is een eenvoudige hygiënische maatregel, die veel ellende kan voorkomen.
Men heeft ook de vlieg als overbrenger van poliomyclitis genoemd. Zekerheid hieromtrent heeft men nog niet, maar het is een reden te meer, om elke vlieg in huis te verdelgen.
De kinderverlamming is niet zozeer gevreesd om het levensgevaar, dan wel om de rampzalige gevolgen, die zelfs kunnen leiden tot levenslange invaliditeit. De mortaliteit (sterftekans) is zeker niet groter dan bij de gewone longontsteking (12—15 pet.), al kan soms een epidemie bijzonder kwaadaardig verlopen.
De incubatietijd (d.i. de tijd, die verloopt tussen de besmetting en het uitbreken der ziekte, duurt 5—10 dagen.) Dan worden de kinderen plotseling ziek met hoge koorts, braken en hoofdpijn. Soms zijn de ledematen, die later verlamd worden, in dit stadium zeer gevoelig. Dit beeld lijkt veel op griep, alleen is de sufheid en slaperigheid van de patiëntjes opvallend. Soms treden er stuipen bij op, zelfs wel eens verschijnselen van nekkramp. Meestal duurt de koorts 1—2 dagen. Het levensgevaar is dan geweken, maar er treden verlammingen op, die zich snel over een groot gebied uitbreiden. Armen, benen, buik en rugspieren, zelfs hals- en aangezichtsspieren kunnen getroffen zijn. Gelukkig gaan deze verschijnselen na enkele dagen grotendeels terug, om zich te beperken tot het gebied, dat later blijvend verlamd zal zijn. Dit is gewoonlijk een deel van of een gehele extremiteit (arm of been). In enkele gevallen blijven er geen restverlammingen. Daar ongebruikte spieren al gauw ontaarden en dunner worden, ziet men de extremiteit in omvang afnemen. Bij de verdere groei van het lichaam blijft het verlamde gedeelte achter, zodat men op latere leeftijd een verkort, dun beentje over houdt. Bij slechte ligging dreigt gevaar voor het optreden van dwangstanöen, die de misvorming nog doen toenemen. Goed verpleging, deskundige verzorging is dus een eerste vereiste. Voor de opbouw der vernielde weefsels is goede, eiwitrijke voeding van belang.
De behandeling van de kinderverlamming is moeilijk en langdurig. Serum¬
infecties hebben tot dusver niet bevredigd. Enige weken na het optreden der verlamming begint men voorzichtig met oefening, gevolgd door electrische behandeling. Hiermede gaat men het sterke ontaarden der spieren tegen. Dit moet maanden, zelfs jarenlang worden volgehouden. Daarna komt meestal de orthopaedische (voetkundige) chirurg er aan te pas. In ieder geval kan men het zo ver brengen, dat de patiënten weer kunnen lopen, al is het niet op de meest normale manier.
Van groot belang is de prophylaxe: het voorkomen der besmetting. Ieder geval moet onmiddellijk worden aangegeven en geïsoleerd. Kinderen uit het zelfde gezin mogen de school niet bezoeken. Komen er meerdere gevallen voor, dan worden de scholen gesloten. Kinderbijeenkomsten worden zoveel mogelijk tegengegaan. Kiemdragers worden opgespoord en geïsoleerd.
Wat kunnen de moeders doen ,om het gevaar voor hun kinderen zoveel mogelijk te beperken?
1. Vermijd het bijeenkomen van veel kinderen in een besloten ruimte.
2. Laat uw kind niet spelen met verkouden, hoestende kinderen.
3. Als uw kind verkouden is, houdt het dan thuis en breng het niet in aanraking met andere kinderen. Houdt ook de broertjes en zusjes zo ver mogelijk. Ook uw kind kan bacteriedrager zijn.
4. Vernietig alle vliegen in uw omgeving.
Utrecht. e. o.—j.
INGEZONDEN
Wie heeft in omtrek Rotterdam-Kralingen nog een in goede staat verkerende kinderwagen voor een gezin met negen kinderen, waarvan de oudste 11 jaar is?
Brieven zenden aan:
A. den Hollander—Dekker ') Krimpen a. d. IJsel. Tuinstraat 125.
') Dit is niet het betreffende gezin. — Redactie. * * #
Wie heeft voor een keurig gezin, vader is reeds lang zonder werk, waar twee meisjes van acht en negen jaar, die voor de vierde keer uitgezonden moeten worden, wat boven- en ondergoed? Iedere uitzending heeft de moeder alles zo'n beetje voor elkaar kunnen maken door van oud nieuw te maken, dat is heden niet meer mogelijk. Deze aanvraag komt niet van het gezin zelf, maar van een abonnée, die het schrijnend leed van dichtbij ziet. Bij voorbaat mijn dank! Zich te wenden tot: Chr. Bishoff, Distelweg 15 huis, Amsterdam Noord.
') Dit artikel van een pge.-medica (vrouwelijke arts) is op 't ogenblik, nu in Gouda en omgeving kinderverlamming heerst, zeer op z'n plaats. — Redactie.
WAT MEN AL ZO BELEEFT!
Op de lange steiger bewogen zich de mensen naar de boot, die hun van Oostvoorne weer naar Rotterdam brengen zou. In tegenovergestelde richting ging een heer met een fiets aan de hand. Vooral waar de brug erg smal is, moest hij zich meermalen met fiets en al tegen de leuning drukken, om de mensen te laten passeren. Niemand van zijn land- of misschien wel stadgenoten zeide iets tegen hem, doch toen hij zich voor den laatste, een „pinda"Chinees weer „dun" maakte, knikte deze hem vriendelijk toe en zei, met de bekende, brede lach: „thank je!"