Voor elk mens, die bewonde# ring en liefde heeft voor wat het Duitse volk aan de wereld heeft gegeven, is de richting en het doel van de tegenwoordige opvoeding der jeugd een bron van grote bezorgdheid. Want het zijn niet alleen de directe maat* regelen, die bevreesd maken voor de toekomst, maar nog veel meer de indirecte gevolgen, die nood# wendig zich uit die maatregelen ontwikkelen en het tegenwoor# dige opvoedingsstelsel beïnvloe# den.

De tegenwoordige Duitse jeugd heeft het beleefd, dat hun vaders en hun oudere broers voor hun verdiensten, die zij om de des# tijds illegale (onwettige) bewe# ging1) hadden verworven, na de zege van het nationaal#socia# lisme als het ware de rekening presenteerden en zich voor hun „idealisme" lieten belonen door goedbetaalde functies.

De tegenwoordige jeugd weet dus, dat men voor het nastreven van idealen aanspraak kan ma# ken op betaling. Maar aan de andere kant heeft de Duitse jeugd verleerd om in hun vaders een voorbeeld te zien. De natio# naal#socialistische beweging heeft de arische jeugd dermate in be# zit genomen, dat bij een conflict tussen gezin en groep het gezin vanzelfsprekend het onderspit delft. Gevolg natuurlijk, dat de eerbied van het kind voor zijn ouders wordt ondergraven.

De tegenwoordige Duitse jeugd kan gehoorzamen aan het bevel „Geeft acht", kan blindelings aan militaire bevelen opvolgen, maar eerbied van#binnen#uit voor er# varing, daarvan is al lang geen sprake meer. Er wordt wel een mystieke cultuur voor de voor# ouders aangekweekt en tot ver# velens toe over de Duitse volks# gemeenschap gesproken, maar wat de waarachtige rijkdom van

De Arische Jeugd

Goethë laat in zijn treurspel „Egmont" (G. idealiseert zijn held om zijn eigen vrijheidsgedachten naar voren te brengen) dezen vóór zijn terechtstelling uitroepen: „Ich schreite einem ehrenvollen Tode aus diesem Kerker entgegen; ich sterbe für die Freiheit, für die ich lebbe und focht und der ich mir jetzt leidend opfre". V

') Uit deze gevangenis ga ik een eervolle dood tegemoet; ik sterf voor de vrijheid, voor welke ik leefde en streed en waarvoor ik mijzelf nu ten offer breng.

het Duitse volk uitmaakt, zijn taal en zijn geestelijk leven door een Goethe en Schiller, een Kant en Fichte vertegenwoordigd (om slechts enkelen der ouderen te noemen) dat krijgt de Duitse jeugd niet meer als eigendom mede.

Voor ieder mens met taalge# voel is tegenwoordig de lectuur van een Duitse krant of van een boek geschreven door een van de leidende persoonlijkheden in Duitsland een kwelling. En met deze geestesproducten wordt de tegenwoordige schooljeugd ge# voed; deze geschriften „vormen" hun stijl. De politici van het Der# de Rijk zijn de helden van de geest, die hun als voorbeeld voor ogen staan. Waar zou dan plaats over zijn voor Schiller en Goethe, Lessing en Kant? Plaats in een leerplan, waarin door rassen# en

Directe en i:

partijkennis, door lichamelijke | oefeningen en practische partij#

In Schiller's drama „Don Carlos" is de Spaanse edelman Von Posa de vrijheidsheld. Hij tracht Philips II over te halen zijn inquisitie-maatregel en voor de Nederlanden althans te staken. Hij bepleit tegenover den vreemd-aangelegden, fanatieken koning vrijheid van gedachten en overtuiging.

Von Posa:

„Sehen Sie sich um

In seiner herrlichen Natur! Auf Freiheit Ist sie gegründet — und wie reich ist sie Durch Freiheit!" )

") Schenkt ons vrijheid van overtuiging ,

(gedachten)

Ziet om u heen

Naar de heerlijke natuur! Op Vrijheid Is zij gegrondvest — en hoe rijk is zij Juist door vrijheid''.

arbeid toch alle levensverdieping ontbreekt, die de geestelijke vak# ken kan brengen.

Het is voor de karaktervor# ming altijd een groot gevaar, wanneer naastenliefde, hulpvaar# digheid en welwillende beoorde# ling wordt beperkt tot een scherp

in het Derde Rijk

recte gevolgen

omlijnde kring, waartoe men zelf behoort. Terwijl het overige deel der mensheid niet alleen zonder begrip maar ook met hatelijke critiek wordt beschouwd. Naast de vlammende ethiek der socia# listische wereldbeschouwing, die de gehele mensheid omvat en ook naast de universele bedoeling van het christelijk wereldbeeld steekt de levensbeschouwing van het nationaal#socialisme wel zeer

Een van Lessing's bekendste werken is „Nathan der Weise", waar in het beroemde Drie Ring en-sprookje de wijze Jood den Mohammedaansen vorst Saladin doet zien, hoe de kern van alle godsdiensten gelijk is. Ook dat de belijders van elke godsdienst door hun levenshouding de bijzondere waarde van hun geloof zouden kunnen bewijzen. Verdraagzaamheid zij voorwaarde.

.. komme dieser Kraft mit Sanftmüt, Mit herzlicher Vertraglichkeit, mit Woltun Mit innigster Ergebenheit in Gott, Zu Hülf'..."')

, ') Moge deze kracht u worden gegeven met zachtheid,

Met waarachtig gevoelde verdraagzaamheid, met weldoen,

Met innige overgave aan God.

zwart af. De tegenwoordige Duit# se jeugd beleefde, dat hun vaders en broers op de mensenjacht

gingen. Ook dat zij van geestelijk en sociaal ver boven hen staande mensen voor een deel vuile en ondergeschikte arbeid, voor een ander deel zinloos, maar zwaar werk eisten. Zoals het schoon# maken van. vrachtauto's in stro# mende regen midden tussen het straatvuil. Of wel het op# en neersjouwen van zware kisten van de kelder tot de 4e verdie# ping en dan dadelijk weer terug. Vertoningen, die ten doel had# den: vernedering van de „niet# arischen", die dit moesten doen, en vermaak voor de omstanders, die natuurlijk „arisch'-? waren.

De arische jeugd beleefde het,

Kant, de grote Duitse wijsgeer, schreef o.a. een boekje „Zum ewiger Frieden",') waarin hij een schets gaf over de vrede, die voor de wereld komen moet. Kant formuleerde zijn conclusie daaromtrent ongeveer als volgt:

Het is dus onmiskenbaar gebleken, dat aan de mensheid de zedelijke verplichting is opgelegd om alles te doen ten einde een algemene rechtstoestand te verkrijgen, dus de eeuwige vrede te vestigen. Dit is geenszins een niet te verwezenlijken ideaal, maar integendeel een practisch-uitvoerbare taak, waarvan de mensheid zich des te beter zal kwijten, hoe meer het einddoel nabij is.

dat dingen, die tot op een be# paalde dag als goed en prijzens# waardig werden beschouwd, plot# seling als het zinnebeeld van alle slechts werden gebrandmerkt.

Vriendschap met tot dat ogen# blik zeer geachte joden, katlio# lieken of socialisten werd plotse# ling tot iets, wat iemand ont# eert.

Al deze waarde#veranderingen, in razend snel tempo lot stand gebracht, hebben het voor de Duitse jeugd ongelooflijk moei# lijk gemaakt om tot een juiste waarde#maatstaf te geraken.

In de Novemberdagen van 1938 hebben de jongeren niet al# leen de toestanden van de 30# jarige oorlog2) zien herleven, maar werden zij door vaders, on# derwijzers en jeugdleiders opge# roepen om aan de plunderingen deel te nemen.

Vol bezorgdheid vraagt men zich af: wat zal er uit deze jonge generatie groeien die — vrijwillig of gedwongen — deze invloeden ondergaat? De laagste instincten komen hierbij immers aan de op# pervlakte: de sterkste heerszucht en de ergste wreedheid tegelijk met de geringste geestelijke be# hoeften.

Hier ontstaat een keurbende der slechtsten.

En als ooit het bijbelwoord waarheid sprak met: „Aan de vruchten zult gij ze kennen", dan is dit wel de arische jeugd in het Derde Rijk, welke met verschrik# kelijke duidelijkheid toont, van wie zij het geesteskind is.

ANNA VAN F.

4) Naar de eeuwige vrede.

') Bedoeld wordt hier het illegale werk der fascistische voorlopers vóór 1933, dus nog tijdens de republiek. Redactie.

2) De 30*jarige oorlog (1618—1648), was er een ongehoorde wreedheid en ver* nieling. Duitsland werd volkomen uitge* put. Redactie.