BINNENHOF

Fundamenteel verschil

Als deze krant u bereikt, zijn in sommige gemeenten de -aadsverkiezingen al achter de rug; deze verkiezingen met haar vele begeleidende verschijnselen.

Het zeer markante verschijnsel is wel de stroom van lectuur, die deze dagen door onze brievenbus vloeit. En met speciale aandacht hebben wij de geschriften van de Katholieken en Protestanten nog eens bekeken.

Beide partijen stellen zeer sterk op de voorgrond hun godsdienst, die hun als uitgangspunt en richtsnoer dient in het politieke leven. Verder heeft elk zo zijn eigen geliefkoosd onderwerp; de Katholieken waken zeer sterk voor de zedelijkheid, de Protestant-Christelijken voor de zuinigheid.

Op dit moment kunnen we nog niet oordelen, hoe de uitslag in het gehele land zal zijn, of er een kleine verschuiving naar links dan wel naar rechts zal zijn.

En zal een geringe verschuiving van enige betekenis zijn?

De gemeentepolitiek is zó dwingend gebonden aan regeringspolitiek; is door financiële onmacht van de meeste gemeenten zó in hoge mate afhankelijk van de landsregering, dat verschuivingen

van weinig betekenis lijken in deze crisistijd.

Toch kan een verschuiving, hoe gering oog, gevolgen hebben.

Wij schreven u immers al over het aftreden van minister De Wilde. Spreekt het volk zich bij deze raadsverkiezingen meer uit in de richting van de vooruitstrevende partijen, dan zal dit een waarschuwing te meer voor de regering zijn, niet te star haar lijn te blijven volgen.

Een verschuiving kan invloed hebben op twee belangen van de eerste orde, n.1. de bestrijding der werkloosheid en het herstel van de gemeentelijke zelfstandigheid. De Protestant-Christelijken kermen al maar over verantwoordelijkheid.

„Geen geld uitgeven, als 't er niet is. Geen vuist zetten, als er geen hand is, enz., enz."

't Is maar de vraag, en hier ligt het fundamentele verschil tussen hen en ons, Waar men geld voor over heeft.

De sociaal-democraten hebben graag het geld over voor bestrijding der werkloosheid.

Zij hebben voorgesteld ƒ 600 milioen te besteden aan het opnieuw radicaal op gang brengen van het maatschappelijke productie-proces. Zij weten, dat die millioenen uit leningen mo°ten komen, maar willen en kunnen dit op verantwoordelijke wijze verdedigen.

Wat heeft de Regering altijd gezegd hierover?

Nooit, nooit, nooit!

Er is geen geld!

Maar — vrouwen — hebt ge u wel eens afgevraagd, wat de militaire maatregelen, die met Pasen j.1. zijn ingegaan, ons

land kosten? In een vorm, die ook zijn lasten zal leggen op het nageslacht?

Deze maatregelen kosten millioenen, waarmee stellig enige keren het Plan van de Arbeid zou kunnen worden betaald. Fundamenteel verschil, schreven we hierboven.

Ja, dat is er tussen de Regering en ons. Want wij achten deze durende werkloosheid met zijn ontzaglijk geestelijk en materieel leed, met zijn bittere nood voor ouders en kinderen van zó funeste betekenis voor ons gehele volk, dat wij graag bereid zijn, hiervoor offers te brengen, en die offers ook ten dele te laten dragen door het nageslacht.

Nog maar pas geleden stond in de bladen het bericht over een initiatief-wetsontwerp van den Christen-Democraat Van Houten betreffende de leerlingenschalen. Weer zal dus hoplijk in behandeling komen de ontzettende toestand, waarin ons volks-onderwijs verkeert.

Zal de Regering, nu er dagelijks met millioenen wordt gesmeten, wèèr durven zeggen: Er is geen geld?

De uitslag van de raadsverkiezingen kan ook hierbij van invloed zijn.

» H. W.

Kruiswoordenpuzzle

Er kwamen zeer veel antwoorden binnen op het kruiswoordenraadsel.

De oplossing en de namen van de winnaressen zulfen in het volgende nummer van onze krant worden gepubliceerd.

Een voorvechter

in onze strijd

Frank van der Goes is overleden, 80 jaar oud, na een leven van weergaloze toewijding aan de zaak van het socialisme. Man van karakter, die slechts kon werken en handelen volgens zijn overtuiging.

Zijn leven was veelbewogen en rijk door zijn grote gaven op velerlei gebied. Wij herdenken hem echter het liefst als den fijngevoeligen socialist, die zijn eigen lijn nooit verliet, afkerig van compromissen en opportunisme, wanneer ze, volgens hem, het socialistisch doel in de weg stonden.

Welke mening men daaromtrent ook moge bezitten — ons aller bewondering en dankbaarheid volgden hem op zijn laatste tocht. Daarover laten wij pge. Wibaut aan het woord.

FRANK VAN DER GOES.

De uitvaart

Op een stil en mooi plekje van het welige Blaricum, dat door hem zelf was uitgezocht, is Frank v. d. Goes, een der stichters van de S.D.A.P. en de leer¬

meester van zovelen onzer, op de 7e Juni begraven.

De vele vrienden, de ouden, die met hem gewerkt en gestreden hebben, de latere volgelingen ook, zullen deze aandoenlijke plechtigheid niet licht vergeten. Het was zo héél eenvoudig. Geen rouwvertoon. Geen in 't zwart geklede mannen. Zo was zijn wens geweest. Toen het rode doek over de groeve was gespreid, bracht beurtelings ieder z'n bloemen aan als een eerbiedige hulde aan den groten vriend en het bloemtapijt, dat zich vormde, bestond niet alleen uit grote, mooie stukken, maar ook uit veel, heel veel kleine ruikers. Een jonge vrouw droeg een fragment voor uit „Heldensage" van Henr. Roland Holst. Eén vriend sprak toen, hij tekende in tere trekken het beeld van voornaamheid, onkreukbaarheid en fijnheid, zoals wij v. d. Goes kenden.

Door de takken en bladeren boven de groeve suisde en ruiste de zomerwind. En 't was of hij de gedachte omhoog droeg en verspreidde door het luchtruim, de gedachte aan een grootheid, die niet sterven kan. Als een opstanding.

M. WIBAUT—B. v. BERLEKOM.