De Kooikolk

Foto D. /Ueije

waar waardevolle schoonheid bedreigd wordt. Moge er dan ook een oogenblik gedacht worden aan het verdwijnende kinderspel. Den teruggang tegenhouden is onmogelijk, de tijd laat zich niet verzetten, maar dit kunnen wij wel: verzamelen, wat er nog te verzamelen valt.

Voor taalstudie, voor paedologie, voor folklore is het onderwerp m.i. van een niet te onderschatten beteekenis.

Tot slot een paar rijmpjes uit den mobilisatie-tijd als een bewijs, hoe deze poëzie, gelijk elke volkspoëzie, met den tijd meeleeft.

Ik vond ze in ,,Morks Magazijn", No. 11, 1918.

Ze werden gebruikt bij Het touwtje springen:

Posthuma zijn vrouw is dood,

Ze is gestikt in oorlogsbrood.

Nu heeft Posthuma zijn zin,

Morgen gaat ze het kistje in.

Zie die menschen eens loopen, Ze gaan regeeringspiepers koopen. Allemaal vuil en verrot,

Je hoef ze niet te slikken, Ze glijden door je strot.

Wat zullen onze kleinkinderen van deze zinvolle versjes eenmaal maken ?

Waartoe zullen zij in den loop der tijden verbasteren ?

Wandelaars, mag ik mij vriendelijk bij u aanbevelen voor toezending van opmerkingen ? Zeer waarschijnlijk zal ik binnenkort een bundeltje laten drukken met deze versjes. Zou ik hierbij ook op uw steun mogen rekenen? Ik van mijn kant zal u dan een dergelijk werkje gratis en franco doen toekomen Asperen, Poort A 40.

Naschrift. Eenige dagen vóór het ontvangen dezer drukproef ontving ik bericht van mijn uitgever, dat hij reeds een gedeelte copievan bovengenoemd werkje ter perse heeft gelegd. Uit den aard der zaak is de oplage zeer beperkt.

Zij, die mij echter copie van opmerkingen, rijmpjes enz. toezenden, ontvangen natuurlijk het bundeltje gratis.

Voor belangstellenden wil ik gaarne enkele exemplaren ter beschikking houden, indien men mij zoo spoedig mogelijk hiervan bericht wil doen.

De oplage kan momenteel nog gewijzigd worden.