Reeds ettelijke malen is er door V.J.O.-ers die de anti-staat-gedachte voorstaan op gewezen, dat de staat slechts instand gehouden wordt bij de gratie van het volk en dat hij een eminente methode heeft om te verhinderen het volk zich dit bewust wordt. Ieder weet dat de Staat ijzeren discipline en gehoorzaamheid eist en logisch is dus dat hij om deze gehoorzaamheid te verkrijgen, die speciale methode moet toepassen. Ook weet ieder dat ongehoorzaamheid aan de Staat zwaar gestraft wordt. Een beschonken roekeloze chauffeur kan gerust iemand doodrijden; hij krijgt dan een maand hechtenis of zo en is er dan af. Maar wee dengeen die de staat ongehoorzaam is en b.v. militaire dienst weigert. Dit in verhouding tot het doodrijden simpele feit, wordt gestraft met 12 maanden gevangenisstraf. De Staat wordt in zijn fundamenten aangetast!!

Ter fabrikage van fatsoenlijke staatsburgers hebben we dan dit systeem:

Een jonge man en vrouw houden van elkaar. Dit is een veel voorkomend verschijnsel dat meestal ook niet weer zo gauw over gaat, dus een voor de Staat soliede basis om voor zijn instandhouding uit te buiten. Hij dwingt dan zo'n man en vrouw zich justitioneel aan elkaar te laten smeden. Ogenschijnlijk staat het hun dan vrij te zeggen: neen, dat doen we niet, doch aangezien de Staat met behulp van de kerk hun de gedachte heeft ingepompt dat zij de hoogste opgang in de liefde niet mogen beleven buiten het huwelijk, drijft hun natuurdrift hen automatisch in zo'n justitionele band. Hoe zedeloos deze huwelijkswetgeving overigens is, wordt b.v. duidelijk in geval de beide jonge mensen menen van elkaar te houden, wat door allerlei oorzaken nog al eens voorkomt. Zien zij dan naderhand hun ver¬

gissing in, dan duldt de Staat niet dat zij weder uit elkaar gaan. Zij mogen uit elkaar, als de man zijn vrouw zwaar mishandelt (Ja, alleen zwaar!) als overspel voorkomt, maar met het motief: We horen niet bij elkaar, het wordt zo een hel, behoeft men niet aan te komen.

Ter zake: Is het echtpaar eenmaal in het staatsvalletje gelopen, dan wordt de man tot hoofd van het gezin gebombardeerd aan wien de vrouw en later de kinderen stipte gehoorzaamheid verschuldigd zijn. Doen zü dit niet, dan staat het gehele justitionele aparaat de man ten dienst om hen te dwingen. Het huwelijk is dus een staatje in 't klein, waar pa de wettige autoriteit is en waar de kinderen in gehoorzaamheid getraind worden en derhalve opgroeien tot nette staatsburgers.

Typerend en bewijzend dat deze theorie juist is, zijn de zware straffen op de vadermoord, waarin de Staat een aanslag op zichzelf ziet. Ter illustratie een paar citaten uit krantenverslagen van 3e vadermoord te Chèvremont (die geen moord was: de beide jongens doodden hun beest-vader in een gevecht dat ontstond toen hij wederom dronken thuis kwam) „In een vadermoord ligt Iets onzegbaars gruwelijks. Men is geWend in deze koele domeinen van het recht de dwalingen van het menselijk hart te horen en lieden te zien die hun hand naar hun evennaaste uitstaken. Maar voor een vadermoord bloost zelfs de gerechtigheid".

De vertegenwoordiger van het O.M. Mr. Dautenberg geeft toe:

„De gedragingen van den vader hebben veel te wensen overgelaten. Voor de jongens is het een goed ding, dat zij reeds eerder naar de politie zijn gelopen om hun leed te klagen", maar vervolgt desniettemin:

„Maar toch wat hier gebeurd is, is verschrikkelijk. De jongens

Alvorens ik enige opmerkingen Wil maken omtrent het artikeltje va»- D. S., wil ik er eerst even op t, dat het niet mijn bedoeling is . un of ander dames-weekblad te verdedigen, doch de moeders die zich niet schamen voor de natuurlijke ronding van hun lichaam, maar toch wel kleding dragen als door genoemd blad weergegeven. Want het komt mij voor dat deze lelijk onder de voet gelopen zijn. Want niet de valse schaamte leidt volgens mij vele moeders er toe Swaggerjassen, japonnen doelmatig van snit, eenvoudig van lijn (modeblad taal, denk daar even aan) te dragen, doch de zin om er zo leuk of aardig, hoe je dat noemen wilt doet er niet toe, uit te zien.

Zij vragen zich af: wat staat me het beste. En je zult het zelf misschien wel met me eens zijn, dat een japon met opsmuk en dergelijke een gezette vrouw niet staat. Even zo denk ik me dat in bij de zwangere vrouw en kan ik er geen valse schaamte in zien, wanneer zij daar rekening mee houden. Ook het vaak voorkomende verschijnsel dat vrouwen zich voor hun zwangerschap schamen, zoals in 't naschrift luidt, is dat niet betrekkelijk?

Is het niet eerder bangheid, bangheid voor de oppervlakkige massa die met recht gesproken, meer eerbied heeft voor een uniform dan voor een zwangere vrouw? Zijn die moeders het heus niet waard en zijn zij er

heus niet toe in staat hun kindje liefderijk te koesteren?

TANNIE K.

Antwoord aan Tannie K.:

Het spijt mij dat je vindt, dat de moeders die zich niet schamen en toch die kleding dragen, onder de voet gelopen zijn. Dit was mijn bedoeling niet, want het is logisch dat een vrouw, dus ook een toekomstige moeder, zich zo leuk mogelijk wil kleden, dus als een zwangere vrouw een gewone nauwe jas aan heeft, dan staat dit niet zo leuk en is dit niet zo practisch als een wijde zwagger. Maar dit was mijn bedoeling niet. In dit blad werd geschreven hoe de toekomstige moeder, een vrouw in family-way (zwanger was zeker te banaal om te schrijver., welke moeder, waar dit stukje toch voor is, kent het woord family-way) hoe zij het beste haar figuur kan verbergen kijk en de vrouw die dit probeert, noem ik behept met valse schaamte. Want je schrijft: „is het geen bangheid voor de oppervlakkige massa". Als je je afvraagt hoe de oppervlakkige massa het vindt, dan komt het volgens mij neer op schaamte. Je hebt gelijk, ik had het een beetje te kras geschreven dat die moeders niet waard en niet in staat zijn hun kindje liefderijk te koesteren, doch zeg zelf, is het goed om dit aan te wakkeren, neen, die moeders moeten geholpen worden om te laten zien hoe gewoon dit is.

DINISU.

VAlr* SCHAAMTE?

hadden moeten beseffen, dat zij tegen hun wettige (!) vader hun hand ophieven. Een gevoelige straf is hier op haar plaats".

Nu zal ieder de titel van dit artikel duidelijk zijn. „Vader" Staat moest zich in dit geval waar allerlei verzachtende omstandigheden werden toegegeven, toch op die jongens wreken, omdat zij de vadermoord niet kan dulden daar de vader hun onmisbaar hulpmiddel is ter verkrijging van gehoorzame staatsslaven.

SMART.

van Adama v. Scheltema

Toen werd de wereld stil — Zo wijd, — zo wijd —!

Ik was zo leeg — zo kil — Zo Alles kwijt!

Zwijgende was de he óveral blind, —

Toen voelde ik mij Zo'n ddddarm kind!

Zo dwaas zat ik daar te kijken op de grond. —

Mijn mond zocht almaar een dndre mond!

En toen bewoog mij langzaam de smart —

Tot ik eindelijk schreiende boog bij mijn éigen hart.

(uit Zwerversverzen)

Luchtaanval

Boven de huizen gilt plots een langgerekte rauwe fluittoon, van verscheurde luchtlagen, die aan topsnelheid doen denken.

Een oorverdovend dreunend gebrul, dat in kracht aangroeit en overgaat.

Als ik opkijk, zie ik heel ver in de zonnige, blauwe verten de bommenwerper zich snel verwijderen.

Vóór mij ligt het eindrapport, samengesteld door de oorlogsgassencommissie der Nederlandse Chemische Vereniging, welke deskundige commissie t.a.v. luchtaanvallen tot de volgende conclusies gekomen is:

1. Dat in een komende oorlog zonder twijfel aanvallen uit de lucht op de burgerbevolking te wachten zijn.

2. Dat daarbij tijdige waarschuwing voor plaatsen liggende op 60 K.M. of minder van den vijand, onmogelijk is.

3. Dat bij een derg. aanval brisant» en brandbommen, event. vermengd met gasbommen, kunnen worden verwacht, overdag van grote hoogte, 's nachts van kleinere.

4. Afweer daartegen d.m.v. jagers of afweergeschut zal vermoedelijk onvoldoende zijn.

5. Bescherming tegen voltreffers van brisantgranaten is uitgesloten. Te verwachten is, dat de brisantgranaten de meeste slachtoffers zullen maken en dat ook een groot percentage der brandbommen brand zal veroorzaken.

6. Dat vooral bij aanvallen met verstikkende gassen, onbeschermde personen, die zich in de open lucht

' bevinden, aan grote gevaren zijn blootgesteld en dat de gevarenzone ' zich over een groot terrein uit^ strekt.

7. De bescherming van jonge kinderen en zieken is in de meeste gevallen ondoenlijk, tenzij het nieu-

1 we overdrukgasmasker voor deze

gevallen een uitkomst mocht blaken te zijn.

Beneden in de straat rumoeren de kinderen. Hun heerlijke, jonge, schelle stemmen twinkelen in allerlei onbezorgde toonaarden tussen de huizen.

De buurvrouw zeult zuchtend met zware emmers water naar haar man, die achter in de tuin druk bezig is, zijn bloemenschat met milde hand te begieten.

De grotere jongens en meisjes weten niet wat ze moeten beginnen en hangen tegen de muren of leuteren met onverschillige gezichten rond en als het later wordt, slentert de een na de ander weg, om zich te gaan vermaken, op de pleinen en straten, waar deze, zich vervelende generatie, gewoonlijk pleegt samen te komen.

Dan flitst de idee door m'n brein. D eidee, brisantgranaten op deze zich van geen kwaad bewuste kinderen en mensen.

't Is zó absurd, zó onwerkelijk, zó ontzettend!

Dan word ik geroepen voor het middagmaal en vlug kijk ik nog even 'het avondblad door.

Vliegeraanvallen op Madrid.

Ontzettende paniek grijpt de weerloze bevolking aan.

Luchtaanvallen op Kanton eisen duizenden doden en gewonden. Evacuatie der rampzalige burgerbevolking.

Schijnaanvallen op Berlijn benaderen de werkelijkheid.

Millioenennota. Defensie eist 37 millioen meer.

Grondige herziening van de dienstplichtwet.

En plots is daar weer het zware geronk van een vliegtuigmotor en overstemt alle levend geluid met zijn mechanisch geloei en trekt een dikke bloedrode streep onder alle verschrikkingen. CAREL K.

MAANDPROGRAMMA OCTOBER.

Vrijdag 1: Clubavond B.

Zaterdag 2: 2y2 uur, zaaltje schoonm en!

Zondag 3: Fietstocht BI. strand. 8^ uur F.D.N. monunu t. Woensdag 6: Clubavond A. Zang-, reciteer- en voorleesavond. 9} -10 uur Gym.

Vrijdag 8: Clubavond B.

Zaterdag 9: 2x/i uur, zaaltje schoonmaken!

Zondag 10: Excursie naar Museum van de Arbeid, 1% u. voor het geb, Woensdag 13: Bestuursvergadering en Cursus Jo do Haaa.

Vrijdag 15: Clubavond B en A. Harm Wolf: „Het ontstaan def aawW*i Zaterdag 16: V/2 uur, zaaltje schoonmaken! 8 uur, H.H. Verg. Zondag 17: Duinwaterleiding. %l/2 uur F.D.N. monument. Opgwn bQ Tannie.

Woensdag 20: Cursus Jo de Haas (zie elders).

Vrijdag 22: Clubavond B.

Zaterdag 23: 2l/2 uur, zaaltje schoonmakenl 8 uur

Zondag 24: Excursie naar Veiligheidsmuseum. BUI Ijtiós* * 'je.

Woensdag 27: Cursus Jo de Haas.

Vrijdag 29: Clubavond B.

Zaterdag 30: 2J/£ uur, zaaltje schoonmaken! 8 uur Zondag 31: Fietst. Gooi. 8 y2 uur Berlagebrug.

De Zondagen zijn denkelijk voor verandering vatbaar dtv wv op 't ogenblik nog niet weten of er belangrijke lezingen gehouden worden.

EROTISCH IDEALISME

Wij leven in een tijd van crisis, dit is algemeen bekend. In de regel echter gaat de bekendheid niet verder dan tot de conclusie, dat de kapitalistische economie in een doodlopend slop is geraakt en ten Onder zal gaan in eigen verwarring, rekening houdende met de mogelijkheid nog een zekere tijd Voort te duren door haar geweldsmiddelen te concentreren en al de levensuitingen onder controle van $e staatsapparatuur te brengen. Uit de chaos zal dan een nieuw economisch systeem geboren moeten worden.

Laten wij ons echter bewustzijn dat deze crisis niet alleen een economische crisis is. Thans, in de huidige tijd, voltrekt zich een diepgaand proces, dat niet alleen de .verandering der economie omvat, doch er zijn veranderingen gaande op elk terrein van de levensverhoudingen. Al de oude normen en meningen van en over religie, kunst, sexualiteit, opvoeding enz;, zij blijken voor mensheid en vooral voor de westerse beschaving hun waarde, hun richtinggevende kracht verloren te hebben. Zij zijn niet meer in overeenstemming met de zich steeds veranderende maatschappelijke en geestelijke structuur der samenleving. Aan ons, de vooruitstrevende, radicale jeugd, om nieuwe waarden te vinden. Enkele jaren geleden leefde in ons het vlammend ideaal „Socialisme" als maatschappelïjk-economische basis voor de nieuwe samenleving. Doch de socialistische idee is groeiende, dit is ook noodig, zij moet veel meer omvatten dan economie. Het socialisme als gestelde wereldbeschouwing is niet fonkelnieuw, doch niet te ontkennen valt, dat als wij aan socialisme dachten, direct de economie, associatief op de voorgrond van ons denken trad.

Thans echter gaan ook andere factoren de aandacht van ons eisen. En als wij nu aan socialisme denken, vlamt er mede een nieuw

ideaal in ons in viammende woor- t den

,^Erotisch idealisme". £

Neen gij ouderen, dit is geen ge- j volg van opgeschroefde sexuele , nood in den zin van fixatie der on- j bevredigde geslachtsdrift, maar de noodtoestand heeft ons met zweep- j slagen gedwongen op de weg tot ( het inzicht.

Nood! doch niet het gevolg van j onbevredigde geslachtsdrift, hier . bestaan in den regel altijd wel mogelijkheden tot bevrediging voor, , maar de oude inrotte maatschappij met haar prostitutie-huwelijken, haar huichelachtige sexuele moraal, haar klein burgerlijke zaakjes-huwelijken, zij walgt ons!

Waarachtigheid! ook op dit levensterrein.

Kuisheid! zoals Ellen Key het uitdrukt: „Kuisheid, het in het vuur wit gloeiend gemaakte, geharde staal".

Wij zijn ons bewust dat de erotische verhouding tussen man en vrouw, één van de meest beslissende voor het leven wordt. Positief gesteld, moet het leven ook hierin, ja vooral hierin, de volheid, de volkomenheid vinden.

Het is mijn bedoeling niet, en dit zou ik ook niet kunnen, om hier uiteen te zetten wat wij alles te doen en te laten hebben, daar zijn cursussen en besprekingen voor, maar grift diep in je ziel, de vlammende woorden „Erotisch idealisme!"

Laat het z'n uitdrukking vinden in een groot verantwoordelijkheidsgevoel, in een noeste vlijt tot onderzoek.

Reeds staan er oudere makkers gereed, met groter ervaring en inzicht dan wij jongeren, ons te helpen, begrijpende onze afkeer van de walgelijke mesthoop „maatschappij", die men ons biedt, het is onze taak met hen samen de Augiasstal uit te bezemen. Ook

hier. Voorwaarts ! ! met een

warm kloppend hart en een groot idealisme.

22 Aug. '37. H. WOLF.

Het leven van alledag ratelt langs ons heen, ons min of meer losmakende van ons eigene ik, ja, ons soms geheel ontwortelend. Vooral Europa en Amerika zijn gevuld met talloze ontwortelden. Het levenvan-alledag kreeg ze in zijn greep, sleurde ze mee, liet niet meer van hen over dan een vaal, leeg ding. Talloos zijn deze gedesillusionneerden, deze menselijke overblijfselen. : Zij zijn de wroeters of de ja-en, amen-knikkers, zij zijn de negatieve mensheid, de remmende krachten in ons aller vooruit- en opgang. Wij kunnen vaak niet meer vooruit, we worden verstikt door de i kleverige brij, die zij vormen, en , dan.... worden we vaak een deel t dezer massa, dan zijn we zelf de • ontwortelden geworden. We hopen i niet meer, we zijn ideaalloos, we kénnen het leven en lachen om die . dwazen, die praten over een betere

toekomst en over menselijke waardigheid en wat niet al. We kennen het leven.... wij bedoelen het niet te kennen, want wie het leven kent, dat wil zeggen wie het leven begrijpt, wéét te aanvaarden, weet steeds weer nieuwe wegen te vinden. Hij wanhoopt niet, trekt zich niet angstig of spottend terug op zichzelf. Hij spreekt niet het verkeerdelijk-begrepen zinnetje van Max Stirner: „Mij gaat niets boven mij uit". De mens, die tot werkelijk begrip komt, kan zich niet onttrekken aan de levende mensheid, wordt als het ware gefascineerd door alle gebeuren en blijft toch zijn innerlijk getrouw.

Laat ons eens bedenken waartoe wij horen: tot de kleverige brij of tot het begrijpende deel der mensheid.

Zo juist kwam mij een plaat onder de ogen, waarop een afbeelding, voorstellende: Adam en Eva. Op de achterkant stond geschreven: Adam en Eva, nadat zij uit het Paradijs verjaagd zijn. Trots alle leed liefde overwint alles. Ik bekijk de beeltenis: Adam riiet een smartelijk-vertrokken mond, zit in gedachten verzonken. Eva ligt half op zijn schoot, met haar hoofd tegen zijn borst. Zij zoeken troost en vinden die bij elkaar. De armen heeft Adam om lichaam en hoofd van Eva gestrengeld. Deze beeltenis trof mij. Het geschrevene op de achterkant van deze plaat houdt een grote waarheid in: Trots alle leed.... en dat de liefde alles overwint. Ondanks het instorten van het wereldbeeld dezer twee men¬

sen, ondanks het verlies van het Paradijs, immers het Al-goede en Al-schone, weet hun liefde voor elkaar de boventoon te krijgen.

Zo moet het ook voor ons zijn: ondanks de maatschappelijke tegenslagen, ondanks het pijnlijke m ona dagelijks gebeuren, ondank» ket verdriet ons aangedaan door onte meest-naasten, moeten wit ©»•»*• winnen door onze liefde tot tlkao* door onze liefde voor de mentheta. Wij behoeven niet allen Ucham*i\jb ineengestrengeld te zijn al* de Adam en de Eva van mtyn plaat, maa* onze zielen dienen dan toefc fe«ea» gestrengeld te zijn; dat urfl ock zeggen: wij moet elkaar tracKte* te begrijpen en weten te \oaardete% Wij moeten ons één voelen en nUÊ terugschrikken voor het acherpê, het wrede en onaangename I

Tobiaf.

GEDACHTEDES YAM TOBIAS

J2e JAARGANG Ne. 12 OCTOBER 1937

- „ _ HORESPONDIS

TH* ¥ T éT* T| ESPERflHTE

n, u u u

I Jongeren denkt zelf, geen leider denkt voor jou! |

VADER STAAT

Hoe hii zich staande houdt