Speldeprikken en Mokerslagen

wie kaatst moet den bal verwachten

Een der misselijkheden van die bourgeoisschrijvers of bladen die tegenwoordig meepraten-over de sociale kwestie, is dat zij zich-over ■onmiddelijk aan de orde zijnde vraagstukken EB et durven uitspreken.

Zoo langzamerhand heeft de propaganda voor den '8-urigen arbeidsdag zooveel gewonnen dat de pers over 't algemeen zich hoe langer hoe njinder krachtig er tegen verzet, en die schrijvers die op dit gebied nog al vooruitstrevend zijn schromen heelemaal om er nog iets tegen te zeggen.

Nu" is een van deze drie waar: Öf men weet niet wat men wil-en dan houdt men zijn mond; èf men is vóór de hervorming en dan verdedigt men ze; öl men is er tegen en dan bestrijdt men ze.

Zie, de grootste beroerdheid die in 'n mensch te vinden is, is die vervloekte halfheid, dat kool en geit sparen willen, en juist dat is tegenwoordig in de pers ten opzichte van hervormingen als de 8-urige arbeidsdag o. a. op te merken.

Zoo lezen wij bv. in de Limburger Koerier van Zaterdag jl. -een stuk onderteekend „Artisan" waarin deze zegt:

„Deze dag (1 Mei) was geen feestdag als >een andere en het rood heeft eene beteekenis. '.Br zijn overal redevoeringen gehouden, — en vele redevoeringen! —in stad en dorp en de redenaars zijn niet onduidelijk -geweest. Men heeft ook eischen gesteld, waarvan een werkdag van acht uren •de voornaamste was. Kan aan dien éisch -worden toegegeven — zooveel te beter. Kr 'is niemand, die den arbeider niet gaarne zijne rust en zijne ontspanning gunt."

In vredesnaam, wat hébben de lezers van zoo'n blad nu aan die frase: „zooveel te beter"? Geen steek en iemand die dienst wil doen als voorlichter van 't publiek, dient -in dergelijke tkatis direkt aan dc orde zijnde vragen een meerling rte hebben.

'Maar de kwestie «ie deze: men dur ft zich niet tegen de inwilliging der arbeider,seischen verklaren liit vrees voor de werklieden -en men ■durft er zich niet vóór -verklaren uit vrees voor de patroons.

Vertier lezen wij nog in' hetzelfde stuk: „Men kan toegeven, wat er billijk ie en rechtvaardig in cle e-ischen der socialisten. Wie zal (lurven beweren, dat onze maatschappij hei ideaal van- -recht en- billijkheid heeft bereikt?' Wie weet niet dat er drukkende ongelijkheden bestaan, dat er onrecht wordt gepleegd, dat er, ellenden zijn-, die niet moesten kunnen-zijn ? Dit ia het goede van de socialistische beweging, dat zij veler oegen lieo.it geepend voor de kwafen van -o-nze maatschap-pij."

Nogmaals, wat geeft dergelijke frasenmakerij ? „Men kan toegeven wat billijk en rechtvaardig is", goed, maar niemand ter wereld laat zich ooit aanleunen dat hij dat niet doet, ook Bismarck en de Czaar zullen zeggen dat zij toegeven wat billijk en rechtvaardig is. De vraag is hier juist: wat is billijk en rechtvaardig? De socialisten beweren dit van hun geheele program en wanneer andere lui dat nu niet eens zijn, welnu, Aangetoond dat wat niet billijken niet rechtvaardig is, maar houdt toch op met die holle, nietszeggende frasen, die nergens , voor goed zijn dan om — niets te zeggen.

■*

* *

De zoogenaamde katholieke-sociale'bent heeft een nieuwe holle frase uitgevonden waarmede ze indruk wil maken. Ze noemen nu Leo XIII, , de paus der werklieden. Dit is nu niets van eenige beteekenis, 't is slechts een frase, maar 'ti is , toch keEschetsend dat geen enkele bourgeois , of kapitalist -er tegen protesteert. Integendeel, zij juichen'toe dat men hen hun paus ai-neemt. , Of dat sekuur ib? 't Geef zoo'n indruk alsof ze zeggen willen: ja, nemen jullie de Paus maar, als wij (de duiten maar mogen h-ouên.

*

*

De katholieke pers doet op 't oogenbllk dienst als trommelaar ©p de „grosse eaisse" tendienate van geneesmethode van pastoor Kneipp.

We willen daar niets tegen zeggen en geIboven zelfs dat koud-waterbaden-een zeer goed geneesmiddel is. Maar hoe nu te rijmen dit:

Wanneer het nog is als vroeger dan verbieden de katholieke geestelijken en onderwijzers volstrekt aan hunne schoolkinderen, te gaan baden. Dit wordt algemeen als zedeloos aangemerkt, en gestraft.

De geneesmethode van Kneip nu is: veel baden.

Nogmaals:. wie reimt sich dass zusammen ?

*

* *

De Aankondiger, van Sittard', slooft zich in een hoofdartikel tot zweetens toe uit om te betoogen dat de Paus geen ... socialist is. Plet blad vindt de naam socialist voor den Paus . een scheldnaam.

Intusschen trachten de ehristelijk-socialen aanhang te vinden door overal te vertellen clat zij, óók, socialisten zijn-, maar natuurlijk van een ander soort als die onfatsoenlijke sociaaldemokraten*

Watt, 'ni romtnefeoodje ï

*

* *

Vuiligheden: Hetzelfde blad geeft onder rt opschrift: „De le Mei-dag", een relaas-van ... d y-namiei&aïisl&ge n;

Je zou*, haast, de kramp in je maag krijgen"Miii;zóóveel vroomheid!

*

Voor veertien dagen schreef de Nieuwe Keeper: „Roermond is in merg en been katholiek en walgt van de socialisten."

En thans lezen wij in de Maas en Roerbode, ook 'n Roermondsch licht, 'n vierkolommenlange jemeriade over het toenemend „verderf", waarbij het blad de Volgende vrageii stélt met de blijkbare méening dat ieder er ja op zal antwoorden:

„Neemt de socialistische beweging ten onzent niet toe ? Hangt de ontevredenheid, de oproerigheid des geestes en de misnoegheid des gemoëds niet als een pegtwolk in de lucht?"

't Ziet tamelijk slecht uit bij de pers. Ze is nog te stom om te liegen.

*

* #

De Limburger Koerier bevat het volgënde berichtje uit Maastricht:

„De uitslag der verkiezing alhier heeft wederom bewezen, hoe noodzakelijk(?) algemeen stemrecht is. Immers, bij 1621 stemgerechtigden voor de Provinciale Staten waren deleden hier al met eene meerderheid van 239 Stemmen gekozen. En nu zegge nog iemand, dat het kiezerskorps niet moet vermeerderd worden." «

Wanneer -dit berichtje een antwoord was öp ■een prijsvraag voor clen grootsten onzin, dan ware de bekroning wis en zeker.

Stel je voor, er komen weinig kiezers op, de tegenwoordige kiezers doen dus hun plicht niet. En omdat de tegenwoordige kiezers hun plicht niet doen, daarom... mogen er geen andere kiezers komen!!

Nog iets: Is slechte opkomst van de kiezers een argument tegen kiesrechtuitbreiding, dan is goede opkomst -toch zeker een argument er voor. Welnu', te Sittard kwam 95- pCt. der kiezers stemmen en moet clus volgens dezen korrespondent da&r het kiesrecht uitgebreid Worden en te Maastricht niet.

O, o ! Wat deed die korrespondent goed zich bij zijn berichtjes te bepalen tot het vermelden der omge vallen petroleumlampen, der te houden parades of der wonderen van dén burgelijken stand!

Sociaal-Politiek Overzicht.

In NEDERLAND heeft de 2e Kamer hot weer eens de moeite waard geacht bij elkander te komen. Een der -eerste zaken die zij „behandelde" was- de interpeïïafié van den heer Keueheniti-s in de zaak van kapitein Roelants, waarover wij onlangs spraken. Die kapitein was indirekt -gedwongen geworden zijn ontslag uit ien dienst -te nemen, omdat hij, had deelgenomen aan de zg. middernachtzendinig, die zich ten doel stélt de men3ehen des nachts uit de bordeelen te houden.

Hierover interpelleerde de heer Keuchenius den minister en vroeg hein of medewerking aan de bevordering der zedelijkheid gestraft ofwél gewaardeerd meest worden.

:De Minister van Oorlog verzekerde daarop natuurlijk dat de Regeering alles hoog waardeerde wat werd ondernomen om het zedelijk peil te verheffen -ook van het leger, waB't hoe' redelijker de soldaat is hoe krachtiger het leger zal zijn, maar — en dit was -eigenlijk het argument waarop de Minister telkens terugkwam— de Regeering meende tevens niet te' mogen toestaan een optreden als van kapitein Roelants, ©rodïcfc deze door zijn verschijnen nabij plaatsen- als werden bedoeld insubordinatie uitlok-te, van de zijde van opgewonden of beschonken- minderen, iets wat den officier zelfs regLementair bepaald was verboden, terwijl het sok niet op clen weg van een kapitein van het teger ligt om de straatpolitie uit te oefenen, laar die taak behoort tot de bevoegdheid- vart Ien burgemeester en den plaatselijken commandant. OVerigens herinnerde de Minister ïat, in- deze volkomen conform dé' opvatting van zijn voorganger was gehandeld én dat van? sen gedwongen ontslag geen sprake kon zij», daar dén heer Koelants bepaaldelijk slécht-s was verboden op te treden1 in uniform en hem* was te kennen- gegeven, dat zijn'optreden ook in burgerkl-eeding een beletsel zou* zijn voofeene benoeming tot hoofdofficier.

Ziezoo-, nu- weten we het. Zelf in* de bordeelen loopen-, mogen- de heeren officieren wel en zelfb- is het hen verboden de* minderen' er uit trachten te houden- op de' wijze die hen goeddunkt. Men denkt dat- er' iets- anders achter zit en- wel dit": 't zijn n-iet alleen dé* „-mindere"' soldaten dié 't optreden v'an kap. Roelants liist-ig vonden, maar't waren voornamelijk de heeïen mede-offieierejes' die hem- naar dé' maan wënschten.

Intusschen is 't een prachtige' theorie' dat bestrijders- der' prostitutie ongeschikt zijn tot officier.

Nog een andere zaak die'vrij wat drukte Hééft voroorzaakt is de bekende petitie van Mr. de Kanter, gesteund door loiOOO'handteckeningen van voor 't meerend'Cel1 landbouwers die het jacht-prviilegie- dat thans nog vele personen in ons land bezitten^ wenschen te zien afgeschaft in het belang vanden-landbouw. Reeds voor drie jaar werd die' zaak in' de Kamer gebracht door Dómela Nieuwenhuis- en als altijd maakten de heeren er zich'toen met een' Jantje van Leiden af. Thans echter gaf' ze aanleiding tot een zeer serieuze . . . bespreking:

De regeling der jacht en visscherij' is nog steeds die, bij cle wet van 18 Juni 1857 (Staatsblad no. 87) ingesteld.- Het- doel dezer regeling is eigenlijk geen ander dan de instandhouding van het wild ten gerieve van de jachtliefhebbers, d. i. van circa 5500 personen, zijnde clit het- getal dat in 1890 jachtakten heeft aangevraagd. Een" der midd den om dit doel te bereiken is gelegen» in het verbod om; zelfs- op*

eigen grond te jagen zonder jachtakte, een beperking van het eigendomsrecht geheel i strijd met den in art. 641 B. W. vooropgestelde: regel, dat het recht om zich het wild toe t eigenen bij uitsluiting behoort aan den ëigëilaa van den groncl.

Dit recht van toeëigening wordt den ëigëilaa gedurende den gesloten jachttijd geheel ontno men en mag in open jachttijd'sléchts wordéi uitgeoefend tegen betaling eener jachtakte, be palingen waardoor men dikwijls weerloos staa tegen de beschadiging zijner véldvruchteti doO het wild, tenzij men krachtens art. 26 der we eene buitengewone machtiging mocht hebbei verkregen, die echter alleen kan worden geg'evei op grond Van te groote vermenigvuldiging vai het wild. Tegen dit aan de jachtwet ten grond slag liggend beginsel is dan ook in hoofdzaalhet bedoelde adres gericht; er wordt in aan gedrongen op zoodanige wijziging van dé wet dat de kunstmatige bescherming vaö den wild stancl en daarmede van het jachtvermaak eer einde neme, eii het in art. 641 uitgèsproker beginsel eindelijk tot zijn recht kome, terwij tevens wordt verzocht om, ter inkrimping var de schade door ren land- en tuinbouw var heerlijke jachtrechten te lijden, de afkoopbaarstelling daarvan te vergemakkelijken.

Nadat de minister Rüijs v. B-eeréribroek ój: dit adres inlichtingen had verstrekt waarin hr het jacht-monopoMe zooals het thans bestaat* verdedigde, bracht een kommissie uit de Kamei ook een verslag uit. Zij was verdeeld in een meerderheid en een minderheid. Dé meerderheid wilde eené regeling, waardoor het jaehtrecht zou komen aan den eigenaar van den grond en daarbij bepalingen om den afkoop van het heerlijk jachtrechtte vergemakkelijken. De andere helft wilde de jachtwet behouden, maar door een vrijgevige toepassing van het zooeven genoemd art. 26 het nadeel, clat door wild of Schadelijk gedierte kan worden veroofzaakt, zooveel mogelijk beperken. En daarbij kwam dab nog' het voorstel van clé' heéreir Boreel en De Beaufort (Wijk bij Duurstede), die mede het jachtrecht Wilden laten zooals het is, maar door eén wet, regelende de vergoeding van schade door wild veroorzaakt, dé bezwaren Voor clen landbouw wensebten wég te nemen.

Zooals men ziet, de heerén zijn weer eens aardig aan 't kletsen en het slot zal wel wezen dat alles, met misschien 'n heel kleine' verandering, blauw blaUw blijft.

Nu overal zich ontevredenheid begon te openbaren over de houding der regeering ten opzichte van de kiesrecht-regeling,- lezen wij in de bladen dat het ontwerp-kieswet bij clen Raad Van State in behandeling is. Wanneer d'e hé'eï'en niet zonder tusschenpoos op de veeren worden gezeten, komen ze niet Van plaats.

Dinsdag jl. hadden dé. verkiezingen voorde provinciale Staten plaats die ook alles blauw blauw hebben gelaten. De Eerste' Kamer zal dus voor de' overgroote meerderheid liberaal' blijven.

Nog hebben twee Kamerleden iets van zich laten hooren, de eerste* Pyttersen, cle opvolger van Domela Nieuwenhuis die een voorstel heeft ingediend tot het instellen Van Kamers van Arbeid in den-zelfden gerest als we thans Kamers van Koophandel hebben en dè heer Schimmelpennink, die een v'oo-rsiel beeft ingediend tot' het instellen van Arbeidsraden, wat vrijwel op' hetzelfde neerkomt.

Het indienen van dergelijke voorstellen hééft echter bitter weinig om ''t lijf, althans een Ilaagsche' korrespondent schrijft aait de' N'. Gr.:

„De heer Pijttersffn heeft als bevriend Kamerlid door zijn voorstel nopens de arbeidskamers de regeering 'tgras voorde voeten weggemaaid. En zijn voorbeeld heeft aanstekelijk gewerkt;' de heer Schimmelpenninck van cler Oytf is dadelijk gevolgd met een oontra-v'oor'stel. Zij zullen er evenwél geen van beiden heel veel pleizier v'an hebben, tenzij het hun doel alleen is- geweest er" mede te' geuren. Want, er komt niets van; zelfs heeft men clie zaken nog maar niet in de afdeelingen gebracht, omdat stïalts het regeeringsontwérp komt en — dan hebben de heeren van het parlementair initiatief niets beters te' doen dan' hun papieren kindertjes -weer te begraven-."

Wat 'n ernst bij het werk! En van dat kollege waar men-' dergelijke kwajongensachtige wijze van- handelen- ér op na houdt, zou de kracht moeten Uitgaan tot oplossing van bet groote sociale vraagstuk!

Juffer Wilhelmina de ditre met haar mama gaan een- bezoek brengen aan Friesland en Groningen, zeker om daar de toenemende republik-'éinsehe gevoelens van het Volk 'n beetje tot bedareiï te brengen-.

Of dat lukken zal ?

De arbeidersbeweging -in BËLCIE ï'rt'ocht in de afgeloopen week- een schoone dag beleven. De Grondwetsherziening ie gestemd. Wel was dit te' voorzien,- maar toch laoet het een genot wezen voor onze'Belgi'sche medestrijders dat zij, na jaren vat* strijd,- en in- de'laatste jaren zeer vihnigerr strijd; eindelijk- do gehate census; dat politieke voorrecht van de bezitters, hebben kunnen- doeiii vallen--.

Reeds- 20'j aren'geleden streden onze Belgische vrienden- voor algemeen kiesrecht, doch de regeerders lachten- hen uit. Onverbiddelijk en onvermoeid hielden zij,, echter de propaganda vol en in 1886-, bij de eerste groote demonstratie te Brussel, kwamen eindelijk cle vruchten van die propaganda voor den dag. Meer dan-50,000 man eischten tóen in de hoofstad des lands het algemeen: kiesrecht- en vanaf dat oogenblik is het vraagstuk rölleüde'gebleven. In 1'890 kwam de radikaal Jansen in de Kamer en na- een nieuwe schitterend- geslaagde manifestatie op 10 Aug. 1890 diende deze afgevaardigde een voorstel tot grondwetsherziening ib.

Alle mogelijke pogingen zijn- aangeWend om de zaak te verijdelen en toen dat- niet lukte, om ze te vertragen; doch-eindelijk^ tengevolge ';dss reusachtige werkstaking' ib- April en; Me:

e 1891, kwam de zaak uit de Sectiën m cle K;tii mer terug. Nog wist men 't een jaar aan 't a lijntje te houden doch eindelijk, óp Dirisdagjl. e is het voorstel tot herziening van art. 47 der' r grondwet, regelende het kiesrecht, bënévens eenige andere artikelen met algemeens st-émi' men door de Kamér aangenomen

Nu wordt de Kamér ontbondën, nieuwe veri kiezingen moeten plaats hébben en de dan

- gekozen Kamer of' Üöftstituanté zal te beslissen t hebben of Alge'ïneên kiesrecht al clan biet zal r worden ingevoeld.

t Wij zouden niet zéggen dat dë' fetfhsfen er' ï Voor zoo brillarit staan, maar öiize bfelgisehe' ï vrienden zijn vol moed. ën vërtfoüwën op ï hunne propaganda die thans fellet dail ooit

- Zal worden aangepakt.

i Wij we'nöchen onzeb bföèdërs geluk met

- hünne overwinning waiit hét moge al waar , wezen dat het alg. kiesrecht voor dë arbëiders

- geen direkte voördéelen afwerpt, hët is Ook waar s dat het een Machtig strijdmiddêi is wanneer dé i arbeiders e:r zich handig van bediebèn.

I De uitslag Van de ve'rkié'ziilgê'iï vOor de zg. i werkrëchlersfaad te Brussel riü geven daarvan! l een smakelijke Voorproef. In 't einde fan 't ■ vorige jaaf wérden dêzelide Verkiezingen gehouden doch ze werden door de rechtbank Ver' nietigd , zoo t héétte omdat er zaken waren ■. gebeurd, in strijd met de wél in werkelijkheid echter omdat men hoopte dat doöf ontstane ' verdeeldheid de' gè'kozëne werklieden,- die alle socialisten wtÉrêfi, döor aödé'rén zoudert worden vervangen.

Aan deze hööp is échter bij dè vérkieziiigeri van Zondag jl. jammerlijk den bodem ingeslagen.'t Vorige jaar kregen de socialisten gemiddeld 1050 stemmen en de dompers 420, bij de' verkiezing van Zondag jl. kregen de socialisten 1275 stemmen en de dompers... 3Ö01-

Een- welverdiende afstraffing f

Gherctie a qili le crime prtifiie! is één bekénd spreekwoord dat zeggen wil: wanneer gij dè bedrijver Van' eeli misdaad kennén wilt, zoek dan aan wleti clé misdaiad vbofde'é'1 h'eeft aanbracht °

Wanné'ér wij dit doen mét dé dyiïa'mietaahslagen te Parijs en elders in FRANKRIJK, dan kunnen wij niet anders zeggen al! de pleger^ regeeringsgezind waren want niemand dan deregeerders profiteerden van de aanslagen1.

Eerstens is het hun gelukt dé Meibélotfging veel minder te doen zijb dan ze ifotï geweest zijn Zonder de dynamiterij en twéédens* hééft dé- schrik gewerkt op de gemeentenwtdsveritiezlngén dié in den' zin dér regeerin1* zijn uitgevallen.

Het in de lucht springen1 Van den restaura nL \ ery, zoo viak voor 1 Mei en voor den1 verkiezingsdag, b? al zéér Verdacht. Eb daü de' Verkiezingen er voor de söcialistén wërkélijko-nder hebben geleden is thans bij de herst'eb> mingen gebleken. Was de uitslag der verkiezingen op 1 Mei voor cle socialisten niet vêeï minder dan een nederlaag, dé bitslag der herstemmingen deelt ons schitterende overwinningen mede.

, Zoo triomfeerde de' socialistische lijst fe R'ouba'ix met 1100 stemmen meerderheid op* de' vereemgde libéralen en- konservatieven. De gehéeïe gemeenteraad bestaat daar uit socialisten,-

Hetzelfde gebeurde te Toulouse en daar met' JOOO stemmen meerderheid. Zoo eveneens te' Toulon met 10Ö0 stemmen meerderheid en te Bouches-du-Rhöne met niet mihder dan 5000' stemmen meerderheid.

Verder Werdén gekozeïï:' Té'Lybn'8'fïbéialikten, te Saint-Nazare 6 socialisten^ té Calaifr 2, te Saint-Ouen 10, t-e Viënné 9, té Chalet' 10, te Li-moge 8!, terwijl in 9 mijnwerkersgeinéenten' in' den omtrek van Mont-Lugon, de geheele' gemeenteraden socialistisch' zijn.

Hadden cle verkiezingen niet plaats gehad' onder dan indruk der dynamiefrontploffingen, ze hadden wat laten zien!

Te Fourmies zijn de veréënigde katholiékén' eö liberalen er ingëslaagd de socialistische kandidaten te 'weren. Toch' kregen onze VnörVdeu 6647 stemmen' tegen de 7900;- welké' dé tégen-' standers verzamelden.

Twee slachtoffers van de Ontploffing ib de Restaurant Very zijn dood, de letterzetter Hamond en de heer Very zelf. Door Parijs liep' het gerucht alg zöude dé letterzetter Hatnond zelf de dader en dus slachtoffer van-zijn eigen aabslag zijn gewéést.

Obder de Franschëkathoïi'ékén h'éëi-séht nog' altijd gi'Oote t-weëdracht.- Dë aristokratie met vele bisschoppen kanten zich' nog altijd tegen den republikeinschen regeeringsVorm, en tröden tamelijk revolutionair op: De regeering heeftvan een paar bisschoppen het' traktement' ingehouden omdat zij- zich tegen- de wétten-van de republiek- hébben verzet. Dc régeéring wil dbs dat de bisschoppen de meëning omhelzen': - wiëns bróód men eét, diéns woörclmën-spreekt". Wij kunnen de bisschoppen geen ongelijk gevèn' wanneer zé'voor' dié höoge zedeleer den neus optrekkem

Intusschen echter heeft' de paus' openlijk partij gekozen voor de richting van kardinaal Lavigerie; che republikein gewórden is en dat alles- geeft- aanleiding tot , hevige ruzie.

In DllïTSCHLAND heeft' niën op vérschnlende ^ piaatsen waar het- sleöhte weer de Meibetooginu; had doen mifelukken, deze den Zondag nadien gehouden.

Hoever in Duitschland het socialisme in het Volk is gedrongen, kan blijken uit een körres-' pondentie die een korrespondent van het' Belgischë blad La Gazette schrijft cvef dé 1-Meidag,

Ohz'ë Vriënden te Berlijn hebben dén eersten' Mei-gevierd in 15 groote lokalen. Er werden redevóerihgen uitgesproken, er'wérd gezongen eb gedanst:

De journalist schat óp 75,000 het aantal

- deelbebiers. Verder schrijft1 hij:

„Ma'ar Wat; vooral indrük- gemaakt heeft' óp'

,1