O ver werkvergunningen aan de Mij. ~ Feijenoord” voor 30 modelmakers van 18 jaar en ouder. In hef tijdvak van 15 Febr. tot 13 Maart zal in 2 ploegen worden gewerkt ; voor de rriorgenploeg van 5 uur \. m tot 4 uur n.m. met 1 uur schafttijd; voor de avondploeg van 12 uur ’ middags rot 11 uur ’s avonds met 1 uur schafttijd. Voor 70 ij zergi eters van 18 jaar en ouder. Van 15 Febr. tot 30 April deze'fde werktijd■ndccüng in twee ploegen als de modelu akers. ’s Zaterdags wordt door allen d---n gevonen tijd tijd van 8 tot 1 uur gewerkt. Voor de Rott. Droogdok Mij. ten behoeve an de S.S. 03 en 94 in het tijdvak van 7 Febr. tot 20 Febr. 7 smeden en twee kraandrijvers van half 8 v.m. tot half 8 n.m. met 11/2 uur schafttijd en ’s Zaterdags van half tot 1 uur. Voor i! modelmakers: van 5 Febr. tot 8 Febr. dezelfde werktijd. Voor 27 ketclmakers in het tijdvak van 5 Febr. tot 3 Maart ook dezelfde werktijd. Voor allen geldt ae voorwaarae, dat zij ven boekje bij zich dragen, waarin het overwerk door den Hoofdinspecteur van den Arbeid is gewaarmerkt. Voor de Mach.fabr. Dclfshaven: de ijzerwerkers van 18 jaar en ouder in het tijdvak van ii Febr. tot 28 Juni van 7 uur v.m. tot 7 uur n.m. met 2 uur schafttijd. ’s Zaterdags van half 8 v.m. tot 1 uur n.m. Voor Rietschoten en Kouwens: van 12 Febr. ti-c 17 Maart zes mon.eurs van 18 jaar en ouder; van 7 uur v.m. tot 5*4 uur n.m. met uur schafttijd. ’s Zaterdags van jYi uur v. m. tot 12 Vs uur n.m. Voor de Mij. Feijenoord onder intrekking van de vergunning van 13 Dec., gedurende het tijdvak van 11 Febr. tot 27 Sept. voor personen an 10 jaar en ouder 10 uur p. dag en ’s Zaterdags 5 uur, onder voorwaarde, dat door jeugdige personen van 16 tot 18 jaar niet gewerkt Wordt tusschcn 10 uur n.m. en 6 uur v.m. Voor dc Rott. Droogd. Mij. ten behoeve van het S.S. „Sir Ernest Cassel”: 17 draaiers, 3 bankw., 2 sjouwers, met een werktijd van 55Vg uur per week. * ïjs * Zondag 17 Februari, io'-/n u. Ons Huis. De Nieuwe Cultuur. A. de Koe. Internationale ontwikkclingsb'ijeenkomstcn inden dienst dér vo’ke ren verbroedering. c. o. SCHIEDAM.. Ccntr. .Contra, v. Arb. Ontwikkeling. Cursusvergadering op Donderdag 21 Februari 1924, te 8 uur, in „Het Volksgcbouw. Tuinlaan 50. Spreker: F. v. d. VVallc (Secretaris N. V. V.). Onderwerp: „Socialisatie en Medezeggenschap”. Bezoekt allen deze cursusvergaderingen. UTRECHT. Grootc Bazar voor de Textielarbeiders op Zaterdag 33 en Zondag 24 Februari a.s. inde Korenbeurs. Door het Comité van Actie uit de moderne arbeidersbeweging is op 23 tm 24 Februari a.s. eeu bazar ten bate der Textielarbeiders georganiseerd. Waar de bedoeling voorzit om hieruit een flink batig saldo te halen, spreekt het van zelf, dat zooveel mogclgk cadeautjes of geld, om daarvoor wat aan te koopen, moeten binnenkomen. Laten wij dus alles cens nazien of hier of «laar niet iets voor hét mooie doel kan afgestaan worden en zoo dit niet 't geval is, probeert dan eens of uw bakker, kruidenier of manufacturier iets te missen heeft. Het is kort dag. We moeten dus snel en goed handelen. Laat het opgaven van cadeautjes regenen! Wij hebben helpers genoeg, welke deze bij u thuis willen afhalen, indien gij maar even bericht geeft aan het kantoor van het Comité, Wittevrouwensingel 14, Kamer No. 8. Nadere berichten omtrent openstelling van den bazar worden nog bekend gemaakt. Steunt het Comité in zijn moeilijk werk! G. De moderne arbeidersbeweging en de reorganisatie der sociale verzsKering, door E. KUFERS. (Uit ~Dc Vakbeweging” Jan. '24.) 11. De Verzekeringskas. In het schéma heeft de kommissie ook iaaraan haar aandacht geschonken waar zij -iet Kijk verdeelt i . een aantal verzekeriiigsüstrikten. Dal zullen er vermuedelijk niet meer dan een 20-tal worden. Jn elk verze- – ksringsdistrikt komt een Verzekeringskas. Leden van deze Verzekeringskassen zijnde arbeiders, die binnen het distrikt loonarbeid plegen te verrichten en hun werkgevers. Evenals bij de Bedrijfsvereenigingen zijnde

arbeiders ook hier ambtshalve lid. Het he stuur van de Verzekeringskas is op dezelfde wijze samengesteld als dat van de Bedryfsvcreeniging. De eene helft bestaat uit ver tegenvvoordigers van de p'aatrelijke bestuur dersbonden en de andere helft uit vertegenwoordigers van de plaatselijke afdcelingcn der werkgeversorganisaties. De Verzekeringskas draagt zorg voor de uitvoering der ziekengeldverzekering, terwijl zij daarnaast medewerking verleent aan de uitvoering der ongevallcn-verzekering, der invaliditcits- en ouderdomsverzekering en der weduwen- en weezenverzekering. De Verzekeringskas fungeert dus als het plaatselijke orgaan van alle Bedrijfsverecnigingen. Dit heeft groote voordeelen, zoowel voor de werkgevers als voor de arbeiders. Als elke Bcdrijfsvereeniging haar eigen plaatselijk orgaan had, zou dit ongetwijfeld veel duurder uitkomen. Wanneer ons systeem wordt aanvaard, komt er in elk bedrijf een B. V. Laten wij aannemen, dat dit er zeg 30 zullen zijn. Als elke B V. iu elk distrikt een lokaal orgaan zou hebben zouden er dus 30 kantoren komen, hetgeen ongetwijfeld een vrij kostbare geschiedenis zou worden. In ons systeem komt er een orgaan, dat de zaken voor alle B. V. behartigt. Voor de werkgevers beteekent dit een financieel voordeel. Maar ook voor de arbeiders is dit veel beter. De arbeiders zullen lang niet altijd weten, bij welke B. V. hun werkgever is aangesloten. Dit geldt vooral voor de arbeiders, die vaak van werkgevet verwisselen, lósse en ongeschoolde arbei ders, fabrieksarbeiders, transportarbeiders. Indien zoo’n arbeider ziek wordt of een ongeval krijgt, moet hij direkt weten, tot wien hij zich te wenden heeft en moet niet de kans bestaan, dat hij van de eene naar de andere B. V. wordt gestuurd. Het eerst nooclige is, dat de arbeider geholpen wordt. Voor wiens rekening, is een tweede zaak. Dat is een kwestie van verrekening, die het verzekeringsorgaan heeft uitte maken. De Ziekenfondsen. In elk verzekeringsdistrikt komt een Zie kenfonds, waarvan lid zijn alle in het dis trikt wonende arbeiders, benevens de art sen, tandartsen, verloskundigen, die binnen het distrikt praktijk en de apothekers, di‘ er hun bedrijf uitoefenen, voorzoover dezen aan het ziekenfonds verbonden zijn. Krachtens statuaire bepalingen kan dt verplichte ziekenzorg uitgebreid worden tot de gezinsleden van den verzekerden arbei der en kan ook aan niet-arbeiders gelegen heid worden gegeven, toe te treden. Het bestuur van het Ziekenfonds bestaai uiteen even aantal leden, waarvan 2/3 be nevens hun plaatsvervangers, vertegen woordigers der verzekerden, 1/3 beneveu bun plaatsvervangers vertegenwoordigerder artsen, tandartsen, verloskundigen er apothekers zijn. De aan het fonds verbonder artsen wijzen zelf hun vertegenwoordiger.-- aan, de vertegenwoordigers der verzekerden worden voor 1/3 aangewezen door de Yer zekeringskas en voor 1/3 door de arbeiders vakvereenigingen, welke in het verzekerings distrikt bestaan. Indien er in het distrikt arbeidersziekenfondsen bestaan, welke ah zoodanig door den Verzekeringsraad zijn erkend, dan wijzen deze fondsen 1/3 van de bestuurders aan. In dat geval, dat wel dt praktijk ral worden, wordt de samenstelling vaneen bestuur, dat uit 12 personen be – staat, als volgt; 1/3=4 worden aangewezen door dc doktoren enz,, terwijl de restee rende 8 worden aangewezen door de Ver zekeringskas, de arbeiders-vakvereenigingeii en de besturen der in het distrikt bestaande ziekenfondsen. Hiervoor krijgen dus de vakverenigingen direkten invloed in het beheer van het Ziekenfonds, hetgeen ook logisch is, omdat een zeer groot deel van de leden der ziekenfondsen tevens lid eener vakvereeni ging is. _ | Voor de Ziekenfondsen wordt de ver plichte toetreding voorgeschreven. Daar door wordt verkregen, dat er zullen komen groote kapitaal-krachtige fondsen, in elk distrikt één, die op het gebied van de Zie kenverzorging veel zullen kunnen presteeren. Over de noodzakelijkheid van de verplichte toetreding bestaat tusschen de doltoren, apothekers en vakvereenigingen vol komen overeenstemming. Daarzonder zai het altijd een sukkelpartij blijven, omdat een groot aantal van de z.g, goede risoko’s (on gehuwden, gehuwden zonder kinderen; geen lid van het fonds zullen worden, gelijk ook thans veelal de praktijk is. Op het gebied van het ziekenfondswezen bestaat thans een hopelooze versnippering. In Amsterdam bestaan nrnstens 10 fondsen, die alle hun eigen besturen, kantoren, adrni nistratie, boden enz. hebben. Men denke, welk een ontzaglijke besparing het zou ge ven, indien in Amsterdam slecnts één fonds zou bestaan. Het Ziekenfonds zal, voorzoover de middelen toereikend zijn (er wordt ook doot ons gerekend op subsidies van rijk, provincie, gemeenten en eventueele andere lichamen, invaliditeitsfonds e.d.), zorgen voor de geneeskundige en heelkundige behandeling

en verpleging van de verzekerden inden ruimsten zin des wnnrds. Daaronde. wordt o.a. verstaan de gewone geneeskundige hulp door huisartsen en specialisten, verloskundige en tandheelkundige huln, opname in ziekenhuizen en sanatoria. Het spreekt wel vanzelf, dat de geneeskundige verzorging beter zal worden naarmate de geldelijke positie van het fonds sterker wordt. In het systeem van de kommissie is de grondslag gelegd, waarop sukcecsievelijk bet groote gebouw vaneen werkelijk sociale ziekenverzorging kan worden opgetrokken. De Verzekeringsraad. Met de opperste leiding van het geheele komp'ex der socia'e verzekering wordt een Verzekeringsraad belast, welke te Amsterdam zijn zetel heeft. Deze raad, die ,35 leden en 35 plaatsvervangende leden te't, wordt samengesteld uit: vertegenwoordigers van de Vakcentralen, der werkgevers en arbeiders, vertegenwoordigers van de verzekerden en doktoren uit de ziekenfondsen en vertegenwoordigers van de arbeiders uit de besturen der Verzekeringskassen en werkgevers uit de besturen der Bedrijfsvereenigingen. Naast bovengenoemde Worden nog door den minister eenigc leden voor dezen Verzekeringsraad aangewezen. Deze raad is, zooals uit het vorenstaande blijkt, een organische opbouw van alle groepen, die met de sociale verzekering te maken hebben: arbeiders, werkgevers, doktoren, apothekers enz. Juist door deze samenstelling zullen onderlinge konfiikten tusschen de verschillende groepen (men denke bijv. aan de wrijving, welke dikwijls bestaat tusschen de ziekenfondsen en de daaraan verbonden doktoren en apothekers) in belangrijke mate vermeden kunnen worden. Om het ambtelijk element zooveel mogelijk uitte schakelen, kiest de Verzekeringsraad uit zijn niet door den minister aangewezen leden zijn eigen voorzitter, welke funktie beurtelings dooreen vertegenwoordiger der arbeiders of werkgevers kan worden waargenomen. Daar alle elementen, betrokken bij de sociale verzekering, hun vertegenwoordiger inden V, R. hebben, kan tevens voor een behoorlijke werkverdecling worden gezorgd, waarbij tevens rekening wordt gehouden met het terrein, waarop de verschillende leden zich bij voorkeur bewegen. Zoo wijst o.a, de V. R. uit zijn midden kommissies aan voor de ziekenverzorging, de ziekengeld verzekering, de ongevallenverzekering en dc inval iditeils- en ouderdoms- en de weduwen- en wcezenverzekering. Deze kommissies, aan welke ruime bewegingsvrijheid en onder zekere voorwaarden beslissingsrecht kan worden '■egeven, zal in het bijzonder worden opgedragen de voorbereiding en het onderzoek van voorstellen en beslissingen betreffende en het toezicht op den tak van verzekering, waarvoor zij speciaal zijn aangewezen. Behalve de door den minister aangestelde, genieten de leden van den V. R. geen bezoldiging. De Verzekeringsraad zelf is belast met het generale toezicht op de Bedrijfsvereenigingen, de Verzekeringskassen en de Ziekenfondsen, terwijl hij tevens is belast met de uitvoering van de ongevallenrenteverze’rering (dit betreft de ongevallen, die een langeren duur hebben dan bijv. 6 maanden, welke laatste ten laste van de ziekengcldverzekering zullen komen), de invaliditeitsen ouderdomsverzekering en de weduwenen weezenverzekering. De termijn van 6 maanden is gekozen, omdat deze aansluit aan de ziekteverzekering, waarbij een geijke uitkeeringstermijn is genomen. Als regel wordt aangenomen, dat iemand die hanger dan 6 maanden ziek is, welhaast als invalide kan worden beschouwd. Het zelfde geldt voor een belangrijk deel ook voor de ongevallenverzekering. Een uitzondering kan hier gemaakt worden, bijv. voor oogetsels, waarvan als regel na enkele dagen of weken reeds de graad van invaliditeit kan worden vastgesteld en die reeds eerder ten 'aste van de ongevallenrenteverzekering gebracht kunnen worden. De Verzekeringsraad zal ongeveer de plaats innemen, welke thans de Rijksverzekeringsbank bekleedt, met dit groote verschil, '.’at de R.V.B. een zuiver ambtelijkc instelling is en de door onze kommissie gekreëerde er een is, die in eik opzicht aan het partikuliere bedrijfsleven is ontsproten en daarmede in blijvend kontakt staat. Aan den V. R. zal ook het beheer worden opgedragen van de verschillende fondsen, zooals het Invaliditeitsfonds, het Ongevalienfonds en de fondsen, die gevormd worden uit de bijdragen van de ziekenfondsen en de Bedrijfsverenigingen, welke aangewend zullen worden voor het voorkomen en bestrijden van ziekten. Gedacht is hierbij aan de oprichting cn (of) subsidiëering van sanatoria, herstellingsoorden, kindervakantiekolonies c.d. Het behoeft wel geen betoog, 'dat ook een dergelijk verzekeringsapparaat, als hierboven geschetst, het niet zonder personeel zal afkunnen. De uitvoering der sociale verzekering kan niet ineen

vrij avonduurtje geschieden. Het beheer en de dngelijksche uitvoering worden dan ook in handen gelegd van cenige direkteuren, die echter benoemd, geschorst of onts'agen kunnen worden door den V. R,. die in elk opzicht de leiding heeft cn de verantwoordelijkheid draagt. Invaliditeit»- cn Ouderdomsverzekering, Alhoewel de kommissie geen principiële bedenkingen tegen de eenhe'dsrente inde invaliditeitsverzekering heeft, beeft zij toch haar voorkeur uitgesproken voor een stelsel, dat gebaseerd is op toonklassen. Wij hebben inde vorige artikelen mer de reorganisatie der sociale verzekering niet onduidelijk laten doorschemeren, dat wij eveneens voor het systeem der eenheidsrenten niet enthousiast zijn. Als voornaamste bezwaar noemden wij, dat de cenheidsrenta (evenals trouwens het staatspensioen), altijd laag zal blijven, omdat zij zich moet aanpassen bij den loonstandaard van de laagst betaalde arbeiders. Ongetwijfeld zit ineen invaliditeitsverzekering, gebaseerd op een aantal toonklassen, waardoor dus de ■ renten stijgen naarmate de loonen der arbeiders hooger zijn, perspektief. Wij hebben het altijd als een grooten misstand gevoeld, dat een oude arbeider met een armzalige oudersdomsuitkeering van enkele gu'dens per week naar huis wordt gezonden, in tegenstelling bijv. met de arbeiders en ambtenaren in dienst van publiekrechtelijke lichamen (staat, provincie, gemeenten, spoorwegen, mijnen), die na 40 dienstjaren met 2/3 van bun laatst genuien bezoldiging gepensioneerd worden, terwijl daarnaast ook bij overlijden voor de nagelaten weduwen en weezen een behoorlijke voorziening is getroffen. Een dergelijke regeling, al zal die niet aanstonds in denzelfden omvang getroffen kunnen worden, zouden wij ook Vvillen voor de arbeiders in dienst van partikuiiere werkgevers. De kommissie maakt de invaliditeitsverzekering grootendcels los van de ouderdomsvoorziening. Als algemeenen regel stelt zij voor: een pensioen op kosten van den staat aan alle <3s"jarig'en. die beneden een bepaalde inkomengrens blijven. Dit ouderdomspensioen heeft uit den aard der zaak meer heteekenis voor de zoogenaamde zelfstandigen dan voor de loonarbeiders, die vrijwel allen onder de invaliditeitsverzekering vallen. Daar echter alle uitte keeren ouderdomspensioenen, aan de meer dan 65-jarigen (dit geldt ook voor de arbeiders, die inde invaliditeitsverzekering zijn opgenomen) door den staat worden betaald, komen daardoor voor de invaliditeitsverzekering belangrijke bedragen vrij, waarmede de invaliditeitsrenten zelve verhoogd kunnen worden. Wij laten de vrijwillige ouderdomsverzèkcring hier maar buiten beschouwing, welke thans niet meer tot de sociale verzekcringen gerekend kan worden, sinds na de laatste wijziging van de ouderdomswet, alle kosten door de verzekerden zelf gedragen moeten worden cn de staat geen cent meer bijpast voor de nieuw af te sluiten posten. Daarmede is de V. O. een gewoon staatsbedrijf geworden, evenals b.v. de Posterijen en Rijksspaarbank. (Slot volgt.) tfuueiiiana. MEXICO. Hoewel wij ons zelden met de politiek van anuere landen bemoeien, meenen wij dezen keer een uitzondering te moeten maken, omdat hier economische flees petroleum) belangen tn ’t spel zijn. Opstanden behooren in Mexico lot een regelmatig verschijnsel; dezen keer scheen het echter, dat het régime van den president Obregon fvvij schreven reeds vroeger daarover in verband met de vakbeweging cn arbeiderswetgeving) ongemoeid zuu blijven. De z.g. „revoluties” in Mexico plegen n.l. meestal door Amerikaansche oliekamtalisten op touw gezet te worden, welke dan de ondersteuning der Ver. Staten genieten. Zoo had b.v. de president Forfirio Diaz zijn val te danken aan de omstandigheid, dat hij tegenover den Amerikaanschcn olietrust , Standard-Oil” een andere niet-Amenkaansche „Mcxican-Kagle ' (tegenwoordig, als wij ons niet vergissen, ingeschakeld bij de „Royal-Dutch”) had bevoordeeld. Zijn opvolger Maderu was een werktuig der Amerikaansche oiiebelangcn en toen h(j door Huerta ten val werd gebracht, werden zijn tegenstanders Caranza t. s. door Je oliemagnaten met geld en wapens verzorgd.zoodat Huerta de vlucht moest nemen. Dat ge- I beurde bij 't begin van den wereldoorlog, toen de wereld geen tijd had om rich met Mexico te bemoeien. De Amerikaans.’ e trusts hoopten in Caranza een even plooibaar werktuig te vinden als in Madero. Toen Caranza ze echter teleurstelde dooreen nationale politiek te voeren, bewapenden de trusts zijn tegenstanders, de generaals Villa cn Zapata. De generaal Obregon had