TEEKENINGEN VAN ONS CONGRES.

Het conflict aan „De Schelde” te Vlissingen. (v. Sp.) Veel nieuws is er niet van te melden. Het aantal onderkruipers is zoowat gelijk aan het aantal bij den inzet van den strijd, n.1. ongeveer 80. De afgeloopen week toonden stakers en publiek wat buitengewone belangstelling bij het naar huis brengen van dit stelletje, hetgeen eiken morgen en avond in optocht geschiedt. Onmiddellijk was „tante Bet” er bij. Ons Vlissingsch courantje vertelde, dat dit niet in orde was. Er moet, zoo vertelde zij, vrijheid van arbeid zijn. De arbeid moest beschermd worden en — wat men van een aftandsche oude dame heelemaal niet zou verwachten — het bevatte zelfs een aanmoediging aan het adres van onze gemoedelijke politie om er maar eens op in te hakken. Nu, het is ook ongepast om een onderkruiper wat eer te bewijzen. En dan het publiek er bij, dat is buitengewoon ongepast. Tante Bet moet zelf ereis effe komme kijken, ’s Avonds van kwart voor 6 tot 6 uur loopt te Vlissingen de hulp-brigade van de directie van „De Schelde” door de straten, begeleid door vier soorten ordebewaarders. Dat trekt toch belangstelling. Bovendien, alles gaat in volmaakte orde. Stakers en publiek geven daarin een voorbeeld, zoodat wij met gepaste bescheidenheid de redactie van dit prutsblaadje in ernstige overweging geven in het vervolg van onze zaken af te blijven. Vervolgens willen wij deze redactie, nu wij het toch hebben over „vrijheid van arbeiden”, eens wat vragen. Welk advies zou zij geven wanneer het aan „De Schelde” nu eens geen staking maar een uitsluiting gold ? Zooiets gebeurt ook wel eens. Nog niet zoo lang geleden was er zooiets in Twente aan den gang. 40.000 rappe en nijvere wevershanden waren tot nietsdoen gedoemd, omdat een 30-tal met aardsche goederen bedeelden de fabriekspoorten voor hun ondergeschikten hadden gesloten. Zes lange maanden leverden deze arbeiders geen arbeid. Niet omdat zij niet wilden, o neen I, omdat zij niet konden. Zij waren uitgesloten*

Zeer geachte redactie van ons plaatselijk blaadje, die nu zoo gewichtig redeneert over de vrijheid van den arbeid, had hier dan die vrijheid niet beschermd moeten worden ? Had men hier dan niet de uitsluitende directies uit wandelen moeten zenden en moeten zorgen dat de werklieden zonder gehinderd te worden de fabriekspoorten konden betreden ? Maar och arme, dat,was tante ontgaan. Vrijheid van uitsluiting voor de werkgevers, neen, maar wat wou je dan ? Vrijheid van onderkruipen, welnu, dat is werkgeversbelang, wat aldus ook verdedigd behoort te worden — en niet alléén te Vlissingen — door eiken intkoelie in dienst van de bezittende klasse, waartoe de redactie van ons plaatselijk blaadje van top tot teen gerekend mag worden. Het is ook daarom dat elk individu, zonder ooit ter verantwoording geroepen te kunnen worden, van haar gelegenheid krijgt om tegen ons te modderen en te wroeten. Ook al staat er dan schijnheilig bij vermeld dat zij daarmede ,,het algemeen belang” dient. Zij heeft er niets anders mee op het oog dan verdeeldheid brengen onder de werklieden van ,,De Schelde’. Het gros der „geachte” inzendertjes, dat de wereld nog geen grootere diensten heeft bewezen dan het afwegen van wat rijst of krenten, of het afmeten van wat ellen stof en aan ziet komen dat de strijd aan „De Schelde” wat langer zal duren dan z ij hadden verwacht, begint zich op zijn wijze te roeren. Men ziet zich door de tijdelijke mindere koopkracht van de stakende arbeiders de inkomsten gedeeltelijk ontnemen en bezit geen voldoende karakter dit in het belang van de menschen, waarvan zij voorheen en in de toekomst moeten bestaan, even rustig te accepteeren. Zij durven zich niet zoo openlijk te geven, maar de toon, dien men van dit slag van heeren beluistert, is toch wel zoo wat van; „hoe krijgen die sloebers van arbeiders het nu toch in hun hoofd om te gaan staken, terwijl zij toch heel goed weten dat dit geen „algemeen” belang is, want nou kunnen wij niet verdienen zooals anders”. – – Nu zullen deze heeren er aan moeten ge-

wennen en evenzoo ook onze stakende menschen, dat wij niet op alles wat in het krantje staat kunnen ingaan. Alleen een ernstig en waardig tegenstander kan een behoorlijk wederwoord verwachten. Afgesproken blijft, dat wij nu eenmaal niet bij elke ontijdige geboorte voor verpleegster kunnen fungeeren. Wij zullen voor deze gelegenheid het stel eens bijeen nemen, want alles wat de heeren schrijven ademt één geest, n.l. „er moet een eind aan komen, er moet onderhandeld, er moet bemiddeld worden”. Per ingezonden artikel wordt de burgemeester te Vlissingen aangespoord om tot bemiddeling over te gaan, den man wordt zelfs al verweten te laat te zijn. De schrijver van deze malligheid mist echter den moed zijn naam onder het geschrevene te plaatsen. Laat men echter gerust zijn. Het duurt geen minuut langer dan noodig is en tot onderhandelen zijn w ij bereid. Men bericht ons maar dat er gesproken kan worden over de verzoeken van de werklieden en wij zullen present zijn. Met geforceerde bemiddeling is echter niemand gediend. * * ♦ Wij zeiden reeds; ~van de staking geen nieuws”. Onze menschen zijn vol goeden moed. Van de op „eigen risico” stakende arbeiders kiest zoo nu en dan een de zijde van de directie. Die nu gaan werken, hadden dus de woorden van hulde in ons vorig artikel niet verdiend. Een klein aantal werklieden meer of minder is echter in dit conflict niet van beteekenis. Wat in dit conflict ook nog weer opvalt is de manier waarop de stakers elkander nog weer helpen. Wekelijks knijpen zij toch nog weer 80 a 90 gulden van de uitkeering af om in gevallen van ziekte, bevalling of andere buitengewone omstandigheden elkander te helpen. Ook onze andere moderne organisaties laten zich niet onbetuigd, zoodat dikwijls behoorlijk geholpen kan worden. Om deze hulp nog beter te kunnen verrichten, heeft een commissie de organisatie er van ter hand genomen. •* *

Als schaduw op dit alles moeten wij mededeelen, dat het lid H. J. Koster, geboren ra Dec. 1902, nu wonende B o nnedijkstraat 1 iboven, door ons, omdat hij af daalde tot onderkruiper, is geroyeerd. Men boude dit heerschap inde gaten. Vacantie=actie voor de bnrgcrsmeden te Deventer. (8.H.) Namens onze organisatie hebben wij aan de burgersmedenpatroonsorganisatie een schrijven gericht met het verzoek tot dc invoering van drie vacantiedagen en uitbetaling der Christelijke feestdagen met vol loon over te gaan. Sedert den crisistijd zijn in dit bedrijf de arbeidsvoorwaarden belangrijk verslechterd en verbetering daarvan inde door ons verzochte richting is dringend noodzakelijk. Zoodra wij antwoord op onzen brief ontvangen, zullen wijde gezellen ter vergadering oproepen. Uit de Afdeeiingen. ALPHEN a. d. RIJN. (De corresp.) Op Zondag 16 September a.s. zal te Amsterdam door N. V. V. en S. D. A. P. een betooging worden gehouden. Door den A. B. B. is een reiskas gevormd en hiervoor kan men iedere week een bedragje aan den bode medegeven. De reiskosten zullen ongeveer f 2 bedragen. Wij hopen dat geen onzer leden 2»! achterblijven. * v * Verder kunnen wij onzen leden nog mededeelen dat hier een arbeiderszangveréeniging is opgericht. De leden, die hiervan lid wenschen te worden, kunnen zich opgeven' bij dep penningmeester: Voor-, straat no. 14..

Boven: van links naar rechts, v. d. Lende van het N.V.V., v. d. Born, v. Eek, en Walther, leden van het bondsbestuur. Onder: van links naar rechts, Oostlander, voorzitter afd. Schiedam; verder de bondsraadsleden Ponsen, Oats en da Bie.