IJMLTDEN. (S.) Hiermede wil ik onze leden er op attent maken, dat voor zoover zij nog geen aandacht geschonken hebben aan het in het vorig No. van ons vakblad opgenomen overzicht omtrent den zegelverkoop, zij dit alsnog eens moeten doen. Immers hieruit spreken voor ons nogal interessante cijfers. Er blijkt uit, dat IJmuiden met acht en vijftig procent inde twee hoogste coniributieklassen aan de spits staar. Ik heb het hier over de twee hoogste klassen, omdat de redacteur er ook de aandacht op vestigt. Maar daarnaast heeft deze het over uurloon plus tariefloon. Nu is van belang mede te deelen, dat tariefloon bijna niet voorkomt in onze atdeelrng. Behoudens bij Gonnermann wordt hier niet in tarief gewerkt, zoodat de contributie ongeveer betaald wordt naar het uurloon. Per t Januari a.s. worden de uurloonen in het visscherijbedrijf met een cent verhoogd, zoodat de positie voor het overzicht van Sikkema nog iets gunstiger kan worden. Het bovenstaande moet toch voor onze leden wat zeggen, want het collectief contract in het visscherijbedrijf is er maar niet zoo gekomen. Onze positie op het staatje hebben wij te danken aan de organisatie, die, op een enkele uitzondering na, goed te noemen is. Het is echter niet voldoende, georganiseerd te zijn. Er is ook nog wat anders noodig en daarop wil ik in verband met het grootste metaalbedrijf hier inden onttrek de aandacht vestigen. Hei Hoogovenbedrijf, dat voornamelijk voor wat de ongeschoolden betreft, het loonpeil van den omtrek handhaaft, doet dit met voor niets, doch evenmin omdat het personeel zoo goed georganiseerd is, want de organisatie is er slecht vertegenwoordigd. Deze onderneming zou, als het alleen aan haar lag, allicht lagere loonen betalen zoo goed als alle industrieën waar de organisatie slecht is, dat doen. Dat dit met zoo is, komt hierdoor, dat de organisatie haar stempel drukt op en arbeidsvoorwaarden inde geheele omgeving, dus ook op de loonen aan hei Hoogovenbedrijf. De niet-georganiseerde arbeiders parasiteeren op de offers van hun georganiseerde kameraden. Of dit zoo zal blijven, betwijfel ik, want het is een ongezonde toestand, die niet kan voortduren. Twee dingen zijn naar mijn meening mogelijk. Ten eerste zuilen de arbeiders aan het Hoogoverbedrijf zich hebben te organiseeren om met hun kameraden uit den omtrek gelijk op te trekken of, en dit is het tweede, de onderneming zal op den duur profijt trekken uit het met-georganiseerd zijn van haar arbeiders. Het eerste wat voor ons en voor de hoogovenarbeiders een gebiedende eisch is, moet gebeuren en we zijn er ook al mee bezig. Met succes zijn we door middel van huisbezoek bezig deze arbeiders te organiseeren. Doch het aantal dat zich voor dat mooie werk beschikbaar stelt, is te klein. Het duurt te lang en we zijn overtuigd, dat we meer leden hebben die voor het huisbezoek geschikt zijn. Elk lid neemt toch bij zijn toetreden tot den Bond de taak op zich om mede te werken aan uitbouw en propaganda! Al is het nog zulk een bescheiden aandeel, ieder kan wat doen. Met alleen contributie betalen komen wij er niet. Eerstdaags zullen wij ineen huishoudelijke vergadering het resultaat van de actie met elkaar bespreken en onze leden oproepen om met hernieuwden werklust door te gaan ter bereiking van het gestelde doel, dat is; grootmaking van onze afdeeüng en daardoor opvoering van het levenspeil. Helpt mee, helpt allen mee, opdat de positie, die wij innemen op het staatje van Sikkema, nog beter worde. De internationale Ruv/staalgemeensehap. De internationale solidariteit der ijzermagnaten gedurende het conflict iu Duitschland. (Eigen documentatie.) (Van den Persdienst v.h. 1.V.V.) De toestand op de internationale staalen ijzei markt is tegenwoordig buitengewoon gunstig: de fabrieken der meeste productielanden hebben volop werk. Men zou derhalve mogen verwachten, dat de door het conflict in Noordwest-Duitschland veroorzaakte productievermindering haar invloed op de wereldmarkt tamelijk spoedig en sterk zal doen gevoelen. Inderdaad zijn zeer spoedig na het begin van het conflict prijsstijgingen ingetreden in België, Engeland, Oostenrijk, Tsjechoslowakije. De opwaartsche beweging heeft echter niet zoo sprongsgewijze plaatsgevonden, als dit anders bij conflicten van zulk een omvang het geval is. Dit kan ten deele aan zeer natuurlijke

oorzaken en vooral daaraan toegeschreven worden, dat algemeen met een korten duur van het conflict gerekend werd : Vele bedrijven, vooral in België en Frankrijk, hebben bovendien met normale opdrachten volop werk en hadden derhalve geen zin, op de productievermindering in Duitschland te speculeeren en daarvoor eventueel het bedrijf zelfs uitte breiden. Zij weten, dat de Duitsche industrieelen natuurlijk op kosten van het binnenland reeds voor de uitsluiting groóte offers gebracht hebben, om met het oog op de komende vaststelling der quoten door de internationale ruwstaalgemeenschap, zooveel mogelijk uitte voeren. Zij namen derhalve aan, dat Duitschland na beëindiging van het conflict zich dubbel zou inspannen, om zijn uitvoeren te vergrooten. Ten tweede hebben de producenten buiten Duitschland zeker niet het doel, hun quoten zoo sterk te overschrijden, als Duitschland dit gedaan heeft. Wel hebben de Duitsche ijzerindustrieelen, doordat zij hun quoten sterk overschreden en daardoor hooge boeten betaalden de Fransche ijzerindustrie – waaraan deze gelden ten goede kwamen een gyooten dienst bewezen en de Franscne ijzerindustrie een stoot voorwaarts gegeven. Deze echter zal er nauwelijks aan denken, ook zoo vrijgevig te zijn. Al deze en dergelijke productie-factoren zijn echter niet toereikend, om te verklaren, waarom de wereldmarkt niet sterker op dit groote conflict vaneen maand reageerde. Er moesten in dit geval sterkere krachten aan het werk geweest zijn, die met een soort discipline overeenkwamen. Deze discipline werd geschapen door de Internationale Ruwsiaalgemeenschap, het Europeesche IJzerkartel. Het is voor de internationale arbeidersklasse buitengewoon leerrijk, te kunnen vaststellen, dat geheel afgezien van eigenlijke overeenkomsten reeds alleen het bestaan vaneen dergelijk lichaam den ondernemers bij het voeren van strijd bepaalde waarborgen geeft. Al zou bij een langeren duur van het conflict de kapitalistische winzucht en de concurrentienijd de vriendschappelijke overwegingen zeker weer verdrongen hebben, dan is toch gedurende de eerste drie weken niet te ontkennen geweest, dat inde internationale der ijzerindustrieelen een soort solidariteitsgevoel aan den dag trad. Dat inderdaad zulke factoren een rol speelden, kon niet slechts uit de verhoudingsgewijze rustige positie der wereldmarkt afgeleid worden, het werd zelfs hier en daar toegegeven. Het bestaan van zulke sterke internationale „verbintenissen” en haar gevolgen, toont nog eens duidelijk de noodzakelijkheid aan van zoo mogelijk nog sterkere aaneensluiting der internationaal georganiseerde arbeidersklasse. . LANDVERHUIZING. Niemand besluite tot vestiging in het overzeesche buitenland alvorens in zijn eigen belang inlichtingen en raad te hebben gevraagd aan de Nederlandsche Vereeniging „Landverhuizing”, Bezuidenhoutscheweg 97, ’s Gravenhage. Ga nimmer alleen af op inlichtingen en voorspiegelingen van andere zijde. Instituut voor Arbeidersontwikkeling. Kadercursussen 1929. Inden tijd van eind Januari tot begin April 1929 organiseert het Instituut voor Arbeidersontwikkeling in verschillende centra van ons land weer een reeks z.g. kadercursussen voor bestuurders. Zij zullen w'orden gehouden te Sneek, Arnhem, Enschedé, Zwolle, Zutphen, Assen, Leeuwarden, Utrecht, Dordrecht, Hilversum, Leiden, Heerlen, Alkmaar, Rotterdam, Den Haag, Breda en Grpningen. De organisatie wordt opgedragen aan de provinciale en gewestelijke comité’s en waar deze niet bestaan aan afdeelingen van het Instituut. De volgende onderwerpen en sprekers werden door het centraal bestuur aangewezen : „Staatspensionneering en Invaliditeitsverzekering”, te behandelen door Berger, Kupers en Keesing. „Werkloozenzorg en Werkverruiming”, te behandelen door Gerritsz, v.d. Tempel, v.d. Walle en Meijer de Vries.

„Het Jeugdprogram”, te behandelen door v.d. Lende, Ribbius Peletier en Toornstra. De opzet is evenals vorige jaren. De deelnemers worden Zaterdags en Zondags vereen igd aan gemeenschappelijke broodmaaltijden. Als regel vindt Zaterdags een kunstavond plaats. Ten einde de discussie meer dan vroeerer tot haar recht te doen komen, is aan de sprekers verzocht voor hun inleiding niet langer dan een uur te besteden, zoodat anderhalf uur voor gedachtenwisseling overblijft. De omvang en de indeeling der stof in verband met de drie inleidingen worden tijdig met de inleiders besproken. Een syllabus wordt zóó vroeg aan de deelnemers verstrekt, dat deze inde gelegenheid zijn tevoren schriftelijke vragen bij de inleiders in te dienen. MODERN-GEORGANISEERDEN. Als gij te Eindhoven gaat werken en ge moet een kosthuis hebben, wendt u dan tot de KOSTHUIZEN-CENTRALE van de Moderne Vakbeweging, gevestigd bij !i. Gommers, Harmoniestraat 13 C, Eindhoven. JÖfKimwi HIT DE i£PsBil j rawEOiNO Ja, zoo is het. ) (L.) Typisch toch, er zijn van die eenvoudige logische dingen, die eerst dan tot je doordringen, wanneer een ander je er op attent maakt en waarbij je dan tot jezelve zegt, „ja, zoo is het en hoe is het toch mogelijk, dat Ik daaraan niet eerder gedacht heb”. Zoo verging het ons, toen wij dezer dagen het boek van den bekenden coöperator, Percy Redfern, getiteld „The Consumers Place in Society” (de plaats der verbruikers in het maatschappelijk leven) lazen. Redfern Schetst ons, op echt Engelsche manier, n.l. zakelijk, kort en duidelijk, de zwakke positie die wij als verbruikers in de maatschappij innemen. De verkoopers van allerlei artikelen zijn georganiseerd in allerlei vereenigingen en vallen met die georganiseerde macht op de verbruikers aan, rekenen de prijzen, die zij willen en probeeren, en meestal met succes, van de verbruikers te halen, wat zij kunnen. Door allerlei handige reclame trachten zij den verbruikers hun waren aan te smeren en door allerlei trucs, die dikwijls vaneen verdacht allooi zijn, de verbruikers te verleiden tot koopen. En die arme, ongeorganiseerde verbruikers worden geslachtofferd zonder dat zij zich verdedigen kunnen. Hun ontbreekt de macht om na te gaan of zij inderdaad waar voor hun geld krijgen, of ze niet bedrogen worden. Maar diezelfde verbruikers organiseeren zich wel in vakvereenigingen, ten einde op die manier te trachten, en dikwijls met succes, hun loonen verhoogd te krijgen, maar om zich ook te vereenigen ten einde te bereiken, dat dit loon ook zoo goed mogelijk wordt uitgegeven, dat laten zij na. Als verkoopers van hun arbeid staan zij schouder aan schouder, als verbruikers staan zij ongeorganiseerd, overgeleverd aan de macht der verkoopers. Ja. zoo is het inderdaad, dachten wij. Althans voor zoover deze verbruikers zich nog niet in de coöperatieve beweging vereenigd hebben en zoodoende ook als verbruikers macht gevormd hebben. Maar het zijn er nog te weinig, die dit gedaan en begrepen hebben. Duidelijk en scherp schetst Redfern ons dat alles en bij het doorlezen van zijn boek gevoelden wij opeens beter dan ooit te voren, dat het plicht is voor den georganiseerden arbeider om zich ook als verbruiker te vereenigen, want anders ontvangt hij met zijn eene hand hooger loon, maar geeft dat met zijn andere hand op onoordeelkundige en vaak verkeerde manier uit.

Ingezonden. (Buiten verantwoordelijkheid van de redactie.) Hoe wij behandeld worden. Ik wil eens openbaarheid geven aan een kras staaltje van willekeur bij de loonuitbetaling, omdat ik meen dat zulk een wijze van handelen niet alleen voorvalt bij P. Smit Jr., waar zich mijn geval voordeed, doch ook op andere werven en fabrieken waar den arbeiders eveneens in hun afhankelijkheid schandelijk onrecht wordt aangedaan. Onze Bond strijdt voor medezeggenschap en behoorlijke behandeling van zaken. Uit mijn geval zal wel blijken waarom deze werkgevers daarvan niets moeten hebben. Het geval is als volgt: de hoorders nemen met elkaar een lichter aan van hun baas en werken daaraan 10 weken. Het resultaat was dat in dit aangenomen werk 33 pCt. werd overgehouden. De bonnen van dit karwei waren in mijn handen en toen het schip klaar was, kreeg ik geen geld, doch van baas Bode een hoop vloeken en 6 dagen straf. Natuurlijk nam ik daar geen genoegen mee en eischte de directie te spreken. Volgens mijn baas was dal niet noodig, want op het kantoor was reeds tot deze afhandeling van mijn geval besloten. Doordat echter de Bond zich er mee bemoeide, kreeg ik een onderhoud met den heer v. Beuningen, waarbij zoo ongeveer de heele staf met baas Bode aanwezig was. Nadat ik verteld had geen minuut straf te zullen aanvaarden en mijn verdiende gek/ eischte tot den laatsten cent, werd mij na veel geconfereer meegedeeld, dat mijn straf zou worden ingetrokken en de dag, dien ik nu al verzuimd had, zou worden uitbetaald. Hiermede erkenden de heeren dus onsrelijk! De bonnen zouden worden afgerekend, doch 14 dagen er na hadden wij nog geen cent gezien en toen ik er om vroeg, kreeg ik vaneen van de directeuren te hooren dat ik geen donder zou krijgen en daarmee genoegen had te nemen. Dat laatste deed ik natuurlijk niet en door middel van het Bureau voor Arbeidsrecht liet ik het geld vorderen, waaruit deze directie waarschijnlijk concludeerde dat ik mij niet met een kluitje in ’t riet liet zenden. Ik kreeg weer een bespreking met de directie en daarbij verklaarde de heer Van Beuningen dat ik den komenden Zaterdag mijn geld zou ontvangen en dat ik niet ontslagen zou worden wanneer ik genoegen nam met deze afwerking. Hij zou dan aan het Bureau voor Arbeidsrecht berichten dat alles naar genoegen geregeld was. Dit geschiedde op Woensdag en Donderdag d.a.v. kreeg ik mededeeüng dat ik ontslagen was wegens werkvernundering. En waar draaide het in dit geval nu om ? Wel om niets anders dan om de centen! Zaterdags kregen wij ongeveer 2/3 van ons verdiende tariefloon uitbetaald en de rest... blijftin handen van de directie, zooals het geheele bedrag daar gebleven zou zijn als wij er niet alles aan gewaagd hadden. Boorders van P. Smit, vraagt om je verdiende tarief van de 418 dat ze je ook op die manieDafhandig gemaakt hebben. Uit vrees voor ontslag, door rechteloosheid, want velen zijn ongeorganiseerd, worden ze genomen bij het leven. Baas Bode vloekt en baas Swart lacht en de centen zijn binnen. De directie zegt, jullie moeten dergelijke interne aangelegenheden niet naar buiten brengen. Dat kunnen wij veel beter onderling behandelen. Je zou zoo zeggen 1 Kameraden, zorgt voor een sterken Bond, dan is het uit met deze practijken. Een georganiseerde. ♦ # : Gelezen bladen ♦ van ons vakblad mogen niet worden ♦ « weggeworpen, doch behooren aan onge- ♦ 4 organiseerde kameraden ter lezing ge- • ♦ geven te worden. ♦ ♦ ♦ üotaUeCLruJt „Voorin issuls:', ht iTfc, 4 ojua*