die wij hier in Venlo ondervinden, was onze zaal goed bezet, Gaarne zagen wij onzen bondsvoorzitter meerdere malen in ons midden om voordrachten aangaande belangrijke en leerzame onderwerpen te houden. 7p , ~ . . 1 1-1 ' '■' ‘n onze afdeeling Ls .werkelijk met het oude jaar de geest van laksheid verdwenen. De huish. vergadering, welke wij begtn Januari hebben geiiouden, was zeer goed bezocht en een tienta! leden stelden zich beschikbaar voor huisbezoek. Gedurende de twee weken, dat zij aan net werk geweest, schreven wij 23 nieuwe eden tn. Stemt dit resultaat tot tevredenheid, vo.daan zijn wij nog niet r is, gezien het groote aantal metaalbewerhters, alleen de Gerofabriek werkt met P • m‘ s°° man personeel, in onze gemeen*e o°g zeer veel re doen. _ aarom kameraden, welke zich nog niet opgaven btj het bestuur om aan deze propaganda-acne deel te nemen, meldt u aan! e e ee nemers maken het werk licht. PpAhlPmon f. „„ ü,,ccjc. u Xi UUltUlcU ücr nllSSiSCne Vq b-Hpwpcyin <T yatvuc (Persdienst I. V. V.) Het ~Gewerkschaftliche Bulletin” van den centralen raad der Russische vakvereenirrineen dubliceert een uitvoerig verslag van het Russische vakvereenigingscongres. De indruk, dien men door de reeds bekend geworden berichten en vooral ook door de uitvoerige verslagen der rede van Tomskt, gepubliceerd door het internationaal Arbeidsbureau, verkreoen heeft, wordt door hel „Gewerkschaflltche Bulletin” niet verzwakt: Wanneer men de vérstrekkende eischen voor een tamelijk verre toekomst buiten beschouwing laat. blijft er uiterst weinig over, wat de behandeling van problemen aangaat die in overeenstemming zijn met hen peil der Westersche vak vereen igingen en werkelijk practische sociaal-politieke en economische vakvereenigingsacie betreffen. Wam de feiten die het grootste deel der inleiding van Tomski en van het verslag van den vakvereen.gingsraad uitmaken, d.w.z. de brute verhouding tusschen arbeiders en opzichters, de slechte arbeidsdiscipline, de gebrekkige belangstelling ten aanzien van het werk en de vakvereenigingen. de ontbrekende democratie inde vakverenigingen. de slechte behandeling der arbeiders inde arbeidersclubs, de talrijke oneerlijkheden enz. betreffen overwegend psychologische problemen, die minder het vakvereenigmgswerk als zoodanig betreffen, doch op de geboorteweeën of reeds op het bankroet van een geheele wereldbeschouwing betrekking hebben. Wat echter het eigenlijke vakvereenigmgswerk en vooral die problemen betreft, waaraan bijna alle Westersche vakvereenigingen sinds eenige jaren zeer bijzondere opmerkzaamheid schenken, n.l. het standpum ten aanzien van economische processen en de vaststelling van de plaats der vakvereenigingen in het economische leven, dan verkrijgt men een zeer onvolkomen en onduidelijk beeld. We! sprak het congres zich uit voor een verhooging met 50 pCt. van de verdiensten der arbeiders in industrie, transportbedrijf en F. T. T. inden loop der eerstvolgende 5 jaren. Anderzijds zet Tomski echter in zijn rede even beslist, dat de mogelijkheden van loonsverhooging zeer beperkt waren. ° b Wanneer wij onderslaand enkele der spaarzame uitingen ten opzichte van de economische vraagstukken weergeven, dan zijn wij ons bewust, dat dergelijke leuzen natuurlijk ineen socialistischen staat van andere gezidiispunten uit beoordeeld moe ten worden dan ineen land met kapitalist!- sche productie. Anderzijds moet men echter toegeven, dat deze leuzen ook een zekere absolute beteekenis hebben. Wan. zoolang de zekerheid bestaat dat ineen loonen betaald kunnen worden dan in rS land en de arbeiders zich daarom in velerlei opzicht naar dit onveranderlijke feit moeten richten, gelden dergehjke grondstell.ngen meer of minder voor ieder economtsch leven. De twee belangrijkste factoren der tarieven- en economische politiek, zooals zij door het Russische vakvereenigingscongres behandeld werden, luidden n.l. als volgt; „ 1. Overwinning der moeilijkheden van den socialist ischen ophouw is zonder actieve me ewei mg er mtlltoenen-massa s van de arbeiders ondenkbaar. 2. De vakvereenigingen moeten bij naar actie haar zorgen voor de kleinste nooden der arbe.ders met haar acne voor de klassebewustwordmg der . arbeiders ten nauwste verbinden, zooals ook de belangen der enltele arbeidersgroep met die der geheele arbeidersklasse en van den proletartschen staat”, VVanneer men beüenkt, dat de vakvereenigingen in West-Europa met evenveel recht ais de Russische organisaties haar actie als een stap inde richting van den „soctahstischen opbouw’ kunnen beschou-

wen en wanneer men voorts inde plaats van „proletarischen staat” den democratischen staat zet, die naar de behartiging der belangen van de gemeenschap moet streven, dan gelden deze leuzen algemeen. lets dergelijks geldt onder dezelfde voorwaarden b.v. ook voor de conclusie, volgens welke „de verbetering van de materieele positie der arbeiders zonder een stelselmatige versterking der economische positie van het land ondenkbaar is”, voorts voor de noodzakelijkheid der verhooging van de productiviteit, der opheffing van onverschiligheid voor den arbeid enz. De bijzondere eischen ten behoeve der vermijding van ongevallen, de „noodzakelijkheid eener voorzichtige en juiste bediening der machines door de arbeiders” enz. zijn programmapunten van alle arbeiders aller landen. Ook de arbeidsdiscipline en de „handhaving der collectieve contracten” zijn, al beschouwen de communisten buiten Rusland contractbreuk wenschelijk, niet slechts eischen, die in Rusland gelden, doch overal, waar menschen contracten met elkaar sluiten. Want zonder discipline kunnen op den duur in het geheel geen collectieve contracten en dus ook geen vakvereenigingen bestaan. V\ at het beschavings- en ontwikkelingswerk betreft, waaraan ook in het Westen naast de economische problemen de grootste opmerkzaamheid geschonken wordt, staan de eischen en wenschen tot den werkelijken toestand schijnbaar ineen wanverhouding. Wij willen de beteekenis dezer eischen voor Rusland niet onderschauen reeds daarom niet, omdat zij ook bijna woordelijk in het Westen gesteld worden (radio, sport, bibliotheken, clubs enz.). Daarentegen zouden wij aan de hand van T omski s rede eenige tot nadenken stemmende conclusies over de kern van hei probleem willen weergeven. Nadat Tomski op het gebrek aan ideeën en beginselen gewezen en gezegd heeft, dat dein clubs komende arbeiders dikwijls uiiersi slecht behandeld en mei uitdrukkingen als „barbaar” enz. aangeblafi worden, vervolgt hij : „Men vergete niet, dat, wanneer het ons niet gelukt, de arbeiders tot bezoek der clubs aan te sporen en hen daar tevreden te stellen, zij naar de kroeg of de Baptisten loopen. in onze clubs en bij ons ontwikkelingswerk wordt nog al te veel gecommandeerd ; er is te veel formeele en zuiver intellectueele activiteit, die geen rekening houdt met het peil en de behoeften der arbeiders. Wanneer men ons zegt, dat het religieuse gevoel onder dé arbeiders weer terrein wint en dit aan de bevolkingslagen moet worden geweten, die in oppositie tegen ons zijn. dan is dit ten deele wel juist. Dan moet men echter toegeven, dat wij evenveel schuld hebben; want dan weten wijde geestelijke behoeften der arbeiders niet te bevredigen. Wij voeren een ideologischen strijd tegen de religie, wij maken den arbeider met veel geduld het contra-revolutionnair en antiproletarisch karakter van alle religies duidelijk ; wij ontwikkelen hem op wetenschappelijke en marxistische wijze. Desondanks gaan wij echter niet tot uitsluiting der geloovige arbeiders over . . . Wie zou overigens in onze rijen over blijven, wanneer wij alle geloovige arbeiders zouden uitsluiten ? De organisaties onzer vakbonden zouden na een dergelijken stap niet veel grooter meer zijn dan die der communistische partij”. Ook in dit opzicht geldt, wat wij boven reeds aangeduid hebben : Men strijdt met problemen, die inde ontwikkelde landen van het Westen langs den weg der verdraagzaamheid reeds langs opgelost zijn en geen rol meer spelen, zoodat de tijd voor beschavingswerk van hooger orde gebruikt kan worden. ingezonden. Rotterdam, 2 Februari 1929. Redactie ~Metaa 1 bewerker”, Hemonylaan 24. W.M. Verzoeke plaatsing van het onderstaande in ons vakblad van 9 Februari e.k.; Warenbehoefte en productiekracht. Onder bovenstaand hoofd vindt men in ons nummer van 2 Febr. een beschouwing van Paul Ufermann. Dergelijke artikelen trekken altijd mijn bijzondere aandacht, omdat zij zoo nauw verbonden zijn aan den strijd voor ons dagelijksch bestaan. Hoe belangrijk de theorie van onzen vriend P. U. ook overigens kan zijn, ben ik toch van meening, dat hij door de tactiek van Ford aan te prijzen, op gevaarlijk terrein komt ten opzichte van den economischen strijd. (1) Ford is de grondlegger van het taylorsysteem (het werken aan den band) en ook de vader van de rationalisatie. (2) Vele arbeiders hebben dit vreemde woord vaak hooren bezigen, doch begrijpen in wezen niet wat het inheeft. Rationalisatie wil niet anders zeggen in onze kapitalistische wereldorde dan dat 2 arbeiders het werk doen voor 4 arbeiders en voor 1 arbeider loon betaald wordt. (3)

; Indien men eenigszins bekend is met de organisatie van Ford, zoo zal men tot de ; ovenuiging komen, dat deze Amerikaan op een uitstekende manier de arbeidersklasse in het algemeen weet uitte buiten. Als wij het economisch leven, zooals het zich onder het kapitalisme ontwikkeld heeft, nader beschouwen, zien wij als eer-1 ste kenteeken dat de productiemiddelen ■ liet uitsluitend bezit worden van de klasse ; der kapitalisten; een klein hoopje rijken beheerscht. alles, de groote massa bezit slechts haar arbeidskracht. ■ De talrijke klasse van menschen zonder eigendom is tot loonarbeider van het kapilaal geworden, zijnde een tweede kenmerk van dt kapitalistische maatschappij. Alleen de arbeidskracht wordt ge- en verkocht, niet hij zelf. Het heelt het aanzien of kapitalist en arbeider vrij tegenover elkander stonden : Wil je met, dan hoef je niet te werken. Niemand dwingt je, zeggen de werkgevers. Ze beweren zelfs de arbeiders te voeden, doordat zij hun werk geven. De arbeiders zijn echter inde macht van den honger en deze hongerketen dwingt voor de kapitalisien te werken. leder weet dat de kapiiaiist geen arbeiders huurt, dus arbeidskracht koopt omdat de fabrikamen de arbeiders aan levensonderhoud willen helpen, maar om winst uit hen te persen. De maatschappij brengt niet voort wat zij nopd-ig heefi en wal goed voor haar is, maar dé kapnalisiische klasse dwingt de arbeiders vouri te brengen wat het beste betaald wordt. Uit de drankzucht worden vele winsten gehaald, daarom werpen de kapitalisten zich met kracht op de fabricatie ervan, terwijl alcohol alleen dienstig moes’ zijn voor de techniek en medicijnen. Evenzoo als elke koopwaar geproduceerd moet worden, moet ook de arbeidskracht geproduceerd worden, d.w.z. dat de arbeider na zijn gedane dagtaak, dus de sappen uit hem zijn geperst, noodig heeft : eten, uitrusten, slapen, alsmede kleeding, woning, enz. De fabrikant betaalt echter niet meer dan de arbeider noodig heeft om op krachten te blijven ter verdere produceering. Door haar arbeid zorgt de arbeidersklasse niet alleen voor haar eigen belang, maar ook voor het inkomen van de heerschende klasse, of duidelijker gezegd voor de meerwaarde. Het loon, dat de arbeider ontvangt, is echter niet voor hem bestemd, doch is maar een ruilmiddel inden geest zooals onze vriend P. U. dit zeer juist aangeeft. De kapitalistische productie is een krachtige pomp tot het opbrengen der meerwaarde. De pomp kan tol staan gebracht worden ten eerste door onze organisatie en ten tweede door de geestelijke ontwikkeling van het proletariaat. Wij moeten den ontwikkelingsgang van het kapitalisme onderzoeken. (4) W. v. IJSSELMUIDEN. Rotterdam. (1) Wat is dat nou ? Ufermann heeft met géén enkel woord de tactiek van Ford aangeprezen. Dat zuigt v. IJsselmuiden uit z’n duim. Aangezien Ufermann in z’n artikel in ’t bijzonder den mensch als consument beschouwde, lag het volkomen in z’n lijn zich op een uitlading van Ford te beroepen. Mag dal niet meer ? Als ik me op een bepaalde uitlating van v. IJsselmuiden beroep, heeft dan een ander het recht te schrijven dat v.d. Houven de tactiek van v. IJsselmuiden aanprijst ? (2) Ford de grondlegger van het Taylorsysteem 'f Nooit van gehoord ' Wat overigens de rationalisatie betreft, meenen wij te welen dal die zou ongeveer overal, ja zelfs in Rusland, wordt toegepast. De rationalisatie als systeem schijnt dus wel goede kanten te hebben. Het feit dat inde kapitalistische maatschappij de invoering ervan ellende voor velen beteekent, zegt op zichzelf niets tegen het systeem als zoodanig. Ook de invoering van den maclnnaien arbeid bracht ellendige directe gevolgen. Maar daarom mogen we toch de uitvinders niet veruurdeelen i (3) Deze wijze van „verklaren” van wat ■ de rationalisatie inheeft, kan ons maar heel matig bekoren en wij geven onzen lezers dan ook in overweging, liever bij meer bevóegden inde leer te gaan. Men leze daartoe Th. v.d. Waerdens studie: „Rationalisatie en Werkloosheid”. (4) Dit geheele stuk, waarin overigens dingen worden gezegd die iedereen nu zoo langzamerhand wei weel, mist alle verband met inzenders onjuiste uitgangspunt, volgens hetwelk Ufermann de tactiek van Ford ' zou hebben aangeprezen. Bovendien is het, om het nu maar zacht uitte drukken, op verschillende onderdeden zeer oppervlakkig en tendentieus. En daarom zou inzender geen enkel belang hebben geschaad, indien hij dit alles ongeschreven zou hebben gelaten. Ze haten me, zei Uilenspiegel, maar ik maak het er naar. REDACTEUR.

■ Algemeene vergadering Instituut ’ voor Arbeidersontwikkeling. De Algemeene Vergadering, bedoeld in artikel 8 der Statuten, zal dit jaar plaats hebben te Amsterdam, op Zaterdag 27 cn | Zondag 28 April 1929 inde groote zaal van het Café-Restaurant „Parkzicht”, Stad-1 houderskade 25. . De Beschrijvingsbrief worar opgc-nom^ 1 in „De Toorts”, welke 15 Maart 1929 verschijnt. Afdeelingen, welke voorstellen willen indienen, moeten deze hebben ingezonden vóór 5 Maart 1929. Volgens het besluit van de Algemeene Vergadering van 22/23 October 1927, kiest deze vergadering vijf leden van het Centraal Bestuur. De aftredende leden zijn: A H. van Deth te 's-Cravenhage, dt. G. W. Melchers te Warga, S. J Polhuis te Amsterdam, H. F. P. Sandifort te botterdam en P. Stkkes te Sneek. Opgave der kandidaten moet ten minste een maand vóór de Algemeene Vergadering bij den sekretans zijn ingediend en vergezeld gaan vaneen schriftelijke bereidverklaring der kandidaten, dat zij de kandidatuur aanvaarden. VERANTWOORDING. Onderstaan.de afdeel ingen droegen af in de maand Januari '29 over December '2B; Alphen a., d. Rijn f 83.83, Alkmaar t 158.06, Almelo t 67.46, Amersfoort f71.17, Amsterdam f7717.42, Apeldoorn f 348.02, Bergen op Zoom f 79.30, Beverwijk f 157.41, Breda 1 444.19, Bussum f idb.7B, Cappelle a. d. IJssei f 269.88, Cu-I eraborg f 192.05, Delft f 1358.20, Delfzijl f 75-67, Deventer 1 313.16, Doetinchem f 140.76, Dordrecht f 1945.51, Ede t 50.34, Eindhoven f611.33, hnkhuizen f76.67, Enschedé f 589.39, Goor t 70.21, Gorinchem ! 656, Gouda f 227.74, Grouw f 91.65, Den Haag f2805.28, Haarlem t 1061.59, Hardmxveld f 107.91, Harlingen f 45.53, H.-1.-Ambacht 1 182.07, Hengelo f1703.03, ’s-Hertogenbosch f 45.55, Hilversum f 727.86, Hoorn f 122.58, Kinderdijk f 223.95, Krimpen a. d. Lek f 417.01, Krimpen a. d. Ijssei f 399.42, Krommenie f 247.31, Leeuwarden f 230.67, Leiden f 816.87, Lekkerkerk f 238, Maassluis f 45.78, Meppel f 22.34, Middelburg (400.22, N. Lekkerland (61.68, Nijmegen f 143, Oude Pekela f 66.08, üudevvater f 47.73, Papendrecht f 330.93, Pernis f 23.49, Ridderkerk f 273.87, Rotterdam f 10.822.30, Schiedam f 1462.70, Schoonhoven 1 62.70, Shedrecht 1 200.74, Sneek f35.13, Stadskanaal f27.38, Terborg (321.65, Tie) (307.45, Utrecht f 1488.31, Vaassen f 386.30, Veendam f 180.32, Velp f 214.75, Venlo t 8.79, Vlaardingen f 659.90, Vlissingen f 1359.15, Voorburg f 70.15, Wagen ingen f 90.21, Weesp f 12.13, Winschoten f 273.34, U,sl f 39-44, IJmuiden f 716.41, IJsselmonde f 268.24, Zaandam f 220.16, Zaandijk t 226.80, Zaltbommel f84.59, Zeist f 112.14, Zutphen f 134.35, Verspreide leden f 185.04. Onderstaande afdeelingen droegen niet af, doch behielden hun afdracht voor uitkeeringen ; Arnhem, Baarn, Dieren, Doesburg, Gouderak, Groningen, Hoogezand, Lemmer, Maastricht, Westerbroek en Zwolle. De afdeeling Tilburg zond, trots herhaald verzoek, geen afdracht vóór 31 Januari. J. G. SIKKEMA, Bondspenmngmeester. lUeu den Februari overleed plotseling onze beste kameraad en trouwe bouds makker A. DE VRIES inden ouderdom van 55 jaar. Dat hij ruste in vrede! Het bestuur der AFD. VEENDAM Haarlem, 22 Jan. 1929? Den Wel Ed. Heer J. M. Harrns, Leeraar in het eleetnsch lasschen. Overtoom 3, Amsterdam. Hiermede gevoel ik mij gedwongen L mijn dank te betuigen voor het onderricht in het electrisch lasschen en mijn diploma als aankomend horizontaal-lasscher, dat ik bij U mocht behalen. Met veel ambitie heb ik Uw cursus gevolgd, wat mij stellig in mijn vak ten goede zal komen. Het volgen van dien cursus kan ik een ieder aanbevelen, welken cursus ik wegens financieele omstandigheden heb moeten onderbreken. Ik geef U daarom het recht, van dit schrijven naar goeddunken gebruik t» maken en denk stellig aan den daaropvolgenden cursus deel te nemen. Inmiddels met de meeste hoogachting, Spaarne 80. P. KONING. KALKZANDSTEENFABRIEK vraagt ecu fabrieksbaas* bekend met kalkzandsteenlabricage. Vakkennis van draaien, batikwerk, smeden en electnciteit zijn hooldvereischteu. Brieven met volledige mlichtingen omtrent vorige betrekking, godsdienst, enz., onder No. üGÜ, bureau van dit blad.